Δημήτριος Φωτιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.1
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Δημήτρης Φωτιάδης''' ([[Σμύρνη]] [[1898]]-[[Αθήνα]], [[23 Οκτωβρίου]] [[1988]]) ήταν Έλληνας [[λογοτεχνία|λογοτέχνης]] που ασχολήθηκε κυρίως με την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]]. <ref>[http://www.rizospastis.gr/story.do?id=4477785 Για το ιστοριογραφικό έργο του Δημήτρη Φωτιάδη (1898 - 1988)], Ριζοσπάστης, 30-3-2008, σελ.2 (ένθετη έκδοση), ανάκτηση 6-10-2015.</ref>
==Βιογραφία==
Οι γονείς του ήταν εύποροι (πατέρας του ήταν ο μεγαλοκτηματίας [[Αλέκος Φωτιάδης]])<ref>[{{Cite web |url=https://www.ianos.gr/karaiskakis-0048358.html |title=Βιογραφικό] |accessdate=2015-10-06 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20180718121016/https://www.ianos.gr/karaiskakis-0048358.html |archivedate=2018-07-18 |url-status=dead }}</ref> και ο ίδιος κατετάγη ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό κατά την διάρκεια του [[Μικρασιατική Εκστρατεία|Μικρασιατικού Πολέμου]]. Με την [[Μικρασιατική καταστροφή]] κατέφυγε στην [[Αθήνα]] και έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα με τα θεατρικά ''Μάνια Βιτρόβα'' και ''Το μαγεμένο βιολί'' το [[1931]], ενώ εργάστηκε και ως διευθυντής του περιοδικού ''[[Νεοελληνικά Γράμματα]]'' (1936-1941). Κατά τη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] έφυγε στο εξωτερικό και εργάστηκε ως ανταποκριτής στο [[Λονδίνο]] και τη [[Μέση Ανατολή]]. Ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα εξορίσθηκε στην διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|Εμφυλίου Πολέμου]] στην [[Μακρόνησος|Μακρόνησο]], την [[Ικαρία]] και τον [[Άγιος Ευστράτιος|Άγιο Ευστράτιο]], ενώ υπήρξε διευθυντής του περιοδικού ''Ελεύθερα Γράμματα'' (1945-48). Τα ''Ελεύθερα Γράμματα'' αποτέλεσαν πεδίο έκφρασης για πολλούς διανοουμένους της εποχής όπως η [[Φούλα Χατζιδάκη]] κ.ά.<ref>[http://www.kosmosnf.gr/2016/10/foula-hatzidaki/ Δυο λόγια για τη Φούλα Χατζηδάκη - άρθρο του Κώστα Π. Παντελόγλου]</ref><ref>Ιστορία της Αντίστασης 1940-45, εκδόσεις Αυλός Αθήνα 1979</ref>
 
Μετά την απελευθέρωσή του έγινε στέλεχος της [[ΕΔΑ]]. Μετά τον πόλεμο στράφηκε στην [[ιστοριογραφία]], επικεντρώνοντας το έργο του κυρίως στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]]. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της [[Σορβόνη|Σορβόνης]] ([[1939]]) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορηματικής Βιογραφίας ([[1982]], για το έργο του "Ενθυμήματα"). Από το 1974 ως το 1977 ήταν πρόεδρος της [[Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών|Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών]], ο πρώτος μεταδικτατορικά (είχε επιβληθεί λογοκρισία τα προηγούμενα χρόνια).<ref>[http://www.eel.org.gr/%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%B9/1974-1977-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82.html Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών]</ref>