Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Χειροκίνητη αναστροφή επεξεργασία κώδικα 2017 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Tuileriensturm.jpg|μικρογραφία|320x320εσ]]
Η '''Ημέρα της 10ης Αυγούστου 1792''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: La journée du 10 août 1792) είναι ένα καθοριστικό γεγονός της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]], όταν ένοπλοι επαναστάτες στο Παρίσι, σε όλο και περισσότερες συγκρούσεις με τη γαλλική μοναρχία, εισέβαλαν στο [[παλάτι του Κεραμεικού]]. Η σύγκρουση οδήγησε τη Γαλλία να καταργήσει τη μοναρχία και να ιδρύσει την [[Πρώτη Γαλλική Δημοκρατία|Πρώτη Δημοκρατία]].
Η σύγκρουση μεταξύ του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ' της Γαλλίας και της νέας επαναστατικής Νομοθετικής Συνέλευσης της χώρας αυξήθηκε κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1792 καθώς ο Λουδοβίκος άσκησε βέτο σε ριζοσπαστικά μέτρα που ψηφίστηκαν από τη Συνέλευση. Οι εντάσεις αυξήθηκαν δραματικά τον Αύγουστο όταν τα στρατεύματα της Αυστρίας και της Πρωσίας εισήλθαν στη Γαλλία, με σκοπό να αποκαταστήσουν τη Γαλλική Μοναρχία. Στις 10 Αυγούστου, η Εθνοφρουρά της Κομμούνας του Παρισιού και στρατεύματα εθελοντών από τη Μασσαλία και τη Βρετάνη εισέβαλαν στην κατοικία του βασιλιά στο παλάτι του Κεραμεικού, το οποίο υπερασπίζονταν οι Ελβετοί Φρουροί του βασιλιά. Εκατοντάδες Ελβετοί σκοτώθηκαν στη μάχη, και ο βασιλιάς και η βασιλική οικογένεια κατέφυγαν με τη Νομοθετική Συνέλευση.
Το επίσημο τέλος της μοναρχίας πραγματοποιήθηκε έξι εβδομάδες αργότερα στις 21 Σεπτεμβρίου ως πρώτη πράξη της νέας [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση|Συμβατικής Εθνοσυνέλευσης]], η οποία ίδρυσε τη Δημοκρατία την επόμενη ημέρα. [1]
== Η κατάσταση πριν από τις 10 Αυγούστου 1792 ==
[[Αρχείο:Bild Tuileriensturm1792.jpg|μικρογραφία|250x250εσ|Οι Παρισινοί επαναστάτες εισβάλλουν στο [[παλάτι του Κεραμεικού]] στις 20 Ιουνίου 1792]]
Η Γαλλία κήρυξε τον [[Πόλεμος του Πρώτου Συνασπισμού|πόλεμο στην Αυστρία]] (γρήγορα προσχώρησε και η [[Πρωσία]]) στις 20 Απριλίου 1792. Οι αρχικές μάχες ήταν μια καταστροφή για τους Γάλλους, καθώς ο γαλλικός στρατός ήταν αποδιοργανωμένος, που βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη στρατιωτική κατάσταση.
Η Νομοθετική Συνέλευση, για την αντιμετώπιση των δυσκολιών, ψήφισε μέτρα κατά των αντισυνταγματικών ιερέων (δεν αποδέχονταν την Επανάσταση) που αντιμετωπίζονταν ως εχθρικοί πράκτορες και κινδύνευαν με άμεση απέλαση (27 Μαΐου), εγκαθίδρυσε κοντά στο Παρίσι στρατόπεδο 20.000 εθελοντών «Ομοσπονδιακών» (8 Ιουνίου) και διέλυσε τη φρουρά του βασιλιά επειδή ήταν επανδρωμένη από αριστοκράτες (29 Μαΐου). Ο Βασιλιάς άσκησε βέτο στα δύο πρώτα διατάγματα και απέλυσε τους [[Γιρονδίνοι|Γιρονδίνους]] από το Υπουργείο. Όταν ο βασιλιάς δημιούργησε νέο υπουργικό συμβούλιο κυρίως από συνταγματικούς μοναρχικούς ([[Λέσχη των Φεγιαντίνων|Φεγιαντίνους]]), διεύρυνε το χάσμα μεταξύ βασιλιά - Συνέλευσης και της πλειοψηφίας του λαού του Παρισιού. Αυτά τα γεγονότα συνέβησαν στις 16 Ιουνίου, όταν ο Λαφαγιέτ έστειλε επιστολή στη Συνέλευση, συνιστώντας την καταστολή των «αναρχικών» και των πολιτικών συλλόγων στην πρωτεύουσα.
Στις 20 Ιουνίου, οι Παρισινοί [[Sans-culottes|Αβράκωτοι]] επιτέθηκαν στο παλάτι του Κεραμεικού για να πιέσουν σε αλλαγή στην πολιτική του βασιλιά. Παρά τις απειλές, ο βασιλιάς δεν υποχώρησε.
Παρά την βασιλική απαγόρευση, οι εθελοντές που είχαν κληθεί στις 8 Ιουνίου από τα τμήματα (ιδίως από τη Βρετάνη και την Προβηγκία) έφτασαν στο Παρίσι και γρήγορα προσχώρησαν στους επαναστατικούς συλλόγους της πρωτεύουσας. Στις 11 Ιουλίου η Συνέλευση διακήρυξε «την πατρίδα σε κίνδυνο» και ζήτησε από τους Γάλλους να καταταγούν εθελοντές. Κατάφεραν να συγκεντρωθούν σχεδόν 200 νέα τάγματα, αποτελούμενα από άπειρους αλλά ενθουσιώδεις νέους.
Και ενώ η επαναστατική κυβέρνηση στρατολογούσε συνεχώς στρατεύματα και αναδιοργάνωνε τις δυνάμεις της, αντιμέτωπη με την εισβολή των αντεπαναστατικών αυστρο-πρωσικών στρατευμάτων, από το Κόμπλεντς έφθασε μία διακοίνωση προσβλητική για τους Γάλλους, το [[Μανιφέστο του Μπράουνσβαϊκ]], που είχε συνταχθεί από αξιωματικούς του κύκλου της βασίλισσας Μαρίας-Αντουανέτας και ανέφερε ότι οι Παριζιάνοι πρέπει να υποταχθούν στις εντολές του βασιλιά τους απειλώντας το Παρίσι με ολοκληρωτικό αφανισμό εάν εβλάπτετο ο βασιλιάς και η βασιλική οικογένεια. Ήταν αδύνατον να ενοχοποιήσουν πιο αδέξια τον βασιλιά. Το κείμενο γνωστοποιήθηκε στο Παρίσι στις αρχές Αυγούστου 1792.
== Προετοιμασία για την εξέγερση ==
Αντί να τρομοκρατηθούν από το Μανιφέστο, οι παρισινοί επαναστάτες ζήτησαν τότε την πτώση του βασιλιά. Οι Girondins, ωστόσο, πολύ εχθρικοί με τον βασιλιά, αλλά υπερασπιστές της ιδιοκτησίας και της απόλυτης ελευθερίας του εμπορίου, φοβήθηκαν μια επαναστατική έκρηξη και προσπάθησαν να κερδίσουν χρόνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι Πρώσοι συνεχίζουν, προχωρώντας προς την κατεύθυνση του Παρισιού, αλλά αργά.
Από τις επαρχίες, έφταναν εθελοντές στο Παρίσι για να υποστηρίξουν το αίτημα των Παρισίων. Οι συνελεύσεις των τμημάτων του Παρισιού ήταν σε εγρήγορση. Κυριαρχούσαν από τους Sans-Culottes, κάθονται μόνιμα.
Οι επαναστάτες όρισαν την 9η Αυγούστου ως προθεσμία για την κατάργηση της βασιλείας από τη Συνέλευση. Σύμφωνα με τις συμβουλές του Δαντών, ενός πολύ ισχυρού ρήτορα της λέσχης των [[Κορδελιέροι|Κορδελιέρων]], το Παρίσι είχε αποφασίσει να διώξει τον βασιλιά. Η Νομοθετική συνέλευση, παρά τις απειλές, δεν αποφάσιζε τίποτα. Οι φοβισμένοι Γιρονδίνοι σκόπευαν να διαπραγματευτούν κρυφά με τον βασιλιά.
== Η παρισινή εξέγερση της 10ης Αυγούστου ==
Η επίθεση στο Tuileries από τους παρισινούς επαναστάτες. Με κόκκινο χρώμα, οι υπερασπιστές, οι ελβετικοί φρουροί
Από τα μεσάνυχτα (9 έως 10 Αυγούστου), το tocsin (καμπάνες που προειδοποιούν) χτυπάει στο Παρίσι για να καλέσει τους επαναστάτες να οπλιστούν. Οι εκπρόσωποι των τμημάτων συναντιούνται στο Hôtel de Ville και δημιουργούν μια εξέγερση κοινότητα που αναλαμβάνει τις εξουσίες του νόμιμα εκλεγμένου αλλά μάλλον αστικού δήμου. Ο Antoine Santerre, ζυθοποιός από το Faubourg Saint-Antoine, κέρδισε επαναστατικές ιδέες, αναλαμβάνει την εθνική φρουρά.
Στις 10 Αυγούστου την αυγή, οι τμηματικοί, οι εθελοντές της επαρχίας, οι εθνικοί φρουροί που προέρχονταν από τις δημοφιλείς περιοχές του Παρισιού, επιτέθηκαν στο Palais des Tuileries. Οι Ελβετικοί Φρουροί, εθνικοί φρουροί από τις γειτονιές της μεσαίας τάξης, ευγενείς που ήρθαν αυθόρμητα, προσπάθησαν να υπερασπιστούν τον βασιλιά.
Περίπου στις 10 π.μ., καθώς οι αντάρτες προχώρησαν στο παλάτι, ο βασιλιάς και η οικογένειά του έφυγαν από τα διαμερίσματα τους και κατέφυγαν στις εγκαταστάσεις της νομοθετικής συνέλευσης. Ο βασιλιάς διατάσσει να σταματήσει η αντίσταση ενάντια στους αντάρτες που καταστρέφουν το παλάτι και σφαγιάζουν τους επιζώντες υπερασπιστές.
Υπό πίεση, η συνέλευση, εν μέρει υπέρμετρη, ψήφισε για αναστολή των εξουσιών του βασιλιά. Οι εκτελεστικές αρμοδιότητες του βασιλιά και των υπουργών του ασκούνται τώρα από ένα προσωρινό εκτελεστικό συμβούλιο, με τον Girondin Rolland που βρίσκει το Υπουργείο Εσωτερικών και τον Danton που διορίζεται στη δικαιοσύνη. Προκειμένου να συντάξει ένα νέο σύνταγμα (αυτό του 1791, το οποίο είχε εφαρμοστεί μέχρι τότε δεν ήταν πλέον κατάλληλο λόγω της αναστολής του Λουδοβίκου XVI), η συνέλευση αποφάσισε να συγκαλέσει Εθνική Σύμβαση εκλεγμένη με καθολική αρσενική ψηφοφορία.
Μερικοί από τους πλουσιότερους βουλευτές ή οι πιο ευνοϊκοί στη μοναρχία άφησαν τη συνέλευση για να καταφύγουν στις επαρχίες. Ο στρατηγός La Fayette, ο οποίος απέτυχε να εκπαιδεύσει τα στρατεύματά του στο Παρίσι για να υπερασπιστεί τον βασιλιά, παραδίδεται στους Αυστριακούς (που τον φυλακίζουν). Η συνέλευση, που έχει μειωθεί σε 260 μέλη από τα 745 και η οποία αναστέλλεται μέχρι την πρώτη σύνοδο της νέας συνέλευσης, πρέπει να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό από την εξέγερση Κομμούνα, όπου κάθεται ο Robespierre, ο κύριος εμψυχωτής του συλλόγου Jacobins. . Ο Δήμος έχει φυλακιστεί ο βασιλιάς και η οικογένειά του στη φυλακή του Ναού.
Η 10η Αυγούστου σηματοδοτεί το τέλος της προσπάθειας για συνταγματική και απογραφή μοναρχία που θεσπίστηκε από το Σύνταγμα του 1791. Οι παθητικοί πολίτες, δηλαδή οι καταστηματάρχες και οι τεχνίτες, γίνονται δεκτοί στην εθνική φρουρά. Ο θρίαμβος των λαϊκών τάξεων ανακοινώνει την εγκατάσταση ενός πιο δημοκρατικού και δημοκρατικού καθεστώτος.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
ηη
== Παραπομπές ==
| |||