Η Καθημερινή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:2149:8829:5E00:88B6:CD30:BBD:5F9C (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό InternetArchiveBot Ετικέτα: Επαναφορά |
|||
Γραμμή 15:
}}
'''''Η Καθημερινή''''' είναι ημερήσια πολιτική και οικονομική [[εφημερίδα]] που εκδίδεται στην [[Αθήνα]]. Ιδρύθηκε από τον [[Γεώργιος Βλάχος (δημοσιογράφος)|Γεώργιο Α. Βλάχο]]. Το πρώτο φύλλο κυκλοφόρησε στις
Στο μεγαλύτερο μέρος της μακράς πορείας της, η Καθημερινή έγινε φορέας συντηρητικών απόψεων και δεξιών πεποιθήσεων.{{εκκρεμεί παραπομπή}} Την περίοδο του εθνικού διχασμού υποστήριξε την [[Ηνωμένη Αντιπολίτευσις|Ηνωμένη Αντιπολίτευση]] του Γούναρη και το [[Λαϊκό Κόμμα]] του Π.Τσαλδάρη, αργότερα τη [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|δικτατορία του Μεταξά]], μεταπολεμικά την [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπάγου 1952|κυβέρνηση Παπάγου]] και κατά τη μεταπολίτευση την [[Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις|ΕΡΕ]] (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση) του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]].{{εκκρεμεί παραπομπή}} Μολαταύτα, την [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|περίοδο της κατοχής]] και κατά τη [[Χούντα των Συνταγματαρχών|δικτατορία του ΄67]] επέδειξε σθεναρά αντίσταση απέναντι στα καταπιεστικά καθεστώτα. Σημειωτέον ότι την 21/4/1967 λόγω του Απριλιανού πραξικοπήματος η [[Ελένη Βλάχου]] διέκοψε την κυκλοφορία της εφημερίδας. Οι Απριλιανοί την πίεσαν να ξαναβγάλει την εφημερίδα αλλά εκείνη αρνήθηκε. Στις
== Δραστηριότητες ==
Γραμμή 33:
«Ανεξάρτητον όργανον αντιβενιζελικής αδιαλλαξίας και συντηρητικότητος εν παντί, έσχεν ευρείαν διάδοσιν και ήσκησε σημαντικόν επηρεασμόν. Διακρίνεται διά την σφοδράν μαχητικότητά της, την εντυπωσιακήν αρθρογραφίαν, το καλαίσθητον ύφος, την παικτικήν και σατιρικήν διάθεσιν, την αίσθησιν και έξαρσιν του ζητήματος της ημέρας. Τας πολιτικάς, κοινωνικάς και φιλολογικάς γνώμας της καθορίζει γενικώς στερρά εμμονή εις την παράδοσιν, χαρακτηριζομένη από την έλξιν προς εν εξιδανικευμένον παρελθόν τάξεως, ευπρεπείας και αισθήματος, ήτις επιτρέπει να παρεισάγωνται τόνοι λυρικοί εις την πλέον οξείαν πολεμικήν της».
Το πολιτικό πρόγραμμα της Καθημερινής, που διακήρυξε στις
Παρά την απομάκρυνση του Βενιζέλου και την άνοδο της «Ηνωμένης Αντιπολίτευσης» την ίδια χρονιά, η Καθημερινή συνέχιζε να διατηρεί κριτική στάση απέναντι στην Κυβέρνηση και τις ενέργειές της, κυρίως όσον αφορά την εξέλιξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Μ. Ασία. Στο ιστορικό άρθρο «Οίκαδε» (
Άμεσο επακόλουθο της ήττας, ήταν η ανταλλαγή πληθυσμών που επιβλήθηκε με την επισφράγιση της συνθήκης της Λωζάνης (μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας) το
Για μεγάλο διάστημα η Καθημερινή διάκειτο θετικά απέναντι σε δικτατορικές μορφές εξουσίας, προτείνοντας ένα είδος «κοινοβουλευτικής δικτατορικής» κυβέρνησης (Ιανουάριος, 1934) (Παπαδημητρίου-α, 2008)<ref>Παπαδημητρίου-α, Δ. (2008). «Η Καθημερινή». Στο: Γ. Δρούλια & Γ. Κουτσοπανάγου (επιμ.). ''Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου'', 1784- 1974. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, σελ. 476- 477.</ref>. Μάλιστα, το [[1936]] η Καθημερινή στήριξε τόσο την υπηρεσιακή κυβέρνηση του [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]], όσο και τη [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου]]<ref>[http://istorikathemata.blogspot.com/2009/10/blog-post_31.html Γεώργιος Βλάχος και Ιωάννης Μεταξάς]</ref><ref>[http://www2.rizospastis.gr/page.do?id=7440&publDate=11%2F8%2F1996&direction=&pageNo=28 Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου και ο Γεώργιος Βλάχος]</ref>. «Κράτησε φιλική στάση απέναντι στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Μεταξά, ζητώντας μάλιστα τη στήριξή της από τα αστικά πολιτικά κόμματα (και βασικά το Λαϊκό), ενώ στήριξε και το δικτατορικό καθεστώς» (Χάσου, 2015, σελ 25)<ref>Χάσου, Χ. (2015). ''Πολιτική ρητορική και κοινωνικές πρακτικές της Χρυσής Αυγής στη σχολιογραφία της «Καθημερινής»'' ''(Μελέτη Περίπτωσης)''. (Ανέκδοτη διπλωματική εργασία). Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ. </ref>.
Σταθμό για την εφημερίδα και τον ελληνικό Τύπο γενικότερα αποτέλεσε το περίφημο άρθρο - ανοιχτή επιστολή προς τον Αδόλφο Χίτλερ, του Γεωργίου Βλάχου την
Η γερμανική επιβολή, εκτός των άλλων, ανάγκασε πολλές εφημερίδες να διακόψουν την κυκλοφορία τους (Παπαδημητρίου-β, 2008)<ref name=":2">Παπαδημητρίου-β , Δ. (2008). «Αντικρουόμενες βεβαιότητες και νέοι τρόποι στον πολιτισμό του εντύπου:1940-1974». Στο: Γ. Δρούλια & Γ. Κουτσοπανάγου (επιμ.). ''Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου'', 1784- 1974. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, σελ. 46-53. </ref>. Όσες συνέχισαν να κυκλοφορούν, βρίσκονταν υπό τον πλήρη έλεγχο των Γερμανών και δημοσίευαν ειδήσεις που διοχέτευαν οι κατοχικές δυνάμεις, με σκοπό τον εξωραϊσμό των πολεμικών επιχειρήσεων του άξονα. Μάλιστα, κάποιες από αυτές, ελλείψει χρημάτων, δέχονταν επιδοτήσεις από κόμματα και άλλες ελίτ της εποχής, που συνεισέφεραν στο ταμείο για να μη συκοφαντηθούν (Ψυχογιος, 2004)<ref name=":3">Ψυχογιός, Δ. (2004). ''Τα'' ''Έντυπα Μέσα Επικοινωνίας: Από τον Πηλό στο Δίκτυο''. Αθήνα: Καστανιώτη. </ref>. Ο Γ.Βλάχος, αντιθέτως, αν και είχε την ευκαιρία να προσπορισθεί 5.000 λίρες για την εξαγορά των τίτλων, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο, αρνήθηκε να λειτουργήσει την Καθημερινή. Παρόλα αυτά, εξακολούθησε να εκδίδεται υπό γερμανική εποπτεία, με το θετικά διακείμενο στις κατοχικές δυνάμεις Τραυλό, στη διεύθυνση της εφημερίδας (Βλάχου, 2008).
Γραμμή 49:
Στα μαύρα χρόνια του εμφυλίου, το πνεύμα του αντικομμουνισμού αντικατέστησε γρήγορα την προγενέστερη εθνική ομόνοια και οι αριστερές εφημερίδες τέθηκαν εν διωγμό (Παπαδημητρίου-β,2008)<ref name=":2" />. Αν και η Ε.Βλάχου ισχυρίζεται ότι η Καθημερινή δεν είχε ποτέ κανέναν αντικομμουνιστικό φανατισμό (Ψαράκης, 1993)<ref name=":4">Ψαράκης, Γ. (1993). ''Εφημερίδες και Δημοσιογράφοι: Η μικρή Ιστορία των Εφημερίδων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Λευκωσίας.'' Αθήνα: Νέα Σύνορα – Λιβάνη. </ref>, τα δημοσιεύματα της εποχής τη διαψεύδουν σε μεγάλο βαθμό. Επί παραδείγματι, ο τίτλος «Υπέστη Πανωλεθρίαν η Νεοσυσταθείσα εις Γράμμον Συμμορία» είναι χαρακτηριστικός (Καθημερινή, 2/7/1947). Ασφαλώς, με τον όρο συμμορία αναφέρεται στους κομμουνιστές αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος. Ακόμη, στο άρθρο «Η μάχη του Γράμμου» της 3ης Ιουλίου 1947 επιβραβεύει την επιτυχή προσπάθεια του στρατού να αναχαιτίσει την είσοδο της πολυμελούς «συμμορίας» από το Γράμμο στα Χάσια.
Την δεκαετία του '50, εμφανίζεται ο Λαϊκός Τύπος και παρατηρείται μία τάση ελάφρυνσης της πολιτικής ειδησεογραφίας. Τα σκληρά θέματα της επικαιρότητας παραχωρούν τη θέση τους στην ψυχαγωγία, το έγκλημα και γενικότερα στα λεγόμενα ανθρώπινα θέματα (Παπαδημητρίου-β,
Σε ένα περιβάλλον πολιτικής έντασης με συνεχείς αλλαγές στο κυβερνητικό σκηνικό τη δεκαετία του ’60, οι εφημερίδες εμπλέκονται πλήρως σ’ ένα πολιτικό παιχνίδι συμφερόντων (Ψυχογιος, 2004)<ref name=":3" />. Σύμφωνα με τους Zacharopoulos και Paraschos (όπως αναφέρεται στο Ψυχογιος, 2004), ακόμα και για την Ε.Βλάχου, εικάζεται ότι ενεπλάκη στην ανατροπή της Κυβέρνησης Στεφανόπουλου, μαζί με τους Π.Κανελλόπουλο, Μπίτσιο (εκπρόσωπος του βασιλέως Κωνσταντίνου) και Χ.Λαμπράκη. Η Ε.Βλάχου πιθανώς να είχε συμφέρον απ’ αυτό, εφόσον υποστήριζε πολιτικά την ΕΡΕ του Κ.Καραμανλή.
Γραμμή 60:
=== Διευθυντές ===
Οι κατά χρονολογική σειρά που ανέλαβαν διευθυντές της ''Καθημερινής'', από το
* [[Γεώργιος Βλάχος (δημοσιογράφος)|Γεώργιος Α. Βλάχος]] (
* [[Νικόλαος Κρανιωτάκης]] (
* [[Γεώργιος Βλάχος (δημοσιογράφος)|Γεώργιος Α. Βλάχος]] (
* [[Νικόλαος Αναστασόπουλος]] (
* [[Σπύρος Κ. Τραυλός]] (
* [[Γεώργιος Βλάχος (δημοσιογράφος)|Γεώργιος Α. Βλάχος]] (
* [[Ελένη Γ. Βλάχου]] (
* [[Δημήτρης Παπαναγιώτου]] (
* [[Νίκος Νικολάου]] (
* [[Βαγγέλης Μπίστικας]] (
* [[Δημήτρης Παπαναγιώτου]] (γενικός διευθυντής,
* [[Τάκης Δρακάτος]] (1990)
* [[Νίκος Ε. Σίμος]] (γενικός διευθυντής,
* [[Θέμος Αναστασιάδης]] (
* [[Στάμος Ζούλας]] (
* [[Πάνος Λουκάκος]] (
* [[Αντώνης Καρκαγιάννης]] (
* [[Στάμος Ζούλας]] (
* [[Αντώνης Καρακούσης]] (
* [[Κωνσταντίνος Ι. Αγγελόπουλος]] (
* [[Αντώνης Καρκαγιάννης]] (
* [[Αλέξης Παπαχελάς]] (
== Κυκλοφορία ==
Η εφημερίδα για αρκετό καιρό δεν επέτρεπε την δημοσίευση των στοιχείων κυκλοφορίας επειδή δεν πίστευε ότι ήταν αξιόπιστα<ref>{{Cite news|url=http://www.topontiki.gr/article/201697/kai-i-kathimerini-kataggellei-oti-oi-kyklofories-ton-efimeridon-einai-plastes|title=Και η «Καθημερινή» καταγγέλλει ότι οι κυκλοφορίες των εφημερίδων είναι πλαστές|accessdate=2017-12-08}}</ref>.Μετά από νομοθετική αλλαγή και την επιβολή ελέγχου των στοιχείων από ορκωτό λογιστή, επετράπη η δημοσίευση αυτών.Η έκδοση Τρίτη-Σάββατο με κόστος 1 ευρώ και χωρίς προσφορές πουλάει από 13.000 έως 15.000 φύλλα ανά ημέρα, και την κάνει την 1η σε κυκλοφορία εφημερίδα.Η έκδοση της Κυριακής με κόστος 2 ευρώ, ή 4 με τις προσφορές, πουλάει από 55.000 φύλλα έως 65.000 και την κάνει 1η ή 2η εφημερίδα της Κυριακής. Όμως, ξανααπέσυρε τις κυκλοφορίες της (όπως και πολλές από τις εφημερίδες που κυκλοφορούσαν το 2019) επειδή πίστευε ότι δεν ήταν αξιόπιστες. Την Τρίτη
Σύμφωνα με τους ανεξάρτητους πάροχους στοιχείων διαδικτυακής επισκεψιμότητας [[Alexa Internet|Alexa]] και [[SimilarWeb]], η [[ιστοσελίδα]] της Καθημερινής ήταν η 29η και 56η σε επισκεψιμότητα στην Ελλάδα τον Ιούλιο του
Το πρώτο εξάμηνο του
== Ένθετα ==
Γραμμή 108:
== Τρομοκρατική επίθεση ==
Τα ξημερώματα της 17ης Δεκεμβρίου
== Παραπομπές ==
|