Μάχη του Σαγγαρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όμως, οι επιτυχίες αυτές των Ελλήνων κατακτήθηκαν με τεράστιες θυσίες σε έμψυχο υλικό, αλλά και σε εφόδια. Παράλληλα, παρουσιάστηκαν σοβαρά προβλήματα όπως η πλημμελής διοίκηση, η κόπωση των τμημάτων, η έλλειψη ικανών εφεδρειών να αναπληρώσουν τις μεγάλες απώλειες ανδρών και ιδίως αξιωματικών (μεταξύ αυτών και ο συνταγματάρχης [[Βλάσης Καραχρήστος]] διοικητής του 2/39 ευζωνικού συντάγματος που έπεσε μαχόμενος δύο χιλιόμετρα βορειοανατολικά του χωριού Καρακουγιού του όρους Τσάλ Νταγ<ref>{{Cite book|title=Η Εκστρατεία εις την Μικράν Ασίαν, τόμος ε΄,μέρος α|first=Γεώργιος, Συνταγματάρχης Πεζικού|last=Καλαϊτζής|publisher=Γενικό Επιτελείο Στρατού|isbn=|origyear=1965 |year=2012 |location=ΑΘΉΝΑ|page=250|quote=}}</ref>), προβλήματα επισιτισμού (από 13 έως 24 Αυγούστου τό Β΄Σώμα Στρατού δεν εφοδιάσθηκε ούτε με ψωμί<ref>{{Cite book|title=Η Εκστρατεία εις την Μικράν Ασίαν,5ος τόμος|first=Γεώργιος, Συνταγματάρχης Πεζικού|last=Καλαιτζής|publisher=Διεύθυνση Ιστορίας, Γενικό Επιτελείο Στρατού|isbn=|year=1965|location=Αθήνα|page=89|quote=}}</ref>) και γενικότερα ανεφοδιασμού του στρατού, αποτέλεσμα όλων των παραπάνω του ανεπαρκούς σχεδιασμού της επιχείρησης, τα οποία οδήγησαν στην πτώση του ηθικού του Ελληνικού Στρατού. Οι έλληνες στρατιώτες για αρκετές μέρες έτρωγαν βρασμένο σιτάρι, το οποίο αποκαλούσαν σκωπτικά "τα κόλυβα του Γούναρη". Επίσης πολλές επιθέσεις κατά οχυρωμένων θέσεων των Τούρκων πραγματοποιήθηκαν χωρίς την απαραίτητη προπαρασκευή πυροβολικού, λόγω ελλείψεως βλημάτων πυροβόλων{{Εκκρεμεί<ref>Περιοδικό παραπομπή|σχόλιο=20/07Στρατιωτική Ιστορία, ''Σαγγάριος 1921'', εκδόσεις Περισκόπιο, τεύχος 34 Αθήνα 2008, σελ. 64-65</2020}}ref> αλλά και της απουσίας αεροπορικής δύναμης κάλυψής του, με προγενέστερη επισκόπηση των εχθρικών θέσεων.