Μάχη της Πελαγονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: fi:Pelagonian taistelu
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 25:
|}}
 
Η μάχη της [[Πελαγονία|Πελαγονίας]] έλαβε χώρα τοντο Σεπτέμβριο του [[1259]], ανάμεσα στην [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας]] και στη συμμαχία που είχε δημιουργηθεί εναντίον της, το [[Βασίλειο της Σικελίας]], το [[Δεσποτάτο της Ηπείρου]] και το [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]]. Ήταν ένα γεγονός αποφασιστικής σημασίας για την ιστορία της ανατολικής [[Μεσόγειος θάλασσα|Μεσογείου]].
 
Ο αυτοκράτορας της Νίκαιας, [[Θεόδωρος Β' Λάσκαρης]], πέθανε το [[1258]] ενώ ήδη είχε ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ της Ηπείρου και της Νίκαιας. Ο διάδοχός του, [[Ιωάννης Δ' Λάσκαρης]], ήταν ανήλικος και μετά τη δολοφονία του αντιβασιλέα που είχε ορίσει ο Θεόδωρος, του [[Γεώργιος Μουζάλων|Γεωργίου Μουζάλωνα]], νέος αντιβασιλέας ορίστηκε ο [[Μιχαήλ Η'|Μιχαήλ Παλαιολόγος]]. Την ίδια περίοδο ο δεσπότης της Ηπείρου, [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β' Δούκας]], συμμάχησε με τοντο βασιλιά της Σικελίας, [[Μανφρέδος της Σικελίας|Μανφρέδο Χοχενστάουφεν]], παντρεύοντάς τον με την κόρη του την Ελένη, και με τον πρίγκιπα της Αχαΐας, [[Γουλιέλμος Β' Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο]], παντρεύοντάς τον με την κόρη του την Άννα. Αυτή η συμμαχία στρεφόταν σαφώς κατά της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας και απειλούσε άμεσα τη [[Θεσσαλονίκη]].
 
Το 1259 ο στρατός των [[Φράγκοι|Φράγκων]] της Πελοποννήσου πέρασε τον Κορινθιακό και ενώθηκε με το στρατό των Ηπειρωτών και τους [[Βλάχοι|Βλάχους]] του Ιωάννη Δούκα (γιου του Μιχαήλ Δούκα), αλλά και με 400 Γερμανούς ιππότες που έστειλε ο Μανφρέδος. Αλλά και ο στρατός των Νικαιατών με αρχηγούς τον Ιωάννη Παλαιολόγο (αδελφό του Μιχαήλ Παλαιολόγου) και το Θεόδωρο Δούκα (αδελφό του Μιχαήλ Δούκα) κινητοποιήθηκε και εισέβαλε στη Θεσσαλία. Σύμφωνα με το ''[[Χρονικόν του Μορέως]]'', ο στρατός της Νίκαιας εκτός από το κύριο τμήμα του αποτελείτο και από [[Τούρκοι|Τούρκους]] μισθοφόρους, 2.000 [[Κουμάνοι|Κουμάνους]], 300 [[Γερμανοί|Γερμανούς]], 13.000 [[Ούγγροι|Ούγγρους]] , 4.000 [[Σέρβοι|Σέρβους]] και [[Βούλγαροι|Βουλγάρους]] και μερικούς Βλάχους. Είναι όμως πολύ πιθανό αυτοί οι αριθμοί να ήταν μικρότεροι στην πραγματικότητα. Ο στρατός των Νικαιατών υποχώρησε βόρεια ακολουθούμενος από το στρατό των συμμάχων, μέχρι την πεδιάδα της Πελαγονίας, κοντά στην [[Καστοριά]]. Εκεί, οι Νικαιάτες μάζεψαν τους ντόπιους με τα κοπάδια τους και τους έστειλαν στους κοντινούς λόφους από πίσω τους ώστε να μοιάζουν σαν άλλο ένα μέρος του στρατού και να παραπλανήσουν τους συμμάχους. Έπειτα, έστειλαν έναν δικό τους άνθρωπο, δήθεν αυτόμολο στους Ηπειρώτες, ο οποίος τους πληροφόρησε (υπερβάλλοντας φυσικά) για το μέγεθος του στρατού της Νίκαιας.