Κλέμενς φον Μέττερνιχ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 109:
Η διπλή πρόταση του Τσάρου για τις συναντήσεις της Αγίας Πετρούπολης, μια διευθέτηση του Ανατολικού ζητήματος ευνοϊκή για τη Ρωσία και περιορισμένη αυτονομία για τρεις ελληνικές ηγεμονίες, ήταν ένας συνδυασμός δυσάρεστος για τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και δυνητικοί συμμετέχοντες, όπως ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών [[Τζωρτζ Κάνινγκ]], σταδιακά απομακρύνθηκαν, προς μεγάλη ενόχληση του Αλέξανδρου. Ο Μέτερνιχ πίστευε για αρκετούς μήνες μετά ότι είχε αποκτήσει ένα μοναδικό επίπεδο επιρροής στον Τσάρο. [67] Εν τω μεταξύ ανανέωσε το συντηρητικό πρόγραμμα που είχε περιγράψει στο Κάρλσμπαντ πριν από πέντε χρόνια και προσπάθησε να αυξήσει περαιτέρω την αυστριακή επιρροή στη Γερμανική Ομοσπονδιακή Δίαιτα. Ενημέρωσε επίσης τον Τύπο ότι δεν μπορούσε πλέον να δημοσιοποιεί τα πρακτικά των συνεδριάσεων της Δίαιτας, αλλά μόνο τις αποφάσεις της. <ref name="palmer225"/> Τον Ιανουάριο του 1825 άρχισε να ανησυχεί για την υγεία της γυναίκας του Eλεονόρε και έφτασε στο πλευρό της στο Παρίσι λίγο πριν το θάνατό της στις 19 Μαρτίου. Πένθος ειλικρινά γι 'αυτήν, βρήκε επίσης την ευκαιρία να δειπνήσει με την ελίτ του Παρισιού. Ένα σχόλιο που έκανε για τον Τσάρο διαδόθηκε και δεν ήταν και καλό για τη φήμη του. Έφυγε από το Παρίσι για τελευταία φορά στις 21 Απριλίου και συνάντησε τον Αυτοκράτορα στο Μιλάνο μετά την άφιξή του στις 7 Μαΐου. Απέρριψε την πρόσκληση του Πάπα να γίνει [[Καρδινάλιος (Καθολικισμός)|καρδινάλιος]] της εκκλησίας και έκανε ένα σύντομο ταξίδι στη Γένοβα. Στις αρχές Ιουλίου στις διακοπές της αυλής επισκέφθηκε τις κόρες του Λεοντίνη (δεκατεσσάρων) και Ερμίνη (εννέα) στην ήσυχη πόλη του Μπαντ Ισλ. Παρά την απομόνωση λάμβανεε συνεχείς αναφορές, συμπεριλαμβανομένων των δυσοίωνων εξελίξεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου η ελληνική εξέγερση συντριβόταν γρήγορα από τον [[Ιμπραήμ Πασάς | Ιμπραήμ Πασά]] της Αιγύπτου. Έπρεπε επίσης να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις από την Αγία Πετρούπολη όπου ο Τσάρος, αν και ανίκανος να συγκαλέσει πλήρες συνέδριο, είχε μιλήσει με όλους τους μεγάλους πρεσβευτές. Στα μέσα Μαΐου ήταν σαφές ότι οι σύμμαχοι δεν μπορούσαν να αποφασίσουν για συγκεκριμένη δράση και, ως εκ τούτου, η Ιερή Συμμαχία δεν ήταν πλέον μια βιώσιμη πολιτική οντότητα. <ref name="palmer227">{{harvnb|Palmer|1972|pp=227–230}}</ref>
 
 
==Καγκελάριος==
Κάτω από αυτή την ταραχή ο Μέττερνιχ, που ανέλαβε το ίδιο έτος καγκελάριος, έσπευσε να καταπνίξει την όποια εκδήλωση φιλελευθερισμού των Ελλήνων πείθοντας και τον Τσάρο ν΄ αποκηρύξει τον πρίγκιπα [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Αλέξανδρο Υψηλάντη]]. Ο δε Τσάρος θορυβηθείς επιπρόσθετα και από τους αφορισμούς του Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης προσπαθώντας να αποσείσει τις όποιες υπόνοιες περί αυτού εύνοιες αποκήρυξε τον Υψηλάντη.<br />
Ο Μέττερνιχ όμως δεν περιορίστηκε σ΄ αυτό αλλά διέβαλε προς όλες τις Αυλές της Ευρώπης το θέμα των Ελλήνων ενάντια και στο [[Φιλελληνισμός|φιλελληνικό ρεύμα]] της εποχής. Ακόμα και όταν έβλεπε ότι ο αγώνας των Ελλήνων άρχισε να αποδίδει και υπέρ του να συνενώνονται οι στόλοι της [[Ρωσία]]ς, [[Γαλλία]]ς και [[Αγγλία]]ς υπήρξε η τροχοπέδη της δημιουργίας ελεύθερου ελληνικού κράτους επιβάλλοντας τη θέσπιση έστω «κράτους κατ΄ εντολή» υπό την επικυριαρχία των [[Μεγάλες Δυνάμεις|Μεγάλων Δυνάμεων]], οι Ηγεμόνες των οποίων όμως είχαν ήδη αρχίσει σιγά - σιγά να τον παραβλέπουν προ των συμφερόντων τους.