Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Προϊστορία: +κύρια λήμματα για την παλαιολιθική και νεολιθική περίοδο στο χώρο της Ελλάδας
→‎Προϊστορία: αντικατάσταση κειμένου με κείμενο βασιζόμενο στο βιβλίο της Τόμας
Γραμμή 81:
Η παλαιότερη μαρτυρία [[άνθρωπος|ανθρώπινης]] παρουσίας στην Ελλάδα, ένα κρανίο από το [[σπήλαιο των Πετραλώνων]], χρονολογείται πριν από 300-400 χιλιάδες χρόνια.<ref>{{harvnb|Thomas|2014|p=8}}.</ref> Με το πέρας της [[Παλαιολιθική Ελλάδα|παλαιολιθικής περιόδου]], η κατοίκηση σπηλαίων εγκαταλείφθηκε και από το 7.000 π.Χ. δημιουργήθηκαν οικισμοί, που εντοπίζονται κυρίως στην [[Κρήτη]] και τη βόρεια Ελλάδα, όπως στο [[Σέσκλο]] και στο [[Διμήνι]], όπου [[γεωργία (δραστηριότητα)|καλλιεργούνταν]] σιτηρά και [[κτηνοτροφία|εκτρέφονταν]] [[εξημέρωση|εξημερωμένα]] ζώα. Η διάδοση του [[νεολιθική περίοδος|νεολιθικού]] τρόπου ζωής συνδέεται με την έλευση, πιθανώς από τη [[Μικρά Ασία]], των ομιλητών της [[πρωτοελληνική|πρωτοελληνικής]].<ref>{{harvnb|Thomas|2014|p=9-10, 14-15, σημ. 10}}.</ref>
 
Από περίπου το 3.000 π.Χ. στην περιοχή του [[Αιγαίο πέλαγος|Αιγαίου πελάγους]] παρατηρείται, αρχικά στο νησιωτικό σύμπλεγμα των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]], αύξηση της συνθετότητας της κοινωνικής οργάνωσης, γνωρίσματα της οποίας ήταν [[εποχή του Χαλκού|χρήση χάλκινων εργαλείων]], η πολυκαλλιέργεια και η ανάπτυξη του [[εμπόριο|εμπορίου]] προϊόντων κατεργασίας πρώτων υλών, όπως [[μάρμαρο|μαρμάρινων]] γλυπτων. Τα πλοία των Κυκλαδιτών διέπλεαν το Αιγαίο, φέρνοντας τα νησιά σε επικοινωνία μεταξύ τους, και την [[ανατολική Μεσόγειος|ανατολική Μεσόγειο]], προσφέροντάς τους υλική ευημερία.<ref>{{harvnb|Thomas|2014|p=19-20}}.</ref>
Ένας από τους παλαιότερους [[Πολιτισμική ταυτότητα|πολιτισμούς της Ευρώπης]] αναπτύχθηκε στις [[Κυκλάδες]] κατά την 3η και 2η χιλιετία π.Χ., δηλαδή στην [[εποχή του Ορείχαλκου]]. Σε αυτό συνέλαβε το ήπιο κλίμα τους και κυρίως η ιδιαίτερα προνομιακή γεωγραφική τους θέση. Στην 3η χιλιετία π.Χ., τα πλοία των Κυκλαδίτικων νησιών διέπλεαν το [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίο]] και λειτούργησαν ως μέσο εμπορικών και πολιτισμικών αναταλλαγών Ασίας και Ευρώπης. Το χαρακτηριστικότερο δημιούργημα της κυκλαδικής τέχνης κατά την Εποχή του Χαλκού είναι τα μαρμάρινα ειδώλια. Τα περισσότερα παριστάνουν γυμνές γυναίκες, λίγα άνδρες μουσικούς, πολεμιστές, ή κυνηγούς. Οι μορφές είναι έντονα σχηματοποιημένες, με λίγες αλλά χαρακτηριστικές λεπτομέρειες για την αναγνώριση του φύλου. Τα αρχαιολογικά κατάλοιπα μαρτυρούν κάποια προσωρινή αναστάτωση της ζωής περί το 2300 π.Χ. από την παρουσία νέων πληθυσμών, που προέρχονται πιθανόν από τη [[Μικρά Ασία]]. Ο πιο σημαντικός κυκλαδίτικος οικισμός είναι το [[Ακρωτήρι Θήρας|Ακρωτήρι στη Θήρα]]. Περίπου το 1650 π.Χ., όταν μεγάλοι κυκλαδικοί οικισμοί καταστρέφονται από [[Σεισμός|σεισμό]], οι Κυκλάδες περνούν στη σφαίρα επιρροής της μινωικής Κρήτης, που γνωρίζει τότε την μεγαλύτερη ακμή της.
 
Ο υψηλής συνθετότητας πολιτισμός που αναπτύχθηκε στην Κρήτη την 3η και 2η π.Χ. χιλιετία είναι γνωστός με το όνομα «[[μινωικός πολιτισμός]]» από το μυθικό βασιλιά της Κνωσού [[Μίνωας|Μίνωα]] και ήρθε στο φως στις αρχές του 20ού αιώνα με τις ανασκαφές του Βρετανού αρχαιολόγου [[Άρθουρ Έβανς]] στην Κνωσό. Από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ. ο πληθυσμός στην Κρήτη βαθμιαία αυξάνεται, η [[Γεωργία (δραστηριότητα)|γεωργία]] και η [[κτηνοτροφία]] γίνονται πιο συστηματικές και οι κάτοικοι οργανώνονται σε μικρούς οικισμούς. Οι Μινωίτες έχουν επαφή με άλλες περιοχές του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου]] και της [[Μεσόγειος Θάλασσα|Ανατολικής Μεσογείου]], με τις οποίες εμπορεύονται διάφορα προϊόντα. Γύρω στο 2000 π.Χ., παρατηρείται η εμφάνιση των πρώτων ανακτόρων, γύρω από τα οποία αναπτύχθηκαν μεγάλοι οικισμοί που μπορούν να χαρακτηριστούν πόλεις. Μέχρι σήμερα είναι γνωστά με βεβαιότητα τέσσερα τέτοια ανάκτορα, στην [[Κνωσός|Κνωσό]], το σημαντικότερο ανακτορικό κέντρο, τη [[Φαιστός|Φαιστό]], τα [[Μάλια]] και τη [[Ζάκρος|Ζάκρο]].
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ελλάδα"