Ύστερη αρχαιότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος πιστοποιείται στα [[Γερμανικά]] ήδη από το 1900. Ο όρος ''Spätantike'', κυριολεκτικά "ύστερη αρχαιότητα", χρησμοποιήθηκε από τους γερμανόφωνους ιστοριογράφους από τη στιγμή που τον έκανε δημοφιλή ο [[Αλόις Ρίεγκλ]] στις αρχές του 20ού αι.<ref>Giardana, A.(1999) "Esplosione di tardoantico," ''Studi storici'' 40.</ref>. Το 1949 και ύστερον ο ιστορικός της αρχαιότητας [[HenriΑνρί-IrénéeΙρενέ MarrouΜαρού]] (Henry-Irénée Marrou) εξήγησε τους λόγους για τους οποίους είναι προτιμότερος ο όρος από τους άλλους που σχετίζονταν με τη [[ρωμαϊκή αυτοκρατορία]] και την πτώση της, διαμορφώνοντας παράλληλα μια νέα τάση στην [[ιστοριογραφία]] σε σχέση με την ύστερη αρχαιότητα. Η νέα τάση περιλάμβανε τη συμπερίληψη αισθητικών προτύπων και περαιτέρω εκτίμηση στις [[λογοτεχνία|λογοτεχνικές]] και καλλιτεχνικές αξίες της Ύστερης Αρχαιότητας<ref>{{cite journal|last=Marcone|first=Arnaldo|title=A Long Late Antiquity?: Considerations on a Controversial Periodization|journal=Journal of Late Antiquity|publisher=Johns Hopkins University|volume=1|issue=1|pages=4–9|doi=10.1353/jla.0.0001|accessdate=16 Μαρτίου 2016}}</ref>