Φιλόθεος Κόκκινος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1347]] εξελέγη Μητροπολίτης Ηρακλείας στη Θράκη<ref>Ιωάννης Μέγεντορφ,«Ο πατριάρχης Φιλόθεος και η Ρωσία (1364-1376)», στο: του ιδίου, Βυζάντιο και Ρωσία. Μελέτη των Βυζαντινο-ρωσικών σχέσεων κατά τον 14ο αιώνα, μτφρ. Νίκος Φωκάς, εκδ.Δόμος, Αθήνα, 1988, σελ.239</ref>. ΘεωρούντανΘεωρείτο οπαδός του Αυτοκράτορα [[Ιωάννης ΣΤ'|Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνού]], καθώς και φανατικός «φιλοπαλαμικός», δηλαδή οπαδός του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης [[Γρηγόριος Παλαμάς|Γρηγορίου Παλαμά]]. Ως Μητροπολίτης Ηρακλείας πήρε μέρος στη [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|Σύνοδο]] που συνεκλήθη από τον [[Πατριάρχης Κάλλιστος Α΄|Πατριάρχη Κάλλιστο Α΄]] το [[1351]] για την επίλυση του ησυχαστικού ζητήματος, και μάλιστα συνέταξε τα πρακτικά της.

Εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης το [[1353]] και παρέμεινε στο θρόνο ως το [[1355]]. Επανεξελέγη το [[1364]]. Κατά τη δεύτερη Πατριαρχία του, το [[1368]], αναγνωρίστηκε συνοδικά άγιος ο [[Γρηγόριος Παλαμάς|Γρηγόριος ο Παλαμάς]]<ref>{{cite book|author=Αριστείδης Πανώτης|title=Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας|volume=A|pages=333|publisher=Εκδόσεις Σταμούλη|year=2008|isbn=978-960-8116-17-7}}</ref>. Έγραψε πολυάριθμα έργα, αλλά και ύμνους. Ανέπτυξε τις σχέσεις με τα άλλα Πατριαρχεία και βοήθησε τις Σλαβικές Εκκλησίες . Υπερασπίστηκε την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] κατά του προσηλυτισμού των [[Καθολική Εκκλησία|Λατίνων]], αλλά επί των ημερών του ξεκίνησε και νέα προσπάθεια προσέγγισης με την [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Εκκλησία της Ρώμης]]<ref>{{cite book|author=Αριστείδης Πανώτης|title=Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας|volume=A|pages=332|publisher=Εκδόσεις Σταμούλη|year=2008|isbn=978-960-8116-17-7}}</ref>, ενώ παραχωρήθηκε σε Βενετούς, Γενουάτες και Καταλανούς χώρος στο βορειοδυτικό κλίτος της [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγίας Σοφίας]], προκειμένου να τελούν εκεί τηντη λατρεία τους<ref>{{cite book|author=Αριστείδης Πανώτης|title=Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας|volume=A|pages=334|publisher=Εκδόσεις Σταμούλη|year=2008|isbn=978-960-8116-17-7}}</ref>.