Ιουστινιανός Α´: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}</ref> Μετά τον θάνατο της Θεοδώρας όμως, σε συνδυασμό με την έντονη πίεση της δυτικής εκκλησίας και την έντονη ενασχόλησή του με την θρησκεία προς το τέλος της ζωής του, η κρατική καταπίεση εντάθηκε. Η αυταρχική του πολιτική και η τάση του να ελέγχει πλήρως την Εκκλησία, φάνηκαν τόσο στηνστη συμπεριφορά του απέναντι στον [[πάπας Βιγίλιος|Πάπα Βιγίλιο]], τον οποίο διαπόμπευσε δημοσίως, όσο και κατά την [[Ε’ Οικουμενική Σύνοδος|Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο]] που συγκάλεσε το [[553]] στην Κωνσταντινούπολη, η οποία λειτούργησε υπό το καθεστώς της κυριαρχίας των απόψεών του, δια της συνηθισμένης οδού της επιλεκτικής αποδοχής των συμμετεχόντων.

Η ιεραποστολική του δραστηριότητα ήταν εξίσου έντονη, και απέστειλε ιερείς για να προσηλυτίσουν τους λαούς πέριξ της Αυτοκρατορίας, επιτυγχάνοντας να εκχριστιανίσει τηντη [[Νουβία]], τους [[Έρουλοι|Έρουλους]] και τους [[Αβασγοί|Αβασγούς]].