Μάχη του Σαγγαρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 70:
===Υποχώρηση στις αρχικές γραμμές εξόρμησης===
Την 27η Αυγούστου ο διοικητής του Β' Σώματος Στρατού [[Πρίγκιπας Ανδρέας της Ελλάδας|Πρίγκιπας Ανδρέας]] εξέδωσε αυθαίρετη διαταγή μετακίνησης των δυνάμεών του (V, XIIΙ Μεραρχιών ΠΖ και Ταξιαρχία Ιππικού) προς τα πίσω.<ref>Κάτσης Άριστος, 2008, σελ. 279</ref> Aντίθετα, βάσει της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού<ref>{{Cite book|title=Η Εκστρατεία εις την Μικράν Ασίαν|first=Γεώργιος, Συνταγματάρχης|last=Καλαϊτζής|publisher=Γενικό Επιτελείο Στρατού|isbn=|origyear=1965 |year= 2012 |location=Αθήνα|page=35-39|quote=}}</ref>, η μετακίνηση του Β΄Σώματος Στρατού πίσω από το Α΄ Σώμα Στρατού ήταν συμφωνημένη από τα επιτελεία Στρατιάς Μικράς Ασίας και Β΄Σώματος Στρατού, γιά να αντιμετωπισθή η τουρκική επίθεση που αναμενόταν. Ο αρχηγός της Στρατιάς Μικράς Ασίας Παπούλας αντέδρασε αμέσως αποστέλλοντας το παρακάτω μήνυμα<ref> Νεώτερη Ιστορία του Ελληνικού Έθνους Γεωργίου Ρούσσου, τόμος Ε, σελ. 121</ref>
Έκπληκτος προ σκέψεως εγκαταλείψεως θέσεών σας, διατάσσω Σώμα παραμείνει θέσεις του. Μόνος αρμόδιος κρίνη και αποφασίση τυγχάνω εγώ ως διοικητής της Στρατιάς. Όμως την 29 Αυγούστου (11 Σεπτεμβρίου ν.η) ο Παπούλας σε συνεννόηση με το Επιτελείο της Στρατιάς<ref>{{Cite book|title=Η Εκστρατεία εις την Μικράν Ασίαν,τόμος 5ος|first=Γεώργιος, Συνταγματάρχης Πεζικού|last=Καλαϊτζής|publisher=Γενικό Επιτελείο Στρατού|isbn=|origyear=1965 |year=2012|location=Αθήνα|page=35-39|quote=}}</ref>, εξέδωσε διαταγή μετακίνησης του Β' Σώματος Στρατού πίσω από το Α' Σώμα Στρατού. Δηλαδή αναίρεσε την απόφαση που είχε λάβει δύο μέρες πριν για την μετακίνηση του Β' Σώματος Στρατού! Τα ξημερώματα της 31ης Αυγούστου 1921 η μεγάλη επιχείρηση έληξε άδοξα για τις ελληνικές δυνάμεις, οι οποίες πέρασαν τις γέφυρες του Σαγγαρίου επιστρέφοντας στα ορμητήριά τους επί της δυτικής όχθης του ποταμού, από όπου είχαν ξεκινήσει την προέλασή τους πριν ένα μήνα. Ο ελληνικός στρατός υποχώρησε αντιμετωπίζοντας με επιτυχία μία 4ήμερη αντεπίθεση των Τούρκων στην περιοχή των "Δίδυμων Λόφων" (27-30 Αυγούστου), αλλά ήταν σαφές πως είχε χάσει τη μεγάλη ευκαιρία να αναδειχτεί νικητής, αφού δεν είχε πετύχει τους αντικειμενικούς στόχους του, που ήταν η κατάληψη της Άγκυρας και η καταστροφή του κεμαλικού στρατού, πληρώνοντας παράλληλα βαρύτατο φόρο αίματος.
| |||