|
ισ{{πηγές|21|04|2011}}
{{ταξινομοπλαίσιο
| εικόνα = Fragaria Fruit Close-up.jpg
Η φράουλα είναι πολυετές, έρπον κυρίως αλλά και αναρριχώμενο [[πόα|ποώδες]] [[φυτό]] με τριχωτά σύνθετα φύλλα που αποτελούνται από 3 φυλλάρια που τα περιθώρια τους είναι πριονωτά. Τα [[άνθος|άνθη]] της είναι λευκά, μονογενή ή και ερμαφρόδιτα και φύονται σε μικρές [[ταξιανθία|ταξιανθίες]] που ξεκινούν από τις μασχάλες των φύλλων. Όσο ο χρόνος περνάει οι ρίζες του φυτού γίνονται ξυλώδεις και αναπτύσσονται παραφυάδες που ριζώνουν αναπτύσσοντας νέα φυτά. Ο [[καρπός]] της φράουλας είναι σύνθετος και αποτελείται από μια ανθοδόχη που έχει στην επιφάνεια της πολλά μικρά σπόρια. Η καλλιέργεια της φράουλας είναι αρκετά εύκολη ακόμα και για τους πιο αρχάριους.
== Ιστορία ==
Οι καλλιεργήσιμες φράουλες προέρχονται από τις μικρές αγριοφράουλες, πολύ μικρά ευωδιαστά φρούτα του δάσους, που φυτρώνουν σε χώρες με εύκρατο κλίμα και οι οποίες μεταφυτεύθηκαν στους κήπους σχεδόν από τους ρωμαϊκούς χρόνους. Οι φράουλες ήταν το αγαπημένο φρούτο του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]]. Κατά πάσα πιθανότητα η καταγωγή της φράουλας είναι από τη [[Χιλή|Χιλή.]] Ξεκίνησαν να καλλιεργούνται λίγο πριν τη χριστιανική εποχή και τύγχαναν ιδιαίτερης εκτίμησης από πολλούς αρχαίους Ρωμαίους. Οι γυναίκες στην αρχαιά Ρώμη έφτιαχναν μάσκες ομορφιάς χρησιμοποιώντας τις μικρές, ιδιαίτερα αρωματικές άγριες φράουλες των δασών της Ευρώπης.
Το 14o αιώνα, οι Γάλλοι ήταν φανατικοί λάτρεις της φράουλας. Ωστόσο, έπειτα από 100 χρόνια αρχίζουν να σερβίρονται οι φράουλες συνοδευμένες με σαντιγί. Η αρχή έγινε στην [[Αγγλία]], σε μια δεξίωση του καρδινάλιου Γούλσι, το 1509.
Εμφανίστηκαν στην Ευρώπη, την εποχή του Μεσαίωνα και κατά την περίοδο αυτή είχαν εκτιμηθεί περισσότερο για τις ιατρικές τους ιδιότητες, παρά για τη μαγειρική τους αξία. Οι καλλιεργήσιμες φράουλες που απολαμβάνουμε σήμερα χρονολογούνται από το 19o αιώνα. Προέρχονται από τις μικρές κατακόκκινες άγριες φράουλες της Βιρτζίνια, που διασταυρώθηκαν με μεγαλύτερες κιτρινωπές κωνικές φράουλες από τη Χιλή, τις οποίες έφερε στη Βρετάνη (διοικητική περιοχή της Γαλλίας) ο Γάλλος καπετάνιος Φρεζιέ (Captain Frezier) το 1712, γι' αυτό και οι φράουλες στα γαλλικά λέγονται fraises. Όταν πέτυχαν την τέλεια ισορροπία γεύσης και μεγέθους, ο ενθουσιασμός για τις καλλιεργήσιμες φράουλες επικράτησε παντού. Από τότε είναι από τα πιο αγαπημένα φρούτα στον κόσμο.
Η φράουλα, όπως και πολλά άλλα ευπαθή φρούτα εκείνη την περίοδο, παρέμεινε ένα είδος πολυτέλειας, που απολάμβαναν μόνο οι πλούσιοι, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Μόλις, όμως, κατασκευάστηκαν οι σιδηρόδρομοι και καθιερώθηκαν πιο γρήγορα μέσα μεταφοράς, οι φράουλες ήταν σε θέση να μεταφέρονται σε μεγαλύτερες αποστάσεις και να τις απολαμβάνουν περισσότεροι άνθρωποι. Σήμερα, η φράουλα αποτελεί το πιο δημοφιλές είδος μούρου στον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία είναι μεταξύ των μεγαλύτερων εμπορικών παραγωγών φράουλας.
== Οφέλη για την υγεία ==
Έχει αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις και καρδιοτονωτικές ιδιότητες, χάρη στη μεγάλη περιεκτικότητά της σε φαινόλες (με κυρίαρχες τις ανθοκυανίνες, που της δίνουν το κόκκινο χρώμα) και βιταμίνες Α και C, ενώ περιέχει λουτεΐνη και ζεαξανθίνη, ουσίες γνωστές για την ευεργετική τους δράση στην όραση.
Καρδιαγγειακά οφέλη: Μεταξύ όλων των φρούτων οι φράουλες βγαίνουν ως η καλύτερη πηγή της αντιοξειδωτικής βιταμίνης C, σύμφωνα με διάφορες μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε εθνικό επίπεδο από διάφορες χώρες. Σε μια μελέτη που ερευνηθήκαν 66 διαφορετικά φρούτα που καταναλώνονται από τους Ιρανούς, οι φράουλες αναδείχθηκαν ως η καλύτερη πηγή φρούτου σε βιταμίνη C, και μάλιστα παρείχε περισσότερο από δύο φορές περισσότερη [[βιταμίνη C]] από ό, τι ο μέσος όρος των φρούτων που μελετήθηκαν. Μετά από τα βατόμουρα και τα σταφύλια, οι φράουλες κατατάσσονται επίσης μεταξύ των καλύτερων πηγών μαγγανίου μεταξύ των φρούτων.<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.mydiatrofi.gr/trofi/trofima/frouta/fraoula-oi-evergetikes-tis-idiotites|title=Φράουλα: Οι ευεργετικές της ιδιότητες - myDiatrofi|last=Τονι|first=Νζειμ|website=www.mydiatrofi.gr|language=el-gr|accessdate=2020-07-30}}</ref>
== Ποικιλίες Φράουλας ==
Η φραουλιά είναι πολυετές ποώδες φυτό με κεντρικό βλαστό, χαμηλού ύψους, από τον οποίο βγαίνουν τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί. Θα συναντήσουμε άγριες φράουλες να φυτρώνουν μόνες τους σε δάση της ελληνικής υπαίθρου και οι οποίες αναφέρονται ως «ευρωπαϊκή φράουλα». Υπάρχουν πολλές ποικιλίες φράουλας, ανάλογα πόσο πρώιμες ή όψιμες είναι και ανάλογα αν δίνουν μία φορά ή περισσότερες φορες παραγωγή (δίφορες και πολύφορες ποικιλίες) μέσα σε μία καλλιεργητική χρονιά. Πολύ δημοφιλείς ποικιλίες στον ελληνικό χώρο είναι οι ποικιλίες Ponderosa, Camarosa και Formosa. Πάντως, από καλλιεργητική αποψη, πρέπει να σημειώσουμε ότι κάθε 3-4 χρόνια ανανεώνουμε την καλλιέργεια της φράουλας με νέα φυτά, καθώς μετά από αυτήν την περίοδο τα αρχικά φυτά φράουλας χάνουν σημαντικά την παραγωγικότητα τους.<ref name=":0" />
== Καλλιέργεια ==
Η φράουλα αντέχει στις χειμερινές χαμηλές θερμοκρασίες, όμως μία απότομη αλλαγή θερμοκρασίας ή ένας παγετός την άνοιξη μπορεί να βλάψει το φυτό. Πολλές βροχές επίσης μπορούν να προκαλέσουν σάπισμα των καρπών. Η φράουλα μπορεί να προσαρμοστεί σε όλα τα είδη χώματος. Δεν χρειάζεται σχεδόν καθόλου [[λίπασμα]]. Τη βλάπτει η [[ξηρασία]] ενώ το πότισμα είναι καλύτερα να γίνεται με ράντισμα όλου του φυτού ή με [[τεχνητή βροχή]]. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με [[παραφυάδες]]. Τα φυτά φυτεύονται το φθινόπωρο έτσι ώστε να υπάρχει παραγωγή τον επόμενο χρόνο.
* Ένα στρέμμα μπορεί να χωρέσει 5.000 περίπου φράουλες.
Η εντατικότερη καλλιέργεια και οι μεγαλύτερες ανάγκες παραγωγής προέτρεψαν τους καλλιεργητές να μετατρέψουν τις φράουλες σε μονοετή φυτά έτσι ώστε ένα στρέμμα να μπορέσει να χωρέσει μέχρι 25.000 φυτά{{ασαφές|σχόλιο=Πώς η μετατροπή σε μονοετές αύξησε τη χωρητικότητα;}}. Όταν το ψύχος του χειμώνα είναι μεγάλο τότε οι φράουλες καλύπτονται για να προστατευτούν. Για αυτό γίνονται και καλλιέργειες σε θερμοκήπια.
Οι φράουλες θέλουν αραιό καλά αποστραγγιζόμενο χώμα. Το ιδανικό pH είναι μεταξύ 5,8 και 6,2. ΜΗ φυτεύετε τις φραουλιές σε μέρος που προηγουμένως είχαν καλλιεργηθεί τομάτες, πατάτες, πιπεριές ή μελιτζάνες. Αυτό γιατί υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών. Εμπλουτίστε το χώμα με κομπόστ ή άλλα οργανικά λιπάσματα. Το χειμώνα, προστατέψετε τις ρίζες ρίχνοντας στην επιφάνεια του εδάφους άχυρο ή οργανική ύλη (κομμένα χόρτα, φύλλα, κ.λπ). Το φυτό θα πρέπει να βρίσκεται σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος τουλάχιστον 6-8 ώρες την ημέρα. Αν έχετε φυτέψει τις φραουλιές μέσα στο σπίτι, τότε θα πρέπει να τις έχετε κοντά σε παράθυρο που το βλέπει ο ήλιος 6-8 ώρες την ημέρα ή να χρησιμοποιήσετε τεχνητό φωτισμό για 6-8 ώρες την ημέρα.Οι φραουλιές έχουν ρηχό ριζικό σύστημα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ποτίζονται τακτικά. Αν τα φυτά σας έχουν πολύ μικρά φύλλα ή δεν παράγουν πολλές φράουλες, είναι ένδειξη έλλειψης νερού. Ποτίζετε ώστε το χώμα να είναι πάντα υγρό αλλά όχι μουσκεμένο. Οι φράουλες δεν αγαπούν τα πολύ ζεστά κλίματα και τις υψηλές θερμοκρασίες. Το ιδανικό εύρος θερμοκρασιών για τις φράουλες είναι μεταξύ 18 και 30 βαθμών Κελσίου.
== Συγκομιδή - κατανάλωση ==
== Παγκόσμια παραγωγή ==
Οι [[Η.Π.Α.]] έχουν τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο με 220.000 τόνους ετησίως.
Ανοδική πορεία σημειώνει η παραγωγή φράουλας σε παγκόσμια κλίμακα. Συγκεκριμένα, η συνολική παραγωγή αυξήθηκε κατά 25%, περνώντας από τους 2,4 εκατομμύρια τόνους στις αρχές της δεκαετίας του 1990, σε περίπου 3 εκ. τόνους το 2000, από τους οποίους το 45% προήλθε από την Ευρώπη, το 32% από την Βόρειο Αμερική και το 17% από την Ασία.
Ακολουθούν ο [[Καναδάς]] , η [[Ιταλία]] , η [[Πολωνία]] και η [[Γαλλία]].
Η αύξηση οφείλεται στη βελτίωση των καλλιεργητικών μεθόδων, στην καλλιέργεια ποικιλιών με υψηλότερες αποδόσεις και στην επιμήκυνση της παραγωγικής περιόδου. Επίσης, κάποιο ρόλο έπαιξε και η ευρύτερη απήχηση που είχαν γενικότερα τα αρωματικά φρούτα.
Ωστόσο, με μια προσεκτική ματιά στη διαμόρφωση της αγοράς προκύπτει ότι οι παραδοσιακοί προμηθευτές, κυρίως της Δυτικής Ευρώπης, είχαν απώλειες οι οποίες προήλθαν από την ανακατάταξη της αγοράς με την είσοδο παραγωγών από τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου η παραγωγή φράουλας θεωρείται ως κερδοφόρος καλλιέργεια με μεγάλο εξαγωγικό ενδιαφέρον.
Επί παραδείγματι, οι παραγωγοί στο νότιο ημισφαίριο και στην κεντρική Αμερική αναπτύσσουν τις βιομηχανίες τους για τη νωπή παραγωγή και την επεξεργασία με επενδύσεις στις υποδομές. Από την άλλη πλευρά, οι Ευρωπαίοι παραγωγοί έχουν χτυπηθεί σκληρά από την άνοδο του κόστους παραγωγής και την έλλειψη επαρκούς εργατικού δυναμικού για τη συγκομιδή, γεγονός που οδηγεί στη συρρίκνωση και την αδρανοποίηση του τομέα. Την ίδια στιγμή έχουν να αντιμετωπίσουν τον σκληρό ανταγωνισμό, ειδικά σε ώριμες αγορές, με αποτέλεσμα να σημειωθεί κορεσμός της προσφοράς και συνεπακόλουθα να μειωθεί σημαντικά το κέρδος.
Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμη περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον. Η αισιοδοξία αντλείται από την ανάπτυξη και ποικιλομορφία μιας ομάδας νέων νωπών και τυποποιημένων προϊόντων με προστιθέμενη αξία. Σε αυτά περιλαμβάνεται η εισαγωγή του φρούτου μέσα σε σοκολάτα, οι γιγάντιες φράουλες με τους μακριούς μίσχους, οι μικρές φραουλίτσες, οι οποίες μπορούν να διατεθούν με τη μορφή επιδορπίων και κρεμών για τα παιδιά. Παράλληλα, μεγαλύτερη χρήση φράουλας γίνεται σε ποτά, σνακ, αρτύματα, δημητριακά και γλυκά.
'''[[Βέλγιο]]'''
Οι φράουλες κατατάσσονται στο Βέλγιο ως το μαλακό φρούτο με τη μεγαλύτερη ποσοτικά σοδειά παρόλο που τα τελευταία χρόνια ο τομέας αντιμετώπισε κάποιες δυσκολίες. Το 2000 η παραγωγή μειώθηκε περίπου στους 40.000 τόνους εξαιτίας του ψύχους, ενώ οι εξαγωγές ακολούθησαν ανοδική πορεία. Αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει παρατηρώντας τις αποστολές του 1999, οι οποίες έφτασαν στο ύψος των 37.000 τόνων, σε ποσοστό 15% μεγαλύτερο από την περασμένη χρονιά και 55% μεγαλύτερο σε σχέση με το 1997.
Παράλληλα, υπήρξε και μια οριακή άνοδος των καλλιεργήσιμων εδαφών. Συγκεκριμένα η μεγαλύτερη ανάπτυξη σημειώθηκε στην περιοχή της Δυτικής Φλάνδρας. Η τάση που επικρατεί στο Βέλγιο είναι η καλλιέργεια θερμοκηπίου η οποία εφαρμόζεται σε εκτεταμένο βαθμό.
Περισσότερα κίνητρα μπορούν να προκύψουν μέσα από την ανάπτυξη των συστημάτων πιστοποίησης, τα οποία παρέχουν πλήρη ανίχνευση της πορείας του προϊόντος από το χωράφι έως το ράφι του σούπερ μάρκετ.
'''[[Καναδάς]]'''
Οι φράουλες που παραδοσιακά αποτελούσαν για τον Καναδά το δεύτερο μεγαλύτερο εισόδημα μετά τα μήλα, έχουν υποχωρήσει αυτή τη στιγμή στην τέταρτη θέση, μετά τα μούρα και τα σταφύλια. Η υποχώρηση αυτή φαίνεται και από την ταυτόχρονη μείωση των καλλιεργούμενων εδαφών, που υπολογίζονται περίπου στα 5.000 εκτάρια, από τα οποία το Κεμπέκ διαθέτει το 38% και το Οντάριο το 35%.
Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια σχετική άνοδος της παραγωγής της οποίας το μεγαλύτερο μέρος διοχετεύεται στην εσωτερική αγορά.
'''[[Κίνα]]'''
Η εμπορική διακίνηση φράουλας στην Κίνα είναι ακόμα κάτι σχετικά καινούργιο. Ωστόσο η χώρα έχει τη δυνατότητα να γίνει ένας ισχυρός προμηθευτής της παγκόσμιας αγοράς και μάλιστα σε ετήσια βάση. Γεγονός είναι ότι τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η ετήσια παραγωγή της έχει ανέλθει πάνω από 350.000 τόνους. Αυτή η άνοδος οφείλεται στα κέρδη που αποφέρει η σοδειά θερμοκηπίου που σε πολλές περιπτώσεις είναι πέντε φορές υψηλότερη από την υπαίθρια καλλιέργεια.
Επίσης, έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές επεμβάσεις στην υποδομή, έχουν βελτιωθεί τα κανάλια διανομής, ενώ σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και οι διάφορες πρωτοβουλίες της κεντρικής εξουσίας για την ενίσχυση γενικότερα του αγροτικού τομέα. Σημειωτέον ότι η Κίνα διαθέτει ευνοϊκές κλιματολογικές συνθήκες και επάρκεια εργατικού δυναμικού.
Ωστόσο, προτού η Κίνα φτάσει στην πλήρη ανάπτυξη στον τομέα της φράουλας, έχει να αντιμετωπίσει πληθώρα προβλημάτων. Προς το παρόν υπάρχει έλλειμμα καλών ποικιλιών, ενώ χαμηλές παραμένουν οι αποδόσεις στην πλειοψηφία των καλλιεργειών. Επιπροσθέτως, πολύ λίγοι παραγωγοί είναι σε θέση να επενδύσουν σε σύγχρονη μετά - συλλεκτική τεχνολογία. Ένα ακόμη εμπόδιο είναι το μικρό μερίδιο κλήρου, στο οποίο καθίσταται δύσκολη η εκμηχάνιση ενώ ταυτόχρονα προβληματική είναι και η διανομή.
Ο μεγαλύτερος όγκος της παραγωγής οδηγείται στην εσωτερική αγορά όπου την μισή ποσότητα απορροφά ο τομέας της μεταποίησης. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο κατέχει η χυμοποίηση της φράουλας και η παραγωγή διαφόρων κοκτέιλ. Οι εξαγωγές φράουλας είναι αυτή τη στιγμή μικρές, εμφανίζουν όμως κάθε χρόνο αυξητική πορεία.
'''[[Αίγυπτος|Αίγυπτο]]'''
Γοργή είναι η ανάπτυξη της φράουλας στην Αίγυπτο καθώς αποτελεί μια σημαντική πηγή συναλλάγματος. Τα τελευταία χρόνια αυτό αντανακλάται με το διπλασιασμό των εξαγωγών που αποτελούν πάνω από το 5% της συνολικής παραγωγής.
Παρόλο που οι χώρες του Περσικού Κόλπου αποτελούν τις κυριότερες αγορές εξαιτίας της γεωγραφικής εγγύτητας, αξιόλογες ποσότητες στέλνονται στη Βρετανία και σε ένα μικρότερο βαθμό σε Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία και Ολλανδία, Να σημειωθεί ότι έχουν γίνει αποστολές και σε Ασία και Νότιο Αφρική.Παράλληλα με την εξαγωγική δραστηριότητα αυξάνονται και οι φυτεύσεις κυρίως σε εκτάσεις που βρίσκονται στη βόρειο, κεντρική και βόρειο ανατολική Αίγυπτο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη συνεχή αύξηση της παραγωγής που το 1999 έφτασε τους 54.000 τόνους. Η αυξητική αυτή πορεία οφείλεται βεβαίως και στις σημαντικές επενδύσεις που έγιναν στις υποδομές.
'''Γαλλία'''
Η παραγωγή φράουλας σημείωσε πτώση το 2000 στους 70.000 τόνους εξαιτίας του καιρού και της μείωσης των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Τα τελευταία χρόνια η υδροκαλλιέργεια παρουσιάζει αυξητικές τάσεις αντιπροσωπεύοντας το 5% της συνολικής παραγωγής.
Οι συνολικές αποδοχές για το 2000 αυξήθηκαν κατά 65%, ενώ οι εξαγωγές συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία. Το 1999 είχαν φτάσει τους 16.000 τόνους.
'''[[Γερμανία]]'''
Ρεκόρ παραγωγής που έφθασε τους 104.000 τόνους σημείωσε κατά το έτος 2000 η Γερμανία, μια από τις σημαντικότερες χώρες στην παραγωγή φράουλας στην Ε.Ε. Η θεαματική αύξηση οφείλεται στις καλές καιρικές συνθήκες, καθώς και στην κατά 6% αύξηση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων ειδικά στο βορρά και στο [[Μπάντεν-Μπάντεν|Μπάντεν]]. Περαιτέρω ώθηση έδωσε η υιοθέτηση σύγχρονων τεχνικών παραγωγής και η χρησιμοποίηση ποικιλιών που είχαν μεγάλη ζήτηση στις ξένες αγορές. Ταυτόχρονα μεγαλύτερη έμφαση δόθηκε στην πρώιμη και όψιμη παραγωγή ύστερα από τις προσπάθειες των παραγωγών να επιμηκύνουν την παραγωγική περίοδο. Ωστόσο ο τομέας αντιμετωπίζει δυσκολίες καθώς οι εισαγωγές φράουλας αυξάνονται, γεγονός που περιορίζει το παραδοσιακό μερίδιο των παραγωγών στην αγορά.
'''[[Ισραήλ]]'''
Οι φράουλες έχουν αποκτήσει προσφάτως ιδιαίτερη σημασία για τον ισραηλινό τομέα εξαγωγών. Συγκεκριμένα, οι αποστολές αυξήθηκαν ετησίως ανάμεσα στο 5 με 10% και το 2000 έφθασαν στους 2.000τόνους έκτων οποίων μεγάλο μέρος κατευθύνθηκε στη Βρετανία. Η επέκταση της καλλιέργειας εν μέρει οφείλεται στις βελτιώσεις που επήλθαν στην ποιότητα και στη διάρκεια της προμήθειας, σε συνδυασμό με την εισαγωγή βελτιωμένων ποικιλιών οι οποίες προορίζονται αποκλειστικά για εξαγωγή. Η παραγωγή έχει εξίσου αυξηθεί. Ολοένα και περισσότερο οι φράουλες καλλιεργούνται υπό σκέπαστρο και γυαλί, όπου εφαρμόζονται εξελιγμένες τεχνολογικές μέθοδοι με αποτέλεσμα την εκτόξευση της απόδοσης στα ύψη.
'''[[Ιταλία]]'''
Μολονότι η Ιταλία είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς φράουλας στην Ε.Ε., με την παραγωγή του 2001 να φθάνει τους 102.000 τόνους, αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει προβλήματα εξαιτίας της αύξησης του κόστους παραγωγής και της έλλειψης εργατικού δυναμικού. Ένας ακόμη σκόπελος που πρέπει να ξεπεράσει είναι ο σκληρός ανταγωνισμός που δέχεται από τη γειτονική Ισπανία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία παρατηρείται μια σταθερή μείωση της έκτασης της υπαίθριας καλλιέργειας καθώς και του θερμοκηπίου, η οποία κατά τα έτη 1997 -2000 έφθασε το 10%. Μάλιστα ένας μεγάλος αριθμός παραγωγών στράφηκε σε πιο προσοδοφόρες καλλιέργειες.
Αυτές οι συνθήκες δεν άφησαν ανεπηρέαστες τις εξαγωγές, που συνεχίζουν την πτωτική τους πορεία καταλαμβάνοντας το 42% της εθνικής παραγωγής. Το 1999 και 2000 οι αποστολές σε νωπές φράουλες ανήλθαν στους 38.000 και 37.000 τόνους αντίστοιχα.
'''[[Ιαπωνία]]'''
Η Ιαπωνία συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μεγαλύτερους παραγωγούς φράουλας στον κόσμο. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο τομέας περνάει κρίση. Αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό με την ανάγνωση των στατιστικών στοιχείων. Συγκεκριμένα, η παραγωγή της σεζόν 1997/98 η οποία έφθασε τους 200.000 τόνους, μειώθηκε στους 185.000 τόνους το 1999/2000 και στους 180.000 το 2000/01. Ουσιαστικά όλη η παραγωγή διοχετεύεται στην εσωτερική αγορά.
Οι λόγοι της πτώσης της παραγωγής οφείλονται στις υψηλές εργασιακές ανάγκες, στη γήρανση του πληθυσμού και στην αστικοποίηση της υπαίθρου. Από την άλλη υπάρχουν και διακυμάνσεις στην παραγωγή. Αρκετοί παραγωγοί στρέφουν την προσοχή τους στην προσοδοφόρα χειμερινή περίοδο αντί της ανοιξιάτικης, κατά την οποία σημειώνεται πίεση των τιμών. Την ίδια στιγμή, παρατηρείται και ανανέωση των ποικιλιών. Οι περισσότερες καλλιέργειες είναι θερμοκηπίου, με την παραγωγή να κορυφώνεται από τον Δεκέμβριο έως τον Ιούνιο.
'''[[Μεξικό]]'''
Παρόλο που το Μεξικό έχει τις δυνατότητες να αναπτύξει την παραγωγή και τις εξαγωγές φράουλας, η επέκταση της καλλιέργειας μετριάζεται από το αυξανόμενο κόστος παραγωγής, την έλλειψη επενδυτικών κεφαλαίων και την ανεπάρκεια επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε κατά τη χρονική περίοδο 2000/01, λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών που είχαν ως αποτέλεσμα την μείωση της εθνικής σοδειάς, η οποία περιορίστηκε στους 141.000 τόνους. Από αυτή την ποσότητα, σχεδόν πάνω από το ένα τρίτο απορροφήθηκε από την εσωτερική αγορά. Οι εξαγωγές κατέλαβαν το 30% της νωπής παραγωγής, δηλαδή 42.000 τόνους. Ο κύριος όγκος των εξαγωγών κατευθύνθηκε στις Η.Π.Α. ενώ μικρότερες ποσότητες έφθασαν αεροπορικώς στην Ευρώπη.
'''[[Ολλανδία]]'''
Μετά από μια σειρά δύσκολων χρόνων, οι ολλανδικές εξαγωγές φράουλας το 1999 ε-πανήλθαν στους 11.984 τόνους, περίπου 7% άνοδος σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Κυριότερος πελάτης είναι η Βρετανία και ακολουθεί η Γερμανία και η Ιρλανδία.
Η άνοδος των εξαγωγών σημειώθηκε σε μια χρονική στιγμή που η παραγωγή ακολούθησε αντίστροφη πορεία, λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που επικράτησαν στην περιοχή. Η άνοδος των εξαγωγικών αποστολών οφείλεται κυρίως στην αύξηση των καλλιεργειών σε θερμοκήπια και υπαίθριους χώρους, καθώς και στην υιοθέτηση νέων βελτιωμένων ποικιλιών. Η ανοδική πορεία των εξαγωγών συνεχίστηκε και το 2000, με τις αποστολές στη Βρετανία να φτάνουν στους 5.000 τόνους ( +40% ). Σύμφωνα με τις προβλέψεις το μέλλον των ολλανδικών εισαγωγών προβλέπεται ιδιαίτερα αισιόδοξο.
'''Πολωνία'''
Η [[Πολωνία]] είναι μια σημαντική δύναμη στην παραγωγή φράουλας, παρόλο που ο τομέας αντιμετωπίζει δυσκολίες. Σύμφωνα με τα στοιχεία, η παραγωγή του 2000 έπεσε στους 169.000 τόνους, δηλαδή 30.000 τόνους λιγότεροι από την προβλεπόμενη ποσότητα.Η διάψευση των προβλέψεων οφείλεται στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες αλλά και σε παράγοντες όπως η μικτή ποιότητα και η παλαιότητα των υποδομών. Το αποτέλεσμα ήταν η πτώση των τιμών. Με βάση τις δεδομένες συνθήκες το μέλλον δεν διαγράφεται ευοίωνο. Μάλιστα, αναμένεται κάθετη μείωση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Η παραγωγή του 2001 κυμάνθηκε στους 150.000 τόνους, με το 70% να προορίζεται για μεταποίηση. Στον εξαγωγικό τομέα αναμένεται μια άνοδος περίπου 4%, δηλαδή 13.000 τόνους, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας θα διοχετεύεται στην Ε.Ε.
'''Πορτογαλία'''
Η παραγωγή και οι εξαγωγές Berry fruit της Πορτογαλίας πολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία επτά χρόνια, σε τέτοιο βαθμό που οι Πορτογάλοι παραγωγοί κατέλαβαν θέσεις οι οποίες ανήκαν προηγουμένως σε άλλους παραδοσιακούς προμηθευτές. Αυτό το θετικό αποτέλεσμα οφείλεται στις σοβαρές επενδύσεις που έγιναν στις υποδομές και την υιοθέτηση μιας περισσότερο οργανωμένης στρατηγικής μάρκετινγκ. Αν και η μεγαλύτερη επέκταση έγινε με τα βατόμουρα, αρκετές ευκαιρίες δόθηκαν και στη φράουλα. Προς αυτήν την κατεύθυνση ένα αυξανόμενο ποσοστό καλλιεργείται υπό κάλυμμα, ενώ έχουν υιοθετηθεί νέες ποικιλίες για να καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς. Να σημειωθεί ότι οι [[πορτογάλοι]] παραγωγοί γνωρίζουν καλά τον ανταγωνισμό που έχουν να αντιμετωπίσουν, ειδικά από την Ισπανία, τόσο στη χώρα τους όσο και στο εξωτερικό.
'''Ισπανία'''
Η Ισπανία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός φράουλας στον κόσμο. Ωστόσο ο σκληρός ανταγωνισμός που δέχεται από το Μαρόκο, σε συνδυασμό με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες που επικρατούν συχνά στη χώρα, οδηγούν σε απώλεια μεριδίου από τις παραδοσιακές αγορές. Γεγονός είναι ότι τα τελευταία χρόνια οι Ισπανοί δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν το ρεκόρ παραγωγής των 370.000 τόνων του 1999. Έκτοτε η συνολική παραγωγή ακολουθεί πτωτική πορεία.
'''Η.Π.Α.'''
Οι [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Η.Π.Α.]] είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός φράουλας παγκοσμίως, με ετήσια παραγωγή που κυμαίνεται στους 780.000 τόνους. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που οι άσχημες καιρικές συνθήκες επηρέασαν μια σεζόν. Στην Καλιφόρνια, που συντηρεί το 83% της συνολικής παραγωγής, σημειώθηκε το 2001 μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων κατά 5%. Αυτό συνέβη παρά την άνοδο των φυτεύσεων των ποικιλιών [[Diamante]] και Aroma, δύο σχετικά νέων ποικιλιών υψηλής απόδοσης. Αντίθετα, άνοδο σημείωσαν κατά 3% οι εκτάσεις στη [[Φλόριντα|Φλόριντα.]]
{{commonscat}}
== Εξωτερικοί Σύνδεσμοι ==
https://www.mistikakipou.gr/fitefsi-fraoulas/
https://www.mydiatrofi.gr/trofi/trofima/frouta/fraoula-oi-evergetikes-tis-idiotites
http://www.froutonea.gr/gr/diethni/aricle_archive4933
| 