Λιδωρίκι Φωκίδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ότι η ονομασία του σχετίζεται με τους Δωριείς. Ότι σήμερα είναι η πρωτεύουσα του Δήμου Δωρίδος. Ότι βρίσκεται σε υψόμετρο από 550 έως 700 μέτρα. Ότι το νερό της λίμνης πάει Αττική.
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|29|07|2020}}
{{χωρίς παραπομπές}}
{{coord|38.5167|22.2|type:city|format=dms|display=title}}
{{Πόλη}}
{{coord|38.5167|22.2|type:city|format=dms|display=title}}{{Πόλη}}Το '''Λιδωρίκι''' είναι ένα παραδοσιακό και γραφικό κεφαλοχώρι του [[νομός Φωκίδας|Nομού Φωκίδας]]. Σήμερα είναι πρωτεύουσα του [[Δήμος Δωρίδος|Δήμου Δωρίδος]].
 
Η ονομασία του σχετίζεται με τους αρχαίους Δωριείς. Ως Λιδωρίκι αναφέρεται για πρώτη φορά στους [[Notitiae Episcopatuum|επισκοπικούς καταλόγους]] της εποχής του [[Λέων ΣΤ'ΣΤ΄ ο Σοφός|Λέοντα ΣΤ΄ του Σοφού]] (886-912 μ.Χ.), κατά την οποία υπήρχε η Επισκοπή Λιδωρικίου, που υπαγόταν στη Λάρισα. Ίχνη των αρχαίων οικισμών του βρίσκονται στο Παλιοχώρι, στα Καλτεζιά και στον Τραγουδάκη, όπου εντοπίζονται οι παλαιές θέσεις κατοίκισηςκατοίκησης.
{{coord|38.5167|22.2|type:city|format=dms|display=title}}{{Πόλη}}Το '''Λιδωρίκι''' είναι ένα παραδοσιακό και γραφικό κεφαλοχώρι του [[νομός Φωκίδας|Nομού Φωκίδας]]. Σήμερα είναι πρωτεύουσα του [[Δήμος Δωρίδος|Δήμου Δωρίδος]].
 
Υπήρξε και έδρα του τέως [[Δήμος Λιδωρικίου|Δήμου Λιδωρικίου]], έως το 2010. Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την Απογραφή[[Ελληνική απογραφή του 2011|απογραφή του 2011]], είναι 875 κάτοικοι.
Η ονομασία του σχετίζεται με τους αρχαίους Δωριείς. Ως Λιδωρίκι αναφέρεται για πρώτη φορά στους [[Notitiae Episcopatuum|επισκοπικούς καταλόγους]] της εποχής του [[Λέων ΣΤ' ο Σοφός|Λέοντα ΣΤ΄ του Σοφού]] (886-912 μ.Χ.), κατά την οποία υπήρχε η Επισκοπή Λιδωρικίου, που υπαγόταν στη Λάρισα. Ίχνη των αρχαίων οικισμών του βρίσκονται στο Παλιοχώρι, στα Καλτεζιά και στον Τραγουδάκη, όπου εντοπίζονται οι παλαιές θέσεις κατοίκισης.
 
Είναι χτισμένο στους πρόποδες της [[Γκιώνα|Γκιώνας]]ς πάνω από τον ποταμό [[Μόρνος|Μόρνο]]. Βρίσκεται σε υψόμετρο από 550 έως 700 μέτρων. Δυτικά και δεκαπέντε15 χιλιόμετρα από το Λιδωρίκι, βρίσκεται το φράγμα της τεχνιτήςτεχνητής [[Λίμνη του Μόρνου|λίμνης του ποταμού Μόρνου]], που δημιουργήθηκε για την ύδρευση της [[Αθήνα]]ς - Αττικής κ.λ.π. Ακριβώς κάτω από το Λιδωρίκι διέρχεται η μεγαλύτερη σήραγγα της Ελλάδας (μήκους 16,5 χλμ.), που διατρυπά τον όγκο της Γκιώνας και εξέρχεται πάνω από το φρούριο της [[Άμφισσα|Άμφισσας]]ς, από την οποία διέρχεται το κανάλι μεταφοράς του νερού της λίμνης προς την Αττική.
Υπήρξε και έδρα του τέως [[Δήμος Λιδωρικίου|Δήμου Λιδωρικίου]], έως το 2010. Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την Απογραφή του 2011, είναι 875 κάτοικοι.
 
Είναι χτισμένο στους πρόποδες της [[Γκιώνα|Γκιώνας]] πάνω από τον ποταμό [[Μόρνος|Μόρνο]]. Βρίσκεται σε υψόμετρο από 550 έως 700 μέτρων. Δυτικά και δεκαπέντε χιλιόμετρα από το Λιδωρίκι, βρίσκεται το φράγμα της τεχνιτής λίμνης του ποταμού Μόρνου, που δημιουργήθηκε για την ύδρευση της [[Αθήνα]]ς - Αττικής κ.λ.π. Ακριβώς κάτω από το Λιδωρίκι διέρχεται η μεγαλύτερη σήραγγα της Ελλάδας (μήκους 16,5 χλμ.), που διατρυπά τον όγκο της Γκιώνας και εξέρχεται πάνω από το φρούριο της [[Άμφισσα|Άμφισσας]], από την οποία διέρχεται το κανάλι μεταφοράς του νερού της λίμνης προς την Αττική.
 
Το Λιδωρίκι αποτελεί διοικητικό καθώς και συγκοινωνιακό κέντρο της ορεινής [[Δωρίδα]]ς. Έχει Λύκειο, Κέντρο Υγείας, δημόσιες αρχές και εμπορικά καταστήματα, ενώ εξυπηρετεί 56 χωριά της περιοχής.
Γραμμή 13 ⟶ 14 :
Υπήρξε ανέκαθεν κέντρο κάθε επαναστατικής εξέγερσης, ενώ κατά την [[Τουρκοκρατία]], καταστράφηκε αρκετές φορές από τους Τούρκους. Κέντρο δράσης του Αθανασίου Διάκου, Σκαλτσοδήμου, Σιαφάκα, Οδ. Ανδρούτσου, Γ. Καραϊσκάκη κ.ά. οπλαρχηγών. Σε σπίτι που υπήρχε στη συνοικία Βαρούσι, φυλακίσθηκε ο Αθανάσιος Διάκος από τους Τούρκους, απ' όπου δραπέτευσε και έγινε στη συνέχεια ο γνωστός ηρωικός οπλαρχηγός.
 
Το 1943 λεηλατήθηκε από τους Ιταλούς, ενώ την 29/30-8-[[1944]] πυρπολήθηκε ολοσχερώς από τους Γερμανούς, λόγος για τον οποίον χαρακτηρίσθηκε μαρτυρική κωμόπολη. Το [[1949]] υπήρξε το επίκεντρο φονικών μαχών του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946–1949|εμφύλιου πολέμου]].
 
Το Λιδωρίκι είναι κτηνοτροφικό κυρίως κέντρο και οι κάτοικοί του, όσοι απέμειναν από τη [[μετανάστευση]], ασχολούνται με την κτηνοτροφία, παράγοντας εξαιρετικής ποιότητας τυροκομικά προϊόντα και κρέατα.
 
Ως αξιοθέατα διαθέτει τον Άγιο Γεώργιο, την Παναγία Ζωοδόχου Πηγής, αλλά και το Αρχαιολογικό και Λαογραφικό Μουσείο. Επίσης το φράγμα και τη λίμνη του Μόρνου. Το φρούριο και τα υπολείμματα της αρχαίας Καλλίπολης που [[Βρέννος|καταστράφηκε το 279 π.Χ.]] από τους [[Γαλάτες]], (ό,τι δηλαδή διασώθηκε από τα νερά της λίμνης Μόρνου). Την τεράστια πηγή (βελούχι) του Καλλίου, τη μονή και το σπήλαιο της Αρσαλής και τον σχεδόν κάθετο γκρεμό της Γκιώνας (1.100 μ.), η "«Πλάκα"», ονομαστό αναρριχητικό πεδίο με αρνητική κλίση, που βρίσκονται κοντά στο χωριό Συκιά.
 
Αξιοθέατα είναι επίσης και τα περισσότερα χωριά του, όπως οι Καρούτες (όπου την 5/8/1944 υπέστησαν πανωλεθρία από τις αντιστασιακές δυνάμεις 250 κατακτητές Γερμανοί), το Κροκύλειο (η ιδιαίτερη πατρίδα του Στρατηγού Γιάννη Μακρυγιάννη), οι Πενταγιοί (η πατρίδα της Μαρίας της Πενταγιώτισσας), η Αρτοτίνα (η πατρίδα του Αθανασίου Διάκου) κ.ά., χωριά που είναι και πολύ ιστορικά και πολύ γραφικά και βρίσκονται κοντά σε πυκνά δάση και ποταμάκια.
Γραμμή 24 ⟶ 25 :
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
*[http://www.lidorikiotis.gr www.lidorikiotis.gr]
*[http://www.fokida.gr/gr/index.html Ιστοσελίδα του Νομού Φωκίδος]
* [http://www.fokidanet.com Τουριστικός οδηγός Νομού Φωκίδος]
 
{{Δήμος Δωρίδος}}
 
{{DEFAULTSORT:Λιδωρικι}}
[[Κατηγορία:χωριά του νομού Φωκίδας]]
[[Κατηγορία:Δήμος Δωρίδος]]