Έγχυση καυσίμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}
To '''σύστημα έγχυσης καυσίμου''' (''fuel injection'') είναι ένα σύστημα των [[μηχανή εσωτερικής καύσης|κινητήρων εσωτερικής καύσης]] το οποίο χρησιμεύει στην ανάμιξη καυσίμου και αέρα και την έγχυση του παραγόμενου μείγματος στο θάλαμο καύσης. Αρχικά χρησιμοποιόταν μόνο στις πετρελαιομηχανές αλλά, από τα τέλη της δεκαετίας του '801980 έχει επικρατήσει και στους βενζινοκινητήρες, αντικαθιστώντας σχεδόν τελείως τον [[εξαερωτήρας|εξαερωτήρα]] (καρμπιρατέρκαρμπυρατέρ),
 
To '''σύστημα έγχυσης καυσίμου''' (''fuel injection'') είναι ένα σύστημα των [[μηχανή εσωτερικής καύσης|κινητήρων εσωτερικής καύσης]] το οποίο χρησιμεύει στην ανάμιξη καυσίμου και αέρα και την έγχυση του παραγόμενου μείγματος στο θάλαμο καύσης. Αρχικά χρησιμοποιόταν μόνο στις πετρελαιομηχανές αλλά, από τα τέλη της δεκαετίας του '80 έχει επικρατήσει και στους βενζινοκινητήρες, αντικαθιστώντας σχεδόν τελείως τον [[εξαερωτήρας|εξαερωτήρα]] (καρμπιρατέρ),
 
Κάθε σύστημα έγχυσης είναι σχεδιασμένο και ρυθμισμένο για συγκεκριμένο τύπο καυσίμου, με τα περισσότερα συστήματα να προορίζονται για κινητήρες [[βενζίνη]]ς ή [[πετρέλαιο|πετρελαίου]] ντίζελ. Με την έλευση της [[Ηλεκτρονικός ψεκασμός|ηλεκτρονικής έγχυσης καυσίμου]] (electronic fuel injection, EFI), το ηλεκτρομηχανoλογικό υλικό των συστημάτων έγχυσης έχει γίνει κοινό για αυτούς τους δύο τύπους καυσίμου και οι διαφορετικές ρυθμίσεις επιτυγχάνονται με αλλαγές στο προγραμματιζόμενο λογισμικό του EFI.
 
Ένα σύστημα έγχυσης αποτελείται από δύο βασικά τμήματα, την αντλία ή μια αποθήκη καυσίμου υπό πίεση και έναν ή περισσότερους [[εγχυτήρας|εγχυτήρες]] (μπεκ). Ο εγχυτήρας είναι ένα ακροφύσιο και μια βαλβίδα η οποία χρησιμεύει στον έλεγχο της έγχυσης.
έλεγχο της έγχυσης.
 
== Αρχή λειτουργίας και μέθοδοι έγχυσης ==
 
Ο σκοπός είναι ανάμιξη του καυσίμου, η βασική διαφορά μεταξύ των καρμπιρατέρ και των συστημάτων έγχυσης καυσίμου είναι ότι το δεύτερο εξαερώνει το καύσιμο διοχετεύοντάς το μέσα από ένα μικρό ακροφύσιο, με τη βοήθεια [[αντλία]]ς υψηλής πίεσης. Αντίθετα, το καρμπιρατέρκαρμπυρατέρ εκμεταλλεύεται την υποπίεση (χαμηλή πίεση) που δημιουργείται κατά την είσοδο του αέρα σε αυτό, προκειμένου να τον αναμίξει το καύσιμο.
 
== Κίνδυνοι κατά τη συντήρηση ==
 
Επειδή τα καύσιμα είναι εύλεκτες ουσίες, ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι αυξημένος, οπότε απαγορεύεται η χρήση φλόγας, καθώς υπολείμματα καυσίμου που τυχόν έχουν παραμείνει μπορεί να αναφλεγούν, και επειδή ο [[στατικός ηλεκτρισμός]] δημιουργεί σπίθες οι οποίες δύναται να αναφλέξουν τα υπολείμματα, ο χώρος στον οποίο πραγματοποιείται η συντήρηση του συστήματος ανάφλεξης, πρέπει να είναι [[γείωση|γειωμένος]].
 
Γραμμή 31 ⟶ 30 :
Το 1975, οι κανονισμοί εκπομπών της πολιτείας της [[Καλιφόρνια]] απαίτησαν από τους κατασκευαστές να μειώσουν εντυπωσιακά τις εκπομπές ρύπων. Η μόνη εφικτή τεχνολογία εκείνης της εποχής που επέτρεψε στους αυτόματους κατασκευαστές να συμμορφωθούν τους νέους κανονισμούς ήταν ο [[καταλυτικός μετατροπέας]]. Η GM είχε εφεύρει τον καταλύτη εξάτμισης, που σχεδιάστηκε στο σύστημα εξάτμισης του οχήματος για να προωθήσει τις αντιδράσεις των συστατικών εξάτμισης παρουσία της θερμότητας. Η προσθήκη του καταλύτη μείωσης, μαζί με τον καταλύτη οξείδωσης, είναι μια προσέγγιση αποκαλούμενη σύστημα τριοδικών καταλυτών.
 
Ο καταλύτης μείωσης τοποθετείται προς τα πάνω του καταλύτη οξείδωσης. Η διαδικασία μείωσης ελευθερώνει το οξυγόνο από τις ενώσεις NOx και αυτό το οξυγόνο χρησιμοποιείται έπειτα στον προς τα κάτω καταλύτη για να οξειδώσει τους άκαυτους υδρογονάνθρακες και το μονοξείδιο του άνθρακα. Προκειμένου να αξιοποιηθεί μέγιστο ενός 3-wayοδικού καταλύτη, η άριστη αναλογία έλεγχος αέρα/καύσιμα είναι ουσιαστική.
 
Τα συστήματα EFI βελτίωσαν τον έλεγχο καυσίμων σε δύο σημαντικά στάδια: