Πρέβεζα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 125:
Τα ξημερώματα της 21ης Οκτωβρίου 1912, μετά τη μάχη της Νικόπολης μεταξύ του Ελληνικού Στρατού και της τουρκικής φρουράς της Πρέβεζας, η πόλη παραδόθηκε στον ελληνικό στρατό. Η συμβολή των προξένων της Αγγλίας, της Ρωσίας και της Αυστρο-Ουγγαρίας, που είχαν έδρα τους την Πρέβεζα, ήταν αποφασιστική για την αναίμακτη παράδοση της πόλης. Ο Οθωμανός διοικητής της Πρέβεζας δέχθηκε να παραδώσει την πόλη υπό τον όρο να μην εισέλθουν σε αυτήν σώματα ατάκτων που αποτελούνταν κυρίως από Ηπειρώτες και Κρήτες εθελοντές. Η παράδοση έγινε στον ταγματάρχη του ελληνικού επιτελείου, [[Παναγιώτης Σπηλιάδης|Παναγιώτη Σπηλιάδη]].<ref>Βλ. Νίκου Δ. Καράμπελα, [https://www.academia.edu/3333996 ''Η απελευθέρωση της Πρέβεζας. 21 Οκτωβρίου 1912'',] (εκδόσεις ''συλλογές'') Αθήνα, 1992, ISBN 960-7463 00 5, σελ. 49-51.</ref>
Η σύγχρονη ιστορία της Πρέβεζας, από την απελευθέρωσή της μέχρι σήμερα, γίνεται ολοένα και περισσότερο αντικείμενο έρευνας των νεότερων μελετητών, ενώ έχει συνδεθεί με σπουδαία γεγονότα, όπως η κατάληψή της από τις δυνάμεις της
Οι ανελέητοι βομβαρδισμοί της κατά τον β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όχι μόνο από τη γερμανική αεροπορία, αλλά και από τη συμμαχική κατά τη διάρκεια της κατοχής και η εμφύλια σύγκρουση τον Σεπτέμβριο του 1944 ανάμεσα στον ΕΛΑΣ και τον ΕΔΕΣ μετά την αποχώρηση των κατακτητών. Ο τερματισμός του Εμφυλίου βρήκε την Πρέβεζα τραυματισμένη αλλά και αποφασισμένη να ορθοποδήσει. Από τη δεκαετία του 1950 άρχισε η γεωργική, βιοτεχνική και οικονομική της ανάπτυξη που τα τελευταία χρόνια ενισχύεται σημαντικά από τον τουρισμό. Παράλληλα στα τελευταία χρόνια παρατηρείται αξιόλογη πολιτιστική δραστηριότητα. Ο ιστορικός πυρήνας (Ιστορικό Κέντρο) της πόλης, διαμορφώθηκε το 19ο αιώνα και διασώζει τα πολεοδομικά χαρακτηριστικά της περιόδου εκείνης (πυκνός οικιστικός ιστός με στενούς δρόμους-καλντερίμια, Σεϊτάν Παζάρ, περιορισμένους κοινόχρηστους χώρους κλπ). Το υπόλοιπο πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης είναι αποτέλεσμα διαδοχικών επεκτάσεων μετά το 1920. Η μεσοπολεμική περίοδος σφραγίσθηκε από την παρουσία του γνωστού ποιητή [[Κώστας Καρυωτάκης|Κώστα Καρυωτάκη]] στην Πρέβεζα, και την αυτοκτονία του στη θέση Βαθύ Μαργαρώνας με πιστόλι το [[1929]]. Ο Κώστας Καρυωτάκης έζησε στην Πρέβεζα μόλις 33 μέρες. Εργαζόταν στη Νομαρχία, σε κτίριο που δεν σώζεται (σημερινή οδός Σπηλιάδου 10), ενώ διέμενε σε οικία της οδού Δαρδανελίων στο Σεϊτάν Παζάρ, η οποία σώζεται.
| |||