Μάχη του Σαγγαρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 36:
===Το ελληνικό σχέδιο===
Το ελληνικό σχέδιο προέλασης ήταν προϊόν υπομνήματος του Επιτελείου, στο οποίο είχαν συγκεραστεί οι οι αισιόδοξες προτάσεις για ταχεία προέλαση προς την Άγκυρα με τις επιφυλάξεις για τα προβλήματα επικοινωνιών και ανεφοδιασμού που θα προκαλούσε αυτή η προέλαση προς τα ανατολικά. Το υπόμνημα καθόριζε ως αντικειμενικό σκοπό την καταστροφή των τουρκικών δυνάμεων σε μάχη εκ παρατάξεως δυτικά του Σαγγαρίου. Μετά την καταστροφή του κεμαλικού στρατού, μικρό μέρος του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος θα καταλάμβανε την Άγκυρα όπου θα κατέστρεφε τις αποθήκες υλικού των Τούρκων. Αν οι Τούρκοι απέφευγαν να δώσουν μάχη και υποχωρούσαν δυτικά του Σαγγαρίου, όπως και έκαναν, η διάβαση ή όχι του Σαγγαρίου θα καθοριζόταν από την κατάσταση των γεφυρών, των δρόμων και την επάρκεια των μεταφορικών μέσων.
Αν ο ΕΣ διάβαινε τον Σαγγάριο θα επιτίθετο με σκοπό την κατάληψη της Άγκυρας και των απώθηση των κεμαλικών δυνάμεων πέραν αυτής σε μια περιοχή χωρίς πόρους και σοβαρή δημογραφική βάση, όπου η συνέχιση της αντίστασης θα ήταν αδύνατη.<ref>Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία, ''Σαγγάριος 1921'', εκδόσεις Περισκόπιο, τεύχος 34 Αθήνα 2008, σελ. 10-11</ref> Σε κάθε περίπτωση, ο στρατός θα επέστρεφε στις βάσεις του μόνο αφού είχε πρώτα καταστρέψει τη σιδηροδρομική γραμμή από το ανατολικότερο σημείο προέλασής του μέχρι το Εσκί Σεχίρ.<ref name=":0"/> Η περιοχή των επιχειρήσεων περικλείονταν από τα όρη Ελμά Νταγ, Τσελίκ Νταγ, Καλέ Γκρότο και από τους ποταμούς Σαγγάριο και Γκεούκ.
Αναλυτικότερα, το Α Σώμα Στρατού, συνεπικουρούμενο από το Γ Σώμα Στρατού, θα επιχειρούσε κατά μέτωπο επίθεση προς ανατολάς, στην περιοχή δυτικά του Σαγγαρίου. Ο υπόλοιπος όγκος του ελληνικού στρατού (Β Σώμα) θα διάβαινε τον Σαγγάριο νοτιότερα και θα στρεφόταν βορειοανατολικά με σκοπό να να υπερκεράσει την αμυντική διάταξη των Τούρκων και να τους κυκλώσει.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', τ. ΙΕ, σσ. 176-177.</ref> Μέρος μάλιστα του Β Σώματος Στρατού θα επιχειρούσε πορεία μέσα από την [[Αλμυρά έρημος|Αλμυρά έρημο]], στο βόρειο άκρο της. Η ελληνική διοίκηση πίστευε ότι ο ελιγμός αυτός θα αιφνιδίαζε τις τουρκικές δυνάμεις<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', τ. ΙΕ, σελ. 177.</ref>, πράγμα που δεν συνέβη αφού το πολυάριθμο τουρκικό ιππικό με διοικητή τον υποστράτηγο [[Φαχρεδίν Αλτάυ]], παρακολουθούσε στενά τις κινήσεις του ελληνικού στρατού και ενημέρωνε την τουρκική διοίκηση. Έτσι η τουρκική διοίκηση ειδοποιήθηκε εγκαίρως ώστε να αναδιατάξει κατάλληλα τις δυνάμεις της, γι' αυτό, όταν επιτέθηκε ο κύριος όγκος του Β' Σώματος του ελληνικού στρατού κατά των θέσεων αμύνης των Τούρκων, βρήκε απέναντί του ισχυρές τουρκικές δυνάμεις που είχαν μεταφερθεί από άλλα σημεία του μετώπου.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', τ. ΙΕ, σσ. 178-179.</ref>▼
Αναλυτικότερα, η VIIη Μεραρχία Πεζικού (διοικητής σχης Ανδρέας Πλατής) ενισχυμένη με δύο συντάγματα πεζικού (ένα της ΧΙης Μεραρχίας που παρέμεινε στην Προύσσα και ένα συγκροτημένο από διάφορες μονάδες) θα διάβαινε τον Σαγγάριο στο ύψος της σιδηροδρομικής γραμμής Εσκί Σεχίρ-Άγκυρας και θα επιχειρούσε κατά μέτωπο επίθεση προς ανατολάς με κατεύθυνση την Άγκυρα μέσω του Πολατλί.<ref>Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία, ''Σαγγάριος 1921'', εκδόσεις Περισκόπιο, τεύχος 34 Αθήνα 2008, σελ. 101</ref>
▲
==Σύγκρουση==
| |||