Νομοθετική Συνέλευση (Γαλλική επανάσταση): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Κουτί πληροφοριών Νομοθετικού σώματος|όνομα=Νομοθετική Συνέλευση|ιθαγενές_όνομα=Assemblée nationale législative|coa_pic=Legislative Assembly Medal.png|βουλή_είδος=|ίδρυση=1η Οκτωβρίου 1791|κατάργηση=20 Σεπτεμβρίου 1792|αντικατέστησε=[[Εθνική Συντακτική Συνέλευση (1789)|Συντακτική Εθνοσυνέλευση]]|αντικαταστάθηκε_από=[[Συμβατική Εθνοσυνέλευση]]|μέλη=745|δωμάτιο_συνεδριάσεων=[[Παλάτι του Κεραμεικού]], [[Παρίσι]]}}Η '''Νομοθετική Συνέλευση''' (Γαλλικά: Assemblée nationale législative) ήταν η δεύτερη κυβέρνηση της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] (σύστημα Κυβερνώσας Βουλής), από την 1η Οκτωβρίου 1791 έως τις 20 Σεπτεμβρίου 1792. Διαδέχθηκε τη διετούς διάρκειας [[Εθνική Συντακτική Συνέλευση (1789)|Συντακτική Εθνοσυνέλευση]] και αντικαταστάθηκε από την [[Συμβατική Εθνοσυνέλευση]].
 
Οι 745 βουλευτές <ref name=":0">{{Cite web|url=http://www2.assemblee-nationale.fr/sycomore/liste/(legislature)/2|title=assemblee-nationale.fr/sycomore/liste/(legislature)/2-Liste des députés|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>της Νομοθετικής Συνέλευσης εκλέχθηκαν σύμφωνα με ένα σύστημα ψηφοφορίας κατά το οποίο δικαίωμα ψήφου είχαν οι ιδιοκτήτες γης και υπόχρεοι σε φόρους (τιμαριωτική ψήφος). <ref name=":1">{{Cite web|url=https://www.herodote.net/1er_octobre_1791-evenement-17911001.php|title=herodote.net/1er_octobre_1791-evenement|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>Συνεδρίαζε στην αίθουσα του Ιπποδρομίου του [[Παλάτι του Κεραμεικού|παλατιού του Κεραμεικού]] από την 1η Οκτωβρίου 1791 μετά την αναθεώρηση και θέσπιση του πρώτου Γαλλικού Συντάγματος, γνωστό ως «Σύνταγμα του 1791». Ήταν το Νομοθετικό Σώμα το υπεύθυνο για την εφαρμογή αυτού του Συντάγματος σε μια κοινωνία αποσταθεροποιημένη η οποία υφίστατο ριζικές αλλαγές.<ref>Michel Vovelle, ''La Chute de la monarchie (1787-1792), tome 1 de la Nouvelle histoire de la France contemporaine'', Le Seuil, coll. Points-Histoire, 1972 <abbr>p.</abbr> 185 (rééd. revue et développée, 1999).</ref>
Γραμμή 28:
* '''Το Κέντρο''': Οι Ανεξάρτητοι. Ήταν 345 βουλευτές που κάθονταν στο κέντρο. Δεν συμμετείχαν σε πολιτικές λέσχες και ψήφιζαν σύμφωνα με τα γεγονότα. Υπηρετούσαν τα ιδανικά της Επανάστασης, ως εκ τούτου γενικά έτειναν να ψηφίζουν με την Αριστερά, αλλά επίσης περιστασιακά υποστήριζαν προτάσεις της Δεξιάς.
* '''Η Αριστερά''': Η αριστερά αποτελούνταν από 136 βουλευτές που ανήκαν σε δύο αντίπαλες ομάδες που μάχονταν σκληρά μεταξύ τους, όχι μόνο μέσα στη Συνέλευση, αλλά και στη [[λέσχη των Ιακωβίνων]], στην οποία και οι δύο ανήκαν.
** Η μία ομάδα, οι Μπρισοτίνοι (οι μελλοντικοί [[Γιρονδίνοι]]) υπερασπίζονταν τα συμφέροντα της μεγάλης εμπορικής αστικής τάξης (ιδίως εκείνα των λιμένων της [[Μασσαλία|Μασσαλίας]] και του [[Μπορντώ]]). Πολύ νεαροί, οι περισσότεροι ήταν κάτω των 30 ετών, πολύ καλλιεργημένοι, υποστήριζαν τις ιδέες του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]]. Οι περισσότεροι ήταν μοναρχικοί, επιφυλακτικοί όμως προς τον βασιλιά και το περιβάλλον του. Επιθυμούσαν να εξάγουν τις επαναστατικές ιδέες σε όλη την Ευρώπη. Πίστευαν ότι ο πόλεμος με τους Ευρωπαίους κυρίαρχους θα ήταν ευνοϊκός για τη διάδοση των επαναστατικών ιδεών και θα δοκίμαζε την πίστη του βασιλιά, αναγκάζοντάς τον να επιλέξει στρατόπεδο. Θεωρούσαν τους ευγενείς που εκπατρίστηκαν (εμιγκρέ) ως προδότες και υποστήριζαν τον αντικληρικαλισμό. Οι Μπρισοτίνοι σύχναζαν στο σαλόνι της Μαντάμ Ρολάν, συζύγου του υπουργού Εσωτερικών. Επικεφαλής τους ήταν ο δημοσιογράφος [[Ζακ Πιερ Μπρισό|Ζακ-Πιέρ Μπρισό]], ο εγκυκλοπαιδιστής [[Νικολά ντε Κοντορσέ|μαρκήσιος ντε Κοντορσέ]] και οι τρεις δικηγόροι από το [[Μπορντώ]] οι Ζανσονέ, Γκουαντέ και Βερνιώ.
** Η δεύτερη ομάδα ήταν ολιγομελής, γνωστή με το όνομα [[Ορεινοί (κόμμα)|Ορεινοί]], είχαν για αρχηγούς τους [[Ρομπέρ Λεντέ]], Φρανσουά Σαμπό, Κλωντ Μπαζίρ και Μερλέν ντε Τιονβίλ και αποτελούσαν, με σύγχρονους όρους, την άκρα αριστερά. Στηρίζονταν στους [[Λέσχη των Ιακωβίνων|Ιακωβίνους]], όπου ο [[Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος|Ροβεσπιέρος]] τους υποστήριζε και στη λέσχη των [[Κορδελιέροι|Κορδελιέρων]], με επικεφαλής τους [[Ζωρζ Ζακ Νταντόν|Δαντών]], Φαμπρ ντ'Εγκλατίν και [[Καμίγ Ντεμουλέν]], οι οποίοι είχαν απόψεις ακόμη πιο επαναστατικές από αυτές των Ιακωβίνων. <ref>{{Cite web|url=http://www.cosmovisions.com/ChronoRevolutionLegislative.htm|title=cosmovisions.com/ChronoRevolutionLegislative.htm|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>