Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Προϊστορία: αντικατάσταση παραγράφου για το μινωικό πολιτισμό (βλ. περιγραφές προηγούμενων επεξεργασιών)
→‎Προϊστορία: αντικατάσταση παραγράφου για το μυκηνα¨ικό πολιτισμό (βλ. σύνοψη προηγούμενων επεξεργασιών)
Γραμμή 85:
Το παράδειγμα των Κυκλάδων ακολούθησαν οι κάτοικοι της Κρήτης οι οποίοι ανέπτυξαν έναν πολιτισμό ακόμα μεγαλύτερης συνθετότητας. Μετά τη δημιουργία πόλεων, την εφαρμογή κατανομής της εργασίας και την ένταση της διά θαλάσσης επικοινωνίας, στις αρχές της 2ης χιλιετίας ιδρύθηκαν στο νησί μεγάλα ανάκτορα, όπως στην [[Κνωσός|Κνωσό]], και αλλού, {{πηγή|τη [[Φαιστός|Φαιστό]], τα [[Μάλια]] και τη [[Ζάκρος|Ζάκρο]]}}, που αποτέλεσαν πολιτικά, οικονομικά και πολιτιστικά κέντρα, ενώ ξεκίνησε η χρήση μίας γραμμικής γραφής, της [[γραμμική Α|γραμμικής Α]].<ref>{{harvnb|Thomas|2014|p=19-21}}</ref> Ο πολιτισμός αυτός ήρθε στο φως στις αρχές του 20ού αιώνα με τις ανασκαφές του Βρετανού αρχαιολόγου [[Άρθουρ Έβανς]] στην Κνωσό και έγινε γνωστός με το όνομα «[[μινωικός πολιτισμός]]» από το μυθικό βασιλιά της Κνωσού [[Μίνωας|Μίνωα]]. Οι Μινωίτες κυριάρχησαν στη θάλασσα και άσκησαν έντονη επίδραση στον υλικό πολιτισμό των νησιών του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Η [[Μινωική έκρηξη|έκρηξη]] του ηφαιστείου της [[Θήρα]]ς περί το 1600 π.Χ. έπληξε την Κρήτη και κατέστρεψε τα ανακτορικά κέντρα.<ref>{{harvnb|Thomas|2014|p=22}}</ref>
 
Οι νέες εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν στην Κρήτη μαρτυρούν μια πολιτισμική αλλαγή, που πιστώνεται σε ανθρώπους από την ηπειρωτική Ελλάδα που εκμεταλλεύτηκαν την αδυναμία της μινωικής Κρήτης και έγιναν κυρίαρχοι του αιγαιακού χώρου.<ref>{{harvnb|Thomas|2014|p=22-23}}.</ref> Κατά την [[ύστερη Εποχή του Χαλκού]] στην ηπειρωτική Ελλάδα αναπτύχθηκε ένας πολιτισμός με χαρακτήρα πολεμικό που, λόγω του έντονου [[γεωγραφία της Ελλάδας|αναγλύφου]] οργανώθηκε σε χωριστά βασίλεια με έδρα τειχισμένες ακροπόλεις. Τα μέγαρα των ακροπόλεων ήταν πολιτικά και οικονομικά κέντρα, οι λειτουργίες των οποίων αρχειοθετούνταν καταγραφόμενες σε πινακίδες μία γραφής γνωστής ως [[Γραμμική Β|γραμμικής Β´]], που έχει αποκρυπτογραφηθεί ως μία [[μυκηναϊκή ελληνική|μορφή της ελληνικής]]. Ο πολιτισμός αυτός ονομάστηκε [[μυκηναϊκός πολιτισμός|μυκηναϊκός]], γιατί ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα του ήταν {{πηγή|η «πολύχρυσος [[Μυκήνες|Μυκήνη]]», όπως αναφέρεται στα ομηρικά έπη}}, που ανασκάφηκε από τον [[Ερρίκος Σλήμαν|Ερρίκο Σλήμαν]]. Οι Μυκηναίοι συμμετείχαν σε ένα δίκτυο εμπορικών επαφών με τα παράλια του Αιγαίου και της Μεσογείου, όπου ίδρυσαν εμπορικές εγκαταστάσεις, και ανέπτυξαν πολεμική δράση στη δυτική [[Μικρά Ασία]], περιοχή που ελεγχόταν από τους [[Χετταίοι|Χετταίους]].<ref>{{harvnb|Thomas|2014|p=22-26}}.</ref> Για λόγους που δεν έχουν προσδιοριστεί με βεβαιότητα τα μυκηναϊκά κέντρα κατέρρευσαν περί το 1200 π.Χ., εποχή που είχε συνδεθεί με τους λεγόμενους «[[Λαοί της Θάλασσας|λαούς της θάλασσας]]».<ref>{{harvnb|Thomas|2014|p=26, 29, 31}}.</ref>
Στην Ελλάδα, στα τέλη της Εποχής του Χαλκού (1600 - 1120 π.Χ.), αναπτύχθηκε ιδιαίτερα ο [[μυκηναϊκός πολιτισμός]], ο οποίος διήρκεσε σχεδόν 500 χρόνια. Ονομάστηκε συμβατικά Μυκηναϊκός, γιατί το σπουδαιότερο κέντρο του ήταν η «πολύχρυσος [[Μυκήνες|Μυκήνη]]», όπως αναφέρεται και στα ομηρικά έπη. Ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός αναπτύχθηκε κατά κύριο λόγο στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], αλλά μυκηναϊκοί τάφοι έχουν βρεθεί ακόμα και σε μακρινά σημεία της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας. Οι Μυκηναίοι ανέπτυξαν σχέσεις με τη [[Μικρά Ασία]], τη [[Συρία]] και την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], δημιούργησαν αποικίες στη [[Ρόδος|Ρόδο]] και στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και η επιρροή τους ανιχνεύτηκε ακόμη και σε χώρες όπως η [[Ισπανία]] και η [[Ηνωμένο Βασίλειο|Αγγλία]]. Έκτοτε και μέχρι σήμερα οι αρχαιολογικές έρευνες έχουν ρίξει πολύ φως στη γνώση αυτής της εποχής. Αποκορύφωμα των ερευνών ήταν η αποκρυπτογράφηση της [[Γραμμική Β|γραμμικής Β´]] γραφής από τον Μ. Βέντρις και τον Τ. Τσάντγουικ.
 
===Αρχαία Ελλάδα===
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ελλάδα"