Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1905: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Την '''[[Δευτέρα]] [[20 Φεβρουαρίου]] [[1905]]''' η [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1904|κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη]], πραγματοποίησε εθνικές βουλευτικές εκλογές, της οποίες κέρδισε με σημαντική πλειοψηφία (145 έδρες) ο ίδιος και [[Εθνικόν Κόμμα|το κόμμα του]]. <br />
Κύριο χαρακτηριστικό της προεκλογικής περιόδου ήταν η επίθεση που δέχτηκε το ''κόμμα'' του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] από τους πολιτικούς του αντιπάλους, αφού το θεωρούσαν σαν εμπόδιο στην ομαλή διακυβέρνηση της χώρας, ''«...γιατί η ύπαρξη τρίτου κόμματος ικανού να επηρεάσει την πλειοψηφία παρέλυε την πειθαρχία των κομμάτων και αύξανε την βουλιμία των προσωπικών απαιτήσεων των βουλευτών οι οποίοι όταν οι πλειοψηφίες είναι ασθενείς αισθάνονται ότι η τύχη της κυβερνήσεως εξαρτάται από την ατομική τους διάθεση. (...)»''<ref>Γ. Ασπρέας, σελ. 36</ref>
(Το ''κόμμα'' του Αλέξανδρου Ζαΐμη ήδη από το 1902 έπαιζε στην ουσία το ρόλο του ρυθμιστή των κυβερνητικών αλλαγών, αφού η ισοδυναμία των δυο μεγαλύτερων παρατάξεων, έτσι όπως εκφράστηκε και στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1902|βουλευτικές εκλογές του 1902]], ανάγκασε τους Γ. Θεοτόκη και Θ. Δηλιγιάννη, να βασίζονται στις δικές του ψήφους προκειμένου να πετύχουν την πλειοψηφία στη Βουλή. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, πέντε κυβερνήσεις άλλαξαν μέσα σε τρία χρόνια, γεγονός που ενίσχυε το κλίμα της πολιτικής αστάθειας σε μια περίοδο έξαρσης τόσο του [[Κρητικό ζήτημα|Κρητικού]] όσο και του [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικού αγώνα]].)
Πραγματικά, ο προεκλογικός στόχος επετεύχθη, και μάλιστα υπέρ του Δηλιγιάννη, που κατέκτησε την [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1904|Πρωθυπουργία για 5η]] αλλά και τελευταία φορά.<br />
Πρώτος σε ψήφους βουλευτής αναδείχτηκε ο [[Στέφανος Δραγούμης]] με 20.107 ψήφους, ακολουθούμενος από τον [[Νικόλαος Γουναράκης|Νικόλαο Γουναράκη]] (16.808) και τον [[Δημήτριος Ράλλης|Δημήτριο Ράλλη]] (16.734), όλοι τους βουλευτές [[Επαρχία Αττικής|Αττικής]].<ref>εφημερίδα "[[Σκριπ]]", φύλλο 22ας Φεβρουαρίου 1905, σελ.3</ref>
=====μετά τις εκλογές=====
Στις [[31 Μαΐου]] [[1905]] ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης δολοφονήθηκε εν μέση οδό, από έναν μπράβο χαρτοπαικτικών λεσχών, τον Αντώνη Κωσταγερακάρη, του οποίου τα συμφέροντα επλήγησαν με την απόφαση του Πρωθυπουργού να κλείσει όλες τις χαρτοπαικτικές λέσχες.
| |||