Στέφανος Βελδεμίρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Στέφανος Βελδεμίρης''' (1937-1961), ήταν στέλεχος της νεολαίας της [[ΕΔΑ]] που δολοφονήθηκε από τον χωροφύλακα Σ. Φιλίππου, λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 1961, στη [[Θεσσαλονίκη]], που έμεινα στην ιστορία ως ''εκλογές βίας και νοθείας''. Η κυβέρνηση Καραμανλή, τα Σώματα Ασφαλείας και οι Ένοπλες Δυνάμεις προέβησαν προεκλογικά σε εκτεταμένη τρομοκρατία εναντίον πολιτών και κομμάτων του Κέντρου και της Αριστεράς αλλά και σε νοθεία του εκλογικού αποτελέσματος.<ref>Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη Χούντα, τ. Δ' (1961-1964), Εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1986, σσ. 39 κ.εξ.</ref>

Γεννήθηκε το 1937 στις [[Συκιές Θεσσαλονίκης|Συκιές]] [[Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης|Θεσσαλονίκης]]. Σπούδασε στη Σχολή Ηλεκτροτεχνιτών και στη συνέχεια έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη Σχολή Τεχνιτών του [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό|Πολεμικού Ναυτικού]] από όπου όμως διώχθηκε λίγο αργότερα όταν έγινε γνωστό ότι ο πατέρας του, ο Σίμος Βελδεμίρης, ήταν [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερός]] που είχε εξοριστεί στη [[Μακρόνησος|Μακρόνησο]]. Άρχισε να εργάζεται ως ηλεκτρολόγος ενώ συγχρόνως, ως στέλεχος της Νεολαίας της [[ΕΔΑ]], είχε πλούσια συνδικαλιστική και πολιτική δραστηριότητα. Υπηρέτησε στο [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|στρατό]] στο περιβόητο «Τάγμα Σκαπανέων Κολινδρού», όπου συγκέντρωναν τους στρατιώτες αριστερών πεποιθήσεων.<ref>[http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=320117 ''Η δολοφονία του γελαστού παιδιού'', Σ. Κουζινόπουλου, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011]</ref>

Αρχικά αποκρύφτηκε ότι αυτός που είχε σκοτώσει το Βελδεμίρη ήταν χωροφύλακας. Ότι ο δράστης ανήκε στη [[Ελληνική Χωροφυλακή|χωροφυλακή]] έγινε γνωστό μετά τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1961|εκλογές της 29ης Οκτωβρίου του 1961]]. Στις 18 Ιανουαρίου του 1962, ο βουλευτής της ΕΔΑ [[Βασίλης Εφραιμίδης]] κατά τη συνεδρίαση της βουλής έκανε σημαντικές αποκαλύψεις για τη δολοφονία του 24χρονου νέου.<ref>Σπύρος Λιναρδάτος, Από τον εμφύλιο στη Χούντα, τ. Δ' (1961-1964), Εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1986, σσ. 39 κ.εξ.</ref>

Η δίκη του Σπύρου Φιλίππου έγινε πέντε μήνες αργότερα στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης. Τόσο ο ίδιος ο κατηγορούμενος όσο και οι συνάδελφοί του που κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης ισχυρίστηκαν ότι ο Φιλίππου πυροβόλησε στα λάστιχα του αυτοκινήτου (και ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε) επειδή υπήρχαν πληροφορίες ότι θα μοιραστούν ναρκωτικά στην περιοχή. Το δικαστήριο καταδίκασε τον Φιλίππου σε 4 χρόνια φυλάκιση σε αγροτικές φυλακές και ύστερα από δύο χρόνια αφέθηκε ελεύθερος, αλλά δεν επέστρεψε στη χωροφυλακή.<ref>[http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=320117 ''Η δολοφονία του γελαστού παιδιού'', Σ. Κουζινόπουλου, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011]</ref>