Κοκκοθραύστης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.1 |
||
Γραμμή 36:
Στην Αφρική, τέλος, το είδος περιορίζεται στο βορειοδυτικό τμήμα της ηπείρου (Μαρόκο, Τυνησία και Αλγερία).
Οι κύριες περιοχές διαχείμασης βρίσκονται στα νότια των περιοχών αναπαραγωγής, ανάλογα με το εκάστοτε [[γεωγραφικό μήκος]]. Στην Ευρώπη, πολλοί πληθυσμοί διαχειμάζουν στην Ιβηρική Χερσόνησο και, ανατολικότερα, στη Μικρά Ασία.<ref name="maps.iucnredlist.org">{{Cite web |url=http://maps.iucnredlist.org/map.html?id=22720681 |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2014-06-15 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150221170259/http://maps.iucnredlist.org/map.html?id=22720681 |archivedate=2015-02-21 |url-status=dead }}</ref>
{| class="wikitable"
|-
Γραμμή 93:
*Άνοιγμα πτερύγων: 29 έως 33 εκατοστά
*Μήκος εκάστης πτέρυγας: ♂ 105,8 ± 3,7 χιλιοστά [Εύρος 100,0 – 112,0 χιλιοστά (σε δείγμα Ν 29 ατόμων στο Ηνωμένο Βασίλειο)], ♀ 103,5 ± 3,2 χιλιοστά [Εύρος 98,0 – 109,0 χιλιοστά (Ν=32)]
*Βάρος: ♂ 46,00 - 63 γραμμάρια (Ν=30), ♀ 44 - 60 γραμμάρια (Ν=32) <ref name="blx1.bto.org">{{Cite web |url=http://blx1.bto.org/birdfacts/results/bob17170.htm |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2014-06-15 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130401182526/http://blx1.bto.org/birdfacts/results/bob17170.htm |archivedate=2013-04-01 |url-status=dead }}</ref>
==Τροφή==
Ο κοκκοθραύστης τρέφεται κυρίως με σπέρματα από καρπούς φυλλοβόλων δένδρων και φρούτα, ενώ αρκετές φορές στρέφεται στα έντομα, ιδιαίτερα για τη σίτιση των νεοσσών του. Στην Κ. Ευρώπη, προτιμώνται οι καρποί του ''γαύρου'' (''Carpinus betulus''), της ''πεδινής σφενδάμου'' (''Acer campestre'') και της ''οξιάς'' (''Fagus sylvatica'') παράλληλα με κεράσια και δαμάσκηνα, στα οποία έχει ιδιαίτερη αδυναμία. Ειδικά την άνοιξη, η διατροφή συμπληρώνεται με μπουμπούκια ανθέων. Στα τέλη του καλοκαιριού, τα δάση φυλλοβόλων εξετάζονται λεπτομερώς για τους εναπομείναντες καρπούς οξιάς και σφενδάμνου, αλλά προστίθενται καρποί ''τσαπουρνιάς'' (''Prunus spinosa''), ''σορβιάς'' (''Sorbus sp.''), ''σκυλοτριανταφυλλιάς'' (''Rosa canina''), μαζί με φουντούκια, καρύδια και πολλούς άλλους καρπούς. Ειδικά στο νότο, καταναλώνονται σπέρματα από καρπούς ''παλιουριού'' (''[[Paliurus]] spina christi''), ''αγριοτσικουδιάς'' (''Pistacia terebinthus''), ακόμη και ''ελιές''.<ref name="Mullarney et al, p. 354">Mullarney et al, p. 354</ref>
| |||