Διοικητική διαφορά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Η διάκριση δε γίνεται με βάση κάποιο αφηρημένο κριτήριο: ο νόμος ορίζει ποιες διαφορές είναι ουσίας, οι υπόλοιπες είναι ακυρωτικές.
 
Για την εκδίκαση μιας ακυρωτικής διαφοράς το κατάλληλο ένδικο βοήθημα είναι η [[αίτηση ακύρωσης]] ενώπιον του [[Συμβούλιο της Επικρατείας|Συμβουλίου της Επικρατείας]] ή του πλέον αρμόδιου [[Διοικητικό Εφετείο|Διοικητικού Εφετείου]], ως πρωτοβάθμιου ακυρωτικού δικαστηρίου. Στις ακυρωτικές διαφορές το δικαστήριο προβαίνει μόνο σε έλεγχο νομιμότητας της [[διοικητική πράξη|διοικητικής πράξης]], η οποία είναι η αιτία της διοικητικής διαφοράς και, εάν το κρίνει, μπορεί μόνο να την ακυρώσει. Αποφάσεις Διοικητικού Εφετείου (πρώτος βαθμός δικαιοδοσίας) προσβάλλονται με το [[ένδικο μέσο]] της έφεσης[[έφεση]]ς ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο λειτουργεί ως (δεύτερος βαθμός δικαιοδοσίας).
 
Για την εκδίκαση μιας διοικητικής διαφοράς ουσίας το κατάλληλο ένδικο βοήθημα είναι η [[προσφυγή]] (και η [[ανακοπή]]) ενώπιον του [[Διοικητικό Πρωτοδικείο|Διοικητικού Πρωτοδικείου]]. Στις διοικητικές διαφορές ουσίας το δικαστήριο προβαίνει και σε έλεγχο σκοπιμότητας και μπορεί επιπλέον να την τροποποιήσει. Αποφάσεις Διοικητικού Πρωτοδικείου (πρώτος βαθμός δικαιοδοσίας) προσβάλλονται με το ένδικο μέσο της έφεσης ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου (δεύτερος βαθμός δικαιοδοσίας), ενώ οι αποφάσεις επί έφεσης κατά απόφασης Διοικητικού Πρωτοδικείου προσβάλλονται με [[αναίρεση|αίτηση αναίρεσης]] ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.