Ελεονώρα της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το ζεύγος εγκατέλειψε την Παλαιστίνη τον Σεπτέμβριο του 1272, στην [[Σικελία]] έμαθαν οτι ο πεθερός της Ερρίκος Γ΄ πέθανε στις 16 Νοεμβρίου 1272, πριν επιστρέψουν έκαναν στάση στην Γασκώνη που γέννησαν άλλον έναν γιο τον οποίο ονόμασαν Αλφόνσο για να τιμήσουν τον βασιλιά της Καστίλης και ετεροθαλή αδελφό της ΕλεονόραςΕλεονώρας Αλφόνσο τον Σοφό. Το ζεύγος επέστρεψε τελικά στην Αγγλία και στέφθηκαν επίσημα βασιλείς στις 19 Αυγούστου 1274.

Άν και οι γάμοι εκείνη την εποχή στα βασιλικά ζεύγη ήταν κατά κανόνα αποτυχημένοι ο Εδουάρδος Α΄ και η ΕλεονόραΕλεονώρα ήταν πολύ αγαπημένοι χωρίς να αποχωρίζονται ο ένας τον άλλον κατά τα πρότυπα των γονέων του Εδουάρδου Α΄, ο Άγγλος βασιλιάς από σεβασμό στην σύζυγο του δεν έκανε εξώγαμα. Το ζευγάρι βρισκόταν μαζί και στην εκστρατεία του Εδουάρδου στην [[Ουαλία]] όπου γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1284 στο κάστρο του [[Κερνάρφον]] ο μικρότερος γιος και διάδοχος Εδουάρδος, ο τόπος που γεννήθηκε ήταν κατοικία που έχτισε ο Εδουάρδος προσωρινά μόνο για την σύζυγο του.

Στην βασιλική αυλή καταγράφηκαν πολλά περίεργα έθιμα σχετικά με την ίδια και τον σύζυγο της, σε ένα την Δευτέρα του Πάσχα ο Εδουάρδος επέτρεψε στις κυρίες της ΕλεονόραςΕλεονώρας να τον παγιδέψουν στο κρεβάτι, τότε τους έδινε χρηματικό ποσό για να του επιτρέψουν να πάει μαζί με την γυναίκα του στο κρεβάτι την πρώτη μέρα μετά την Πεντηκοστή. Ο Εδουάρδος Α΄ είχε τόσο πολύ εθιστεί με το έθιμο που έδωσε στις γυναίκες το ίδιο ποσό ακόμα και την πρώτη χρονιά μετά τον θάνατο της συζύγου του (1291), ο Εδουάρδος δεν συνήθιζε να παρευρίσκεται σε τελετές δεν παρέστη ούτε στον γάμο του Ρογήρου Μπιγκόντ, 5ου κόμη του Νόρφολκ, η ΕλεονόραΕλεονώρα παρήγγειλε τροβαδούρους για να τον διασκεδάσουν την ώρα που βρισκόταν μόνος.

Ο Εδουάρδος μετά τον θάνατο της ξαναπαντρεύτηκε την [[Μαργαρίτα της Γαλλίας, βασίλισσα της Αγγλίας|Μαργαρίτα της Γαλλίας]] αλλά η ΕλεονόραΕλεονώρα δεν έσβησε ποτέ από την μνήμη του και την πενθούσε πάντοτε, σύμφωνα με μαρτυρία έστειλε γράμμα στο [[Αββαείο του Κλυνύ]] (Ιανουάριος 1291) ζητώντας από τον επίσκοπο να προσευχηθεί για την σωτηρία της ψυχής της. Την ίδια στιγμή παρήγγειλε να κατασκευάσουν 12 πολυτελείς πέτρινους σταυρούς και τους τοποθέτησε κατά μήκος της νεκρικής πομπής της ΕλεονόραςΕλεονώρας ανάμεσα στο Λονδίνο και το Λίνκολν (1291 - 1294). Ο μικρότερος από τους 4 γιους του Εδουάρδου, ο ομώνυμος Εδουάρδος επέζησε και θα τον διαδεχτεί στον θρόνο, ο Εδουάρδος Α΄ ανησυχούσε έντονα μέχρι το τέλος της ζωής του μήπως πεθάνει και μείνει ο θρόνος χωρίς διάδοχο.

Ο σύζυγος της προσπάθησε να επιχορηγήσει στην ΕλεονόραΕλεονώρα μια τεράστια έκταση από εδάφη ώστε τα έσοδα της να εξαρτώνται μόνο από την ακίνητη περιουσίας της και όχι από τα κρατικά έσοδα στα κρατικά ταμεία. Ο Εδουάρδος Α΄ σκέφτηκε να χαρίσει τα χρέη που χρωστούσαν οι χριστιανοί στους Ιουδαίους τοκογλύφους με αντάλλαγμα να παραχωρήσουν τα εδάφη τους στο όνομα της βασίλισσας, οι οφειλέτες ενθουσιασμένοι έδωσαν αμέσως τα εδάφη τους με αποτέλεσμα σύντομα η ακίνητη περιουσία της ΕλεονόραςΕλεονώρας να γίνει τεράστια. Ο Τζον Πέκχαμ αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι καταδίκασε την πράξη ως θανάσιμο αμάρτημα για την χριστιανική εκκλησία και σκάνδαλο για το βασίλειο. Η πράξη αμαύρωσε την εικόνα την μνήμη της βασίλισσας στους Άγγλους και σύμφωνα με μερικούς Άγγλους ιστορικούς ο σύζυγος της πολύ πιθανό να διέταξε την κατασκευή των πέτρινων σταυρών για να εξευμενίσει την μνήμη της.

Είναι γνωστό ότι ο ρόλος της ΕλεονόραςΕλεονώρας στο θέμα της διακυβέρνησης ήταν ελάχιστη τόσο σε θέματα πολιτικής όσο και σε θέματα διπλωματίας ο Εδουάρδος Α΄ την άκουγε ελάχιστα, παρόλα αυτά κρατούσε τις υποχρεώσεις του στον βασιλιά της Καστίλης Αλφόνσο Ι΄ και διαπραγματευόταν μαζί του με ευγενείς από την Γασκώνη. Μερικές τακτικές του Εδουάρδου έδειχναν ότι η πολιτική του είχε επιδράσεις από την [[Καστίλη]] όπως το ''Καταστατικό των Ιουδαίων'' και η πολιτική του στην [[Ουαλία]]. Ο Εδουάρδος πάντοτε σταματούσε την σύζυγο του όταν ήθελε να επεκτείνει τις δραστηριότητες της στην πολιτική πέρα από κάποια όρια, την ίδια εντολή είχε δώσει και στους συμβούλους του όπως φάνηκε την εποχή που ζήτησε χρήματα από τον επίσκοπο του Ουίντσεστερ ο καγκελάριος Ρομπέρ Μπέρνελλ δεν της επέτρεψε να συνεχίσει.

Η αδράνεια που ήταν αναγκασμένη να τηρήσει στην πολιτική την έστρεψε έντονα στην λογοτεχνία, στο διάβασμα και στην συγγραφή βιβλίων ιδιαίτερα στα θεολογικά θέματα ενώ είχε επαφές και με τον ετεροθαλή αδελφό της Αλφόνσο Ι΄. Η ΕλεονόραΕλεονώρα δεν μπορούσε να μιλά καλά τα Αγγλικά μπορούσε όμως να διαβάζει τα Αγγλικά κείμενα, μιλούσε άριστα μόνο την μητρική της γλώσσα τα Γαλλικά, τα περισσότερα βιβλία που έγραψε όπως και οι επιστολές της ήταν γραμμένα στα Γαλλικά. Το γεγονός δεν της δημιούργησε καθόλου προβλήματα στην Αγγλική αυλή επειδή η Γαλλική γλώσσα μιλιόταν στους Άγγλο - Νορμανδούς αριστοκράτες το ίδιο με την Αγγλική, είναι γνωστό άλλωστε ότι τόσο η οικογένεια των Πλανταγενετών όσο και όλες σχεδόν οι βασίλισσες είχαν καταγωγή από την περιοχή της Γαλλίας.

Στον εμπορικό τομέα η ΕλεονόραΕλεονώρα έφερε στην Αγγλία τις ταπετσαρίες και τα χαλιά Ισπανικής προέλευσης όπως και τις διακοσμήσεις των κήπων στα βασιλικά κτήματα με έντονες επιδράσεις από τους κήπους στην Καστίλη που ανήκαν στους [[Μαυριτανοί|Μαυριτανούς]] της Ισπανίας. Η βασίλισσα ήταν οπαδός του [[Τάγμα των Δομινικανών|Τάγματος των Δομινικανών]], έκανε μεγάλες προσφορές στο [[Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης]] και στο [[Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ]], έκανε πολλές αγαθοεργίες στις περισσότερες από τις οποίες φρόντιζε να μην φαίνεται.

Για να μην επαναληφθούν οι σκληρές αντιδράσεις όπως με τους συγγενείς της πεθεράς της που είχαν οδηγήσει στον [[Δεύτερος πόλεμος των βαρώνων|Β΄ Πόλεμο των Βαρόνων]] η ΕλεονόραΕλεονώρα σκέφτηκε να αλλάξει τακτική. Δεν έγιναν γάμοι ανάμεσα σε συγγενείς της με Αγγλίδες αριστοκράτισσες αλλά αντίθετα έγιναν ανάμεσα σε γυναίκες συγγενείς της με Άγγλους βαρόνους με την σύμφωνη γνώμη του συζύγου της. Ο πιο γνωστός γάμος ήταν ανάμεσα στην συγγενή της Μαργαρίτα του Γκουίν με τον κόμη του Ούλστερ τον πιο ισχυρό βαρόνο στην [[Ιρλανδία]], ο γάμος δημιούργησε ισχυρή σύνδεση όχι μόνο με την Ιρλανδία αλλά και με την Σκωτία αφού η ξαδέλφη της Μαργαρίτας [[Μαρία του Κουσί]] ήταν η μητέρα του κουνιάδου του Εδουάρδου Αλεξάνδρου Γ΄.

Η ΕλεονόραΕλεονώρα αν και ήταν από την φύση της υγιής γυναίκα οι 16 συνεχόμενες εγκυμοσύνες οι περισσότερες από τις οποίες ήταν αποτυχημένες προκάλεσαν προβλήματα στην υγεία της και την ανάγκασαν να προχωρήσει στη λήψη φαρμάκων. Τα φάρμακα άγνωστης προέλευσης αντί να την γιατρέψουν χειροτέρεψαν περισσότερο την υγεία της και την έριξαν άρρωστη με μια βαριά ασθένεια την μαλάρια, όργανα της όπως ο σπλήνας και το συκώτι είχαν καταστραφεί με κίνδυνο να πεθάνει από εσωτερική αιμορραγία.

Την εποχή που επέστρεφε από την [[Γασκώνη]] η υγεία της είχε χειροτερέψει τόσο που κατάλαβε ότι ο θάνατος της πλησίαζε γι'αυτό φρόντισε να τακτοποιήσει τον γάμο του γιου της [[Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου]] με την [[Μαργαρίτα της Νορβηγίας]] διάδοχο του θρόνου της Σκωτίας και εγγονή του [[Αλέξανδρος Γ΄ της Σκωτίας|Αλεξάνδρου Γ΄ της Σκωτίας]]. Το καλοκαίρι του 1290 βαδίζοντας βόρεια κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει γρήγορα γι'αυτό το κοινοβούλιο συνεκλήθη στο Κλίπστον αντί για το Λονδίνο, ο Εδουάρδος και η ΕλεονόραΕλεονώρα αποφάσισαν να πάνε στο Λίνκολν για να καλέσουν τα παιδιά τους η ΕλεονόραΕλεονώρα δεν μπορούσε να προχωρήσει καθόλου.<ref>Cockerill, Sara. "Eleanor of Castile's Final Journey"</ref> Σταμάτησαν σε ένα χωριό της Νοτινχαμσάιρ 11 χιλιόμετρα από το Λίνκολν όπου η ΕλεονόραΕλεονώρα άφησε την τελευταία της πνοή, ο Εδουάρδος Α' κήρυξε εθνικό πένθος για τρεις μέρες.<ref>Stevenson, W. H. (1 January 1888). "The Death of Queen Eleanor of Castile". The English Historical Review. 3 (10): 315–318.</ref>