Στείρι Βοιωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Δεν είναι γνωστό πότε κτίστηκε το χωριό στη σημερινή του θέση. Μέσα στο χωριό υπάρχουν υπολείμματα αρχαίου πύργου. Πιθανώς μετά την καταστροφή το 147 μ.Χ. από τους Ρωμαίους, οι κάτοικοι να εγκαταστάθηκαν στην κορυφή του Λόφου του Οσίου Λουκά (ο αμυγδαλεώνας της μονής) όπου υπάρχουν απομεινάρια αρχαίου ελληνικού, βυζαντινού και ενετικού κάστρου και επίσης υπολείμματα από δεξαμενές, υδραγωγεία, τάφους, θεμέλια οικοδομών όπως αναφέρει ο Γεώργιος Π. Κρέμος στα Φωκικά. Επί Σλάβων υπήρχε χωριό στην θέση Γορανή και επί Τουρκοκρατίας στην περιοχή του Φανιά (θέση Παλιοκατούντ - παλιό χωριό). Το Στείρι αποτέλεσε ξεχωριστή κοινότητα<ref>[https://www.eetaa.gr/index.php?tag=dkmet_details&id=2348 Διοικητικές μεταβολές ΟΤΑ]</ref> από το 1912 μέχρι το 1997.<ref>[https://www.eetaa.gr/index.php?tag=dkmet_details&id=2350 Διοικητικές μεταβολές ΟΤΑ]</ref>[[Αρχείο:Steiri memorial site.jpg|right|thumb|Μνημείο Πεσόντων]]
 
Η κήρυξη της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης]] στη [[Στερεά Ελλάδα|Ρούμελη]] έγινε στις 27 Μαρτίου του 1821 στον [[Μονή Οσίου Λουκά|Όσιο Λουκά]], από τον [[Σαλώνων Ησαΐας|Επίσκοπο Σαλώνων Ησαΐα]]. Στον Αγώνα του 1821 οι Στειριώτες<ref>Οι Στειριώτες αγωνιστές του ΄21 ήταν ο Ανθυπολοχαγός Σπάρος Δημήτριος και οι στρατιώτες Ανέστης Λιάκος, Γεωργίου Θανάσης, Γεωργίου Λιάκος, Δαλιάννης Λουκάς, Λαγός ή Χαραλάμπης Κώστας, Μήλιος ή Δημητρίου Λεονάρδος, Ξυνός ή Στειριανός Παναγιώτης και Ρόδης ή Γεωργίου Λιάκος.</ref> πολέμησαν στο πλευρό των οπλαρχηγών της Ρούμελης, [[Αθανάσιος Διάκος|Αθανασίου Διάκου]], [[Βασίλης Μπούσγος|Βασίλη Μπούσγου]], [[Οδυσσέας Ανδρούτσος|Οδυσσέα Ανδρούτσου]] και [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Γεωργίου Καραΐσκάκη]], συμμετείχαν στους [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικούς πολέμους]] 1912-1913 και στη [[Μικρασιατική εκστρατεία]] 1921-1922<ref>έπεσαν στα πεδία των μαχών οι εξής: Αθάνασιος Ε. Βλάχος, Λουκάς Γ. Γεωργίου, Δήμος Γ.Κατσούλης, Δημήτριος Γεωρ. Κουσκούκης, Λ. Γ. Κουσκούκης, Λουκάς Ανδρέα Λύκαρης [[https://dis.army.gr/content/search-casualties/view/91537 ]], Παναγιώτης Βασιλείου Λύκαρης [[https://dis.army.gr/content/search-casualties/view/43906], Νικόλαος Ι. Ματθαίου [[https://dis.army.gr/content/search-casualties/view/93124 ]], Κ. Λ. Μέλιος [[https://dis.army.gr/el/content/search-casualties/view/all?page=1176 ]], Α. Δ. Μπέλλος [[https://dis.army.gr/el/content/search-casualties/view/all?page=1221]], Λουκάς Κων. Πρεπούσης [[https://dis.army.gr/content/search-casualties/view/65404 ]], Θ. Α. Τράκης [[https://dis.army.gr/content/search-casualties/view/68743]], Δ. Π. Τράκης [[https://dis.army.gr/content/search-casualties/view/71969 ]], Αθανάσιος Δημοσθένη Τσιμίκος, και Νικόλαος Ι. Τσιμίκος,</ref>..
 
Στην Κατοχή, πολλοί Στειριώτες οργανώθηκαν στην [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|Εθνική Αντίσταση]]. Στις 9 και 10 Σεπτεμβρίου 1943 η ομάδα του [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] Στειρίου πήρε μέρος στη [[μάχη της Αράχωβας (1943)|μάχη της Αράχωβας]], ενώ στις 10 Ιουνίου του 1944 στην θέση Λιθαράκι, περιοχή του Στειρίου, διεξήχθη η [[μάχη του Στειρίου]] μεταξύ του 11ου Λόχου του ΙΙΙ/34 τάγματος ΕΛΑΣ και Γερμανών SS οι οποίοι κατευθυνόντουσαν προς το χωριό με σκοπό να κάνουν τα ίδια όπως και στο [[Δίστομο]] (βιαιοπραγίες, αρπαγές, συλλήψεις και δολοφονίες αμάχων για την τρομοκράτηση του πληθυσμού). Στις 24 Ιουνίου 1944, οι [[Βέρμαχτ|Γερμανοί]] επανήλθαν και στις 25 Ιουνίου έκαψαν το Στείρι και τον Όσιο Λουκά.