Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 17:
Όλοι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι ήταν νέοι πολιτικοί, καθώς μια διάταξη έκρινε μη επανεκλέξιμους για τις πρώτες νομοθετικές εκλογές τους βουλευτές που συμμετείχαν στη Συντακτική Εθνοσυνέλευση.
Για τις εύπορες τάξεις που την εξέλεξαν, το καθήκον της ήταν να ολοκληρώσει την εδραίωση της [[Συνταγματική Μοναρχία|συνταγματικής μοναρχίας]], που είχε θεσπιστεί από τη Συντακτική Συνέλευση, και να θέσει τέλος στην Επανάσταση. Ωστόσο, από την αρχή, η Νομοθετική Συνέλευση βρέθηκε ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά δύο αντίθετων πολιτικών ρευμάτων, που δημιουργήθηκαν από τη διάσπαση της [[Λέσχη των Ιακωβίνων|λέσχης των Ιακωβίνων]], τους συνταγματικούς [[Λέσχη των Φεγιαντίνων|Φεγιαντίνους]] από τη μία πλευρά, προερχόμενους τόσο από την αστική τάξη όσο και από τη συνταγματική αριστοκρατία, υπέρμαχους του βασιλιά, για τους οποίους η Επανάσταση έχει επιτύχει τον στόχο της και είχε ολοκληρωθεί, και από την άλλη, τους δημοκράτες, των οποίων η εμπιστοσύνη στον βασιλιά και την αυλή είχε χαθεί, που εκπροσωπούνταν από νέους βουλευτές Ιακωβίνους που θεωρούσαν ότι η Συνέλευση δεν είχε επιτύχει όλους τους στόχους της και έπρεπε να συνεχίσει.
Αυτή η Συνέλευση, που συγκροτήθηκε με συντριπτική πλειοψηφία από πεπεισμένους και ειλικρινείς συνταγματικούς μοναρχικούς - ακόμη και αν το Κέντρο, το πιο πολυάριθμο, ήταν επιφυλακτικό προς το βασιλιά - βρέθηκε στη δύσκολη θέση να υπερασπίζεται τη βασιλική οικογένεια που ήταν προσκολλημένη στην παλιά τάξη των πραγμάτων και βρισκόταν σε επαφή με ξένες μοναρχίες.
Γραμμή 24:
== Ιστορικό ==
Η Συντακτική Εθνοσυνέλευση διαλύθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1791, αφού πραγματοποίησε
Το διάδοχό της όργανο, η Νομοθετική Συνέλευση, που δημιουργήθηκε βάσει του φιλελεύθερου Γαλλικού Συντάγματος του 1791, διήρκεσε έως τις 20 Σεπτεμβρίου 1792, αν και στην πραγματικότητα από τις [[Ημέρα της 10ης Αυγούστου 1792|10 Αυγούστου 1792]], μοιράστηκε την εξουσία με την [[Κομμούνα του Παρισιού (Γαλλική επανάσταση)|Κομμούνα του Παρισιού]] έως την εγκαθίδρυση της [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση|Συμβατικής Εθνοσυνέλευσης]].
Η Νομοθετική Συνέλευση καθιέρωσε το πολιτικό φάσμα αριστεράς- δεξιάς που εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα. Αποτελούνταν από 745 μέλη. Πριν διαλυθεί, ψήφισε ότι οι επόμενες εκλογές θα διεξάγονταν με καθολική ψηφοφορία με κατάργηση του κριτηρίου καταβολής φόρων και κατοχής περιουσίας.
== Σύνθεση ==
Γραμμή 39:
* '''Η Δεξιά''': Οι [[Λέσχη των Φεγιαντίνων|Φεγιαντίνοι]], που κάθονταν στα δεξιά του προέδρου της συνέλευσης. Ήταν 264 βουλευτές, συντηρητικοί αστοί, υπέρ της [[Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία|συνταγματικής μοναρχίας]]. που θεωρούσαν ότι η [[Γαλλική Επανάσταση|Επανάσταση]] τελείωσε αφού η Γαλλία μεταρρυθμίστηκε σύμφωνα με τις επιθυμίες που εξέφρασαν οι Γάλλοι το 1789 και επιθυμούσαν την αυστηρή εφαρμογή του Συντάγματος. Αρνούμενοι να επιστρέψουν στο [[Παλαιό Καθεστώς|Παλαιό καθεστώς]], το περιβάλλον του βασιλιά δυσπιστούσε απέναντί τους αλλά ο λαός τους κατηγορούσε ότι ήταν πολύ στενά συνδεδεμένοι με την αριστοκρατία. Αρχικά ανήκαν στη [[λέσχη των Ιακωβίνων]] αλλά από τον Ιούνιο 1791, μετά την αποτυχημένη [[Φυγή στη Βαρέν|φυγή του βασιλιά]] αποχώρησαν και ίδρυσαν τη [[Λέσχη των Φεγιαντίνων]], καθώς διαφωνούσαν με άλλους Ιακωβίνους, συσπειρωμένους γύρω από τον [[Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος|Ροβεσπιέρο]], οι οποίοι πίεζαν για την ανατροπή του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και την εγκαθίδρυση αβασίλευτης δημοκρατίας. Ηγέτες τους ήταν ο [[Ζιλμπέρ ντυ Μοτιέ ντε Λα Φαγιέτ|μαρκήσιος Λα Φαγιέτ]] και ο [[Αντουάν Μπαρνάβ]], αλλά δεν ήταν βουλευτές λόγω του ασυμβίβαστου.
* '''Το Κέντρο''': Οι Ανεξάρτητοι. Ήταν 345 βουλευτές που κάθονταν στο κέντρο. Δεν συμμετείχαν σε πολιτικές λέσχες και ψήφιζαν σύμφωνα με τα γεγονότα. Υπηρετούσαν τα ιδανικά της Επανάστασης, ως εκ τούτου γενικά έτειναν να ψηφίζουν με την Αριστερά, αλλά επίσης περιστασιακά υποστήριζαν προτάσεις της Δεξιάς.
* '''Η Αριστερά''': Η αριστερά αποτελούνταν από 136 βουλευτές που ανήκαν σε δύο αντίπαλες ομάδες που
** Η μία ομάδα, οι Μπρισοτίνοι (οι μελλοντικοί [[Γιρονδίνοι]]) υπερασπίζονταν τα συμφέροντα της μεγάλης εμπορικής αστικής τάξης (ιδίως εκείνα των λιμένων της [[Μασσαλία|Μασσαλίας]]
**
Αλλά καμία από αυτές τις πολιτικές ομάδες δεν αποτελούσε «πολιτικό κόμμα» με τη σύγχρονη έννοια του όρου και δεν είχαν σαφή πολιτική γραμμή.
== Οι εξουσίες της συνέλευσης ==
Η συνέλευση έλεγχε την εκτελεστική εξουσία, δηλαδή τον βασιλιά και τους έξι υπουργούς που διορίζονταν από αυτόν. Είχε το δικαίωμα να ελέγχει τους υπουργούς σχετικά με την πολιτική που ακολουθούσαν και τους ζητά να λογοδοτήσουν για τη δράση τους στο τέλος των καθηκόντων τους. Οι βουλευτές δεν μπορούσαν να είναι υπουργοί.
Η δικαστική εξουσία, που έως τότε την ασκούσε ο βασιλιάς, αυτονομήθηκε.
Η συνέλευση συνεδρίαζε μόνιμα και δεν μπορούσε να παυθεί.
== Η κοινωνία ==
Η Γαλλία, παρά την ύπαρξη του νέου Συντάγματος,
Η οικονομική κατάσταση επιδεινώθηκε, καθώς η αξία του νομίσματος (
Οι [[Sans-culottes|Αβράκωτοι]] δεν αισθάνονταν δικαιωμένοι από την πορεία της Επανάστασης, αντίθετα, με το σύνταγμα του 1791 ζημιώθηκαν από την κατάργηση των συντεχνιών, τη διατήρηση της απαγόρευσης εργατικών σωματείων και του δικαιώματος της απεργίας, ενώ αυτοί είχαν πληγεί περισσότερο από τους χωρικούς και τους μεγαλοαστούς από την αύξηση των τιμών των τροφίμων και την υποτίμηση. Επιθυμούσαν έτσι την '''οργάνωση ενός νέου καθεστώτος''', ευνοϊκότερου γι' αυτούς και, μετά την αποτυχημένη [[Φυγή στη Βαρέν|φυγή του βασιλιά]], αξίωσαν την εκθρόνιση του βασιλιά, αλλά η [[Tουφεκισμοί του Πεδίου του Άρεως|διαδήλωση στο Πεδίον του Άρεως]] συνετρίβη από την Εθνοφρουρά υπό τον [[Ζιλμπέρ ντυ Μοτιέ ντε Λα Φαγιέτ|Λαφαγιέτ]].
Στην κοινωνία από τον Ιούνιο 1791, μετά την αποτυχημένη [[Φυγή στη Βαρέν|φυγή του βασιλιά]], επικρατούσε ένα έντονο κλίμα καχυποψίας κατά του βασιλιά και της βασίλισσας [[Μαρία Αντουανέτα|Μαρίας – Αντουανέτας]] και συγκεκριμένα για τις σχέσεις και επαφές τους με ξένους ηγεμόνες για την κατάπνιξη της Επανάστασης και την παλινόρθωση του παλαιού καθεστώτος. Την '''φιλοπόλεμη ατμόσφαιρα''' ευνοούσαν και οι Λέσχες, άλλες ελπίζοντας ότι μέσω του πολέμου η μοναρχία θα εξασθενούσε και άλλες ότι θα ενισχύονταν σε περίπτωση νίκης των ξένων στρατευμάτων. Μονάχα οι ριζοσπαστικοί δημοκράτες τάχθηκαν κατά του πολέμου, κι αυτό επειδή δυσπιστούσαν προς τους στρατηγούς - και είχαν δίκιο όπως αποδείχθηκε αργότερα με τον [[Ναπολέων Α΄|Ναπολέοντα]]. ▼
▲
== Γεγονότα ==
Η Νομοθετική Συνέλευση έπρεπε να αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες, θρησκευτικές αναταραχές που προκαλούσαν οι ανυπότακτοι κληρικοί και αντεπαναστατικές εξεγέρσεις. Σημαντικά γεγονότα:
* 8 Νοεμβρίου 1791:
* 20 Απριλίου 1792: Κήρυξη πολέμου κατά της [[Μοναρχία των Αψβούργων|Αυστρίας]]. Η αυλή υποστήριξε αυτό το μέτρο, καθώς ήλπιζε ότι οι στρατιωτικές αποτυχίες θα επέτρεπαν στον βασιλιά να ανακτήσει την εξουσία. Αυτή η κήρυξη πολέμου ψηφίστηκε σχεδόν ομόφωνα. Είχε μόνο επτά ψήφους εναντίον (μεταξύ αυτών του [[Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος|Ροβεσπιέρου]]) και άρχισε τον [[Πόλεμος του Πρώτου Συνασπισμού|πόλεμο του Πρώτου Συνασπισμού]].
* 26 Μαΐου:
* 8 Ιουνίου 1792:
* [[Ημέρα της 20ής Ιουνίου 1792|20 Ιουνίου 1792]]:
* 11 Ιουλίου: η Συνέλευση κήρυξε «την πατρίδα σε κίνδυνο», μια τυπική φράση που επέτρεπε να στρατολογηθούν άνδρες και να καταγραφούν τα όπλα. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, οι συνεδριάσεις της Συνέλευσης ήταν μόνιμες, όλα τα δημοτικά συμβούλια και όλα τα συμβούλια περιφέρειας και διαμερισμάτων συνεδρίαζαν χωρίς διακοπή, όλες οι [[Εθνική Φρουρά (Γαλλία)|εθνικές φρουρές]] κινητοποιήθηκαν.
* 25 Ιουλίου 1792:
* 1 - 3 Αυγούστου 1792: Κοινοποιείται στο Παρίσι το [[μανιφέστο του Μπράουνσβαϊκ]] που πυροδότησε αντιδράσεις: 47 τμήματα από τα 48 ζήτησαν από
* 3 Αυγούστου 1792 Ο δήμαρχος του Παρισιού Πετιόν μίλησε στη Συνέλευση, ζητώντας την κατάργηση της μοναρχίας στο όνομα της πόλης και των τμημάτων.
* Νύχτα 9-10 Αυγούστου 1792: Οι επίτροποι Παρισινών τμημάτων αντικατέστησαν την [[Κομμούνα του Παρισιού (Γαλλική επανάσταση)|Κομμούνα του Παρισιού]] με μια Επαναστατική Κομμούνα που κατέλαβε το [[Δημαρχείο του Παρισιού]].
* 10 Αυγούστου: Τα αιματηρά γεγονότα της [[Ημέρα της 10ης Αυγούστου 1792|10ης Αυγούστου 1792,]] οδήγησαν στην πτώση της μοναρχίας και τη φυλάκιση του βασιλιά. Ο βασιλιάς παύθηκε από την εξουσία του και προκηρύχθηκαν εκλογές για νέα Συνέλευση, εκλεγμένη με καθολική ψηφοφορία, η οποία έλαβε το όνομα [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση]].
* 10 - 11 Αυγούστου 1792 : Η Συνέλευση δημιούργησε ένα προσωρινό Εκτελεστικό Συμβούλιο έξι μελών με ηγέτη τον [[Ζωρζ Ζακ Νταντόν|Δαντών]], στέλεχος της πολιτικής λέσχης των [[Κορδελιέροι|Κορδελιέρων]].
* 2 - 6 Σεπτεμβρίου 1792: Εκλογές για τη [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση|Συμβατική συνέλευση]], που διεξήχθησαν με καθολική ψηφοφορία.
* 2 - 7 Σεπτεμβρίου: Οι [[σφαγές του Σεπτεμβρίου]]. Επαναστάτες, καθώς τα αυστρο-πρωσικά στρατεύματα πλησίαζαν το Παρίσι, εισέβαλαν στις φυλακές και εκτέλεσαν μεγάλο αριθμό κρατουμένων, αδιάκριτα ευγενείς, ανυπότακτους κληρικούς και κατάδικους του κοινού ποινικού δικαίου.
* 20 Σεπτεμβρίου 1792: Η Νομοθετική συνέλευση διαλύθηκε. Η νίκη στη [[μάχη του Βαλμί]] έσωσε την Επανάσταση.
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Η [https://voidnetwork.gr/wp-content/uploads/2016/09/1789.-%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CC%81-%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CC%81%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7.pdf περίοδος της Νομοθετικής Συνέλευσης] (σελ. 171-206)
== Παραπομπές ==
| |||