Πάπας Ιννοκέντιος Θ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πάπας Ιννοκέντιος Θ΄''' (Papa Innocenzo IX), κατά κόσμον Τζιοβάννι Αντόνιο Φατσινέτι (Giovanni Antonio Facchinetti, [[20 Ιουλίου]] [[1519]] – [[30 Δεκεμβρίου]] [[1591]]) ήταν [[Πάπας]] από τις [[29 Οκτωβρίου]] [[1591]] έως το θάνατό του στις [[30 Δεκεμβρίου]] του ίδιου έτους. Πριν το βραχύβιο ποντιφικάτο του, ήταν ένας [[Κανονικό Δίκαιο|Κανονικός]] νομομαθής, [[διπλωμάτης]], και αρχιεπίτροπος κατά τηντη βασιλεία του Πάπα Γρηγορίου ΙΔ΄ ([[1590]]-[[1591]]).

Ο Φατσινέττι, του οποίου η οικογένεια προερχόταν από το [[Κρόντο]], στην [[επισκοπή της Νοβάρα]], στη βόρεια [[Ιταλία]], γεννήθηκε στην [[Μπολόνια]] στις 20 Ιουλίου 1519. ήταν δικηγόρος, και απόφοιτος το 1544 του [[Πανεπιστήμιο της Μπολόνια|Πανεπιστημίου της Μπολόνια]], το οποίο διέπρεπεστηνδιέπρεπε στηνστη νομολογία, και έγινε γραμματέας του Καρδινάλιου [[Νίκολο Αρντινγκέλλι]] πριν εισέλθει στην υπηρεσία του [[Αλεσσάντρο Φαρνέζε (καρδινάλιος)|Αλεσσάντρο Φαρνέζε]], αδελφού του Δούκα της [[Πάρμα]]ς και εγγονού του [[Πάπας Παύλος Γ΄|Πάπα Παύλου Γ΄]] (1534-1549), ενός από τους μεγαλύτερους πάτρονουςπάτρονες της εποχής. Ο Καρδινάλιος, ο οποίος ήταν [[αρχιεπίσκοπος της Αβινιόν]], έστειλε τον Φατσινέττι εκεί ως εκκλησιαστικό αντιπρόσωπο και μετά τον ανακάλεσε στηνστη διευθέτηση των ζητημάτων του στην Πάρμα, όπου ήταν δραστήριος κυβερνήτης της πόλης,από το 1556 έως το 1558. Το 1560, ο Φατσινέττι ονομάστηκε επίσκοπος του [[Νικάστρο]], στην [[Καλαβρία]], και το 1562 ήταν παρών στην [[Σύνοδος του Τρέντο|Σύνοδο του Τρέντο]]. Ο [[Πάπας Πίος Ε΄]] (1566-1572) τον έστειλε ως [[νούντσιος|νούντσιο]] στη [[Βενετία]] το 1566 για να μεγαλώσει την παπική συμμαχία με την [[Ισπανία]] και τηντη Βενετία εναντίον των [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Τούρκων]], η οποία τελικά κατέληξε στηνστη νίκη στο [[Μάχη του Λεπάντο|Λεπάντο]] το 1571. Εγκαταλείποντας την [[επισκοπική έδρα|έδρα]] του για να κυνηγήσει την καριέρα του στη Ρώμη, ονομάσθηκε κατ' όνομα [[Λατίνος Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ]] το 1572.

Κατά τηντη βασιλεία του ασθενικού Γρηγόριου ΙΔ΄, ο οποίος υπέφερε από κρίσεις [[ελονοσία|ελονοσίας]], το φορτίο της παπικής διοίκησης έπεσε στους ώμους του. Ακόμα και πριν ο Γρηγόριος ΙΔ΄ πνεύσει τα λοίσθια, Ισπανικές και αντισπανικές φατρίες έκαναν προεκλογική προπαγάνδα για τον επόμενο Πάπα. Η αυταρχική παρεμβολή του [[Φίλιππος Β' της Ισπανίας|Φιλίππου Β΄ της Ισπανίας]] (1556-1598) στο προηγούμενο [[Παπικό κογκλάβιο|κογκλάβιο]] δεν ξεχάσθηκε: Έλεγχε όλους εκτός από επτά καρδινάλιους. Αυτή την περίοδο το Ισπανικό κόμμα στο [[Κολλέγιο των Καρδιναλίων]] δε έφθασε σε τέτοιο σημείο, αλλά ακόμη έλεγχαν μια πλειοψηφία, και μετά από ένα σύντομο κογκλάβιο αννέβασανανέβασαν τον φατσινέττι στον παπικό θρόνο ως Πάπα Ιννοκέντιο Θ΄. Επιμελής στην προέλευση της επιτυχίας του, Ο Ιννοκέντιος Θ΄ υποστήριξε, κατά τηντη δίμηνη παπική θητεία του, την υπόθεση του Φιλίππου Β΄ και την [[Καθολική Ένωση (Γαλλία)|Καθολική Λίγκα]] εναντίον του [[Ερρίκος Δ' της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄τηςΔ΄ της Γαλλίας]] (1589-1610) στουςςστους εμφύλιους [[Γαλλικοί Θρησκευτικοί Πόλεοι|Θρησκευτικούς Πολέμους]] (1562-1598), όπου ένας παπικός στρατός ήταν στο πεδίο. Ο Θάνατοςθάνατος, όμως, δεν επέτρεψε την πραγματοποίηση των σχεδίων του Ιννοκέντιου Θ΄.