Μάχη του Βερολίνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

η τελευταία μεγάλη μάχη του Ευρωπαϊκού θεάτρου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επαναδημιουργία του λήμματος με μετάφραση της αγγλικής εισαγωγής
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 23:03, 23 Ιουλίου 2020

Η μάχη του Βερολίνου, γνωστή ως Επιχείρηση Στρατηγικής Επίθεσης στο Βερολίνο από την Σοβιετική Ένωση, καθώς και ως Πτώση του Βερολίνου, ήταν μια από τις τελευταίες μεγάλες επιθέσεις του ευρωπαϊκού θεάτρου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[α]

Μετά την Επιχείρηση Βίστουλα-Όντερ τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1945, ο Κόκκινος Στρατός είχε κολλήσει προσωρινά σε μια γραμμή 60 χιλιόμετρα ανατολικά του Βερολίνου. Στις 9 Μαρτίου, οι Γερμανοί ανακοίνωσαν την επιχείρηση υπεράσπισης της πόλης με τίτλο επιχείρηση Κλάουζεβιτς. Οι πρώτες αμυντικές προετοιμασίες στα περίχωρα του Βερολίνου έγιναν στις 20 Μαρτίου, υπό τον νεοδιορισθέντα διοικητή της Στρατιωτικής Ομάδας Βιστούλας, στρατηγό Γκόταρντ Χάινριτσι.

Όταν η σοβιετική επίθεση συνέχισε από τις 16 Απριλίου, δύο Σοβιετικά μέτωπα (στρατιωτικές ομάδες) επιτέθηκαν στο Βερολίνο από τα ανατολικά και από τα νότια, ενώ ένα τρίτο διαπέρασε τις γερμανικές δυνάμεις που είχαν σταθμεύσει στα βόρεια του Βερολίνου. Πριν ξεκινήσει η κύρια μάχη στο Βερολίνο, ο Κόκκινος Στρατός περικύκλωσε την πόλη με τις επιτυχημένες μάχες των Υψωμάτων Ζέελοφ και του Χάλμπε. Στις 20 Απριλίου 1945, ημέρα των 56ων γενεθλίων του Χίτλερ, το 1ο Λευκορωσικό Μέτωπο υπό τον στρατάρχη Γκεόργκι Ζούκοφ, το οποίο προχωρούσε από ανατολικά και νότια, άρχισε να βομβαρδίζει το κέντρο του Βερολίνου, ενώ το 1ο Ουκρανικό Μέτωπο του στρατάρχη Ιβάν Κόνεφ πέρασε την Στρατιωτική Ομάδα Κέντρου και προχώρησε προς τα νότια προάστια του Βερολίνου. Στις 23 Απριλίου ο στρατηγός Χέλμουτ Βάιντλινγκ ανέλαβε την στρατηγία των δυνάμεων στο Βερολίνο. Το φυλάκιο αποτελούνταν από διάφορες ανοργάνωτες και κατώτερες μεραρχίες της Βέρμαχτ και των Βάφφεν-ΣΣ, μαζί με ελλειπώς εκπαιδευμένες μονάδες των Φόλκστουρμ και της Νεολαίας του Χίτλερ. Εντός της επόμενης εβδομάδας ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε την υπόλοιπη πόλη.

Στις 30 Απριλίου, ο Χίτλερ αυτοκτόνησε (ενώ αρκετοί αξιωματούχοι του αυτοκτόνησαν λίγο αργότερα). Το φυλάκιο της πόλης παραδόθηκε στις 2 Μαίου αλλά οι μάχες συνέχισαν στα βορειοδυτικά, τα δυτικά και τα νοτιοδυτικά της πόλης μέχρι το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη στις 8 Μαίου (ή στις 9 Μαίου με βάση την ώρα Μόσχας στην ΕΣΣΔ) καθώς μερικές γερμανικές μονάδες πολεμούσαν στα δυτικά για να έχουν την δυνατότητα παράδοσης στους Δυτικούς Συμμάχους και όχι στους Σοβιετικούς.[1]

Παραπομπές

  1. Beevor 2002, σελίδες 400–405.


Σφάλμα αναφοράς: Υπάρχουν ετικέτες <ref> για κάποια ομάδα με το όνομα «lower-greek», αλλά δεν βρέθηκε καμία αντίστοιχη ετικέτα <references group="lower-greek"/>