Πάπας Κλήμης ΙΔ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πάπας Κλήμης ΙΔ΄''' ([[31 Οκτωβρίου]] [[1705]] – [[22 Σεπτεμβρίου]] [[1774]]) ήταν Πάπας της Ρώμης από το 1769 ωςέως το θάνατό του, το 1774. Την περίοδο της εκλογής του ήταν ο μοναδικός Φραγκισκανός μοναχός στο Κονκλάβιο των Καρδιναλίων.

Παραιτήθηκε από τις παπικές διεκδικήσεις στην [[Πάρμα]] και γενικά κατάφερε να καταστήσει φιλικότερες τις σχέσεις της θρησκευτικής με την κοσμική εξουσία. Το 1772 με διάταγμα (υπογράφηκε επίσημα τον Ιούλιο του 1773) επισημοποίησε το διωγμό εναντίον των Ιησουιτών. Το έργο του όμως επιτεύχθηκε με δυσκολία, εξαιτίας αδιαθεσίας, η οποία αποδόθηκε σε δηλητηρίαση. Δεν υπάρχει απόδειξη ωςέως τώρα ότι ο Πάπας είχε δηλητηριαστεί. Επιπλέον, το στενό του περιβάλλον είχε απορρίψει το ενδεχόμενο αυτό και το 1774 ήταν πάνω από 70 ετών και τα προηγούμενα χρόνια ήταν ασθενής.