Δηιάνειρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
 
 
Μετά από χρόνια λοιπόν, όταν η '''Δηιάνειρα''' υποπτεύθηκε ότι ο [[Ηρακλής]] ερωτεύθηκε την [[Ιόλη]], άλειψε με το αίμα του Κενταύρου τον χιτώνα του. Ο [[Ηρακλής]], φορώντας τον, καταλήφθηκε μετά από λίγο από τρομερούς πόνους και στην απόγνωσή του συγκέντρωσε ξύλα στην κορυφή του όρους [[Οίτη]] και παρακάλεσε αρχικά το γιο του Ύλλο να ανάψει πυρά, αλλά αυτός αρνήθηκε και έπειτα παρακάλεσε τον [[Φιλοκτήτης (μυθολογία)|Φιλοκτήτη]] να ανάψει πυρά, πάνω στην οποία ανέβηκε και κάηκε. (Μέχρι σήμερα, η υψηλότερη κορυφή της [[Οίτη]]ς ονομάζεται «Πυρά».) Η '''Δηιάνειρα''', μαθαίνοντας το γεγονός αυτό, αυτοκτόνησε. Ο τάφος της βρισκόταν στους πρόποδες της [[Οίτη]]ς, κοντά στην [[Ηράκλεια Τραχίνα|Ηράκλεια]] ή, σύμφωνα με άλλη παράδοση, στο [[Άργος]]. Η ιστορία της '''Δηιάνειρας''' και ο θάνατος του Ηρακλή αναπτύσσονται στην τραγωδία του Σοφοκλή «[[Τραχίνιαι]]».<ref>{{Cite web|url=http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/library/browse.html?text_id=153&page=1|title=ΣΟΦΟΚΛΗΣ: Τραχίνιαι|website=www.greek-language.gr|accessdate=2020-08-08}}</ref><ref>{{Cite book|title=Γυναικείες μορφές στον Ηρόδοτο: λογοτεχνική διάπλαση και επιδράσεις|first=Κωνσταντίνος|last=Δεληγιώργης|publisher=Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Σχολή Φιλοσοφική. Τμήμα Φιλολογίας|isbn=|year=2015|location=Αθήνα|page=177-186|url=http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/37834#page/176/mode/2up|quote=}}</ref> Στοιχεία για τη '''Δηιάνειρα''' και το θάνατο του Ηρακλή αντλούμε επίσης από τον Βακχυλίδη, τον Αρχίλοχο, τον Ησίοδο στις «Ηοίες», κ.α. Σύμφωνα με τον Martin Nilsson το φρικτό τέλος του Ηρακλή στην Οίτη προέρχεται από έθιμο, που υπήρχε στο βουνό Οίτη, στο οποίο λατρευόταν ο Ηρακλής. Οι πιστοί άναβαν φωτιές και πετούσαν μέσα ανθρώπινα ομοιώματα και δικαιολογούσαν αυτό το έθιμο λέγοντας ότι γινόταν εις ανάμνηση της αυτοπυρπολήσεως του Ηρακλή.<ref>{{Cite book|title=Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας|first=Martin|last=Nilsson|publisher=Εκδόσεις Παπαδήμα|isbn=9789602060773|year=2008|location=Αθήνα|page=73|quote=}}</ref>
 
Άλλη μυθολογική παράδοση αναφέρει ότι η '''Δηιάνειρα''' ήταν κόρη του βασιλιά της [[Ώλενος|Ωλένου]] [[Δεξαμενός|Δεξαμενού]], στην αυλή του οποίου φιλοξενήθηκε ο [[Ηρακλής]] ύστερα από τον [[Κόπρος του Αυγεία|άθλο της κόπρου του Αυγεία]]. Εκεί την ερωτεύθηκε και την παντρεύτηκε, αφού σκότωσε τον Κένταυρο και τους αδελφούς του.
Γραμμή 18:
* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος ''Χάρη Πάτση'', Αθήνα 1969.
* Ελληνική Μυθολογία, τόμος 4, Ηρακλής-Πανελλήνιες Εκστρατείες, εκδόσεις: Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986, σελ. 101-123.
* Martin P. Nilsson, Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, μετάφραση Αικατερίνη Παπαθωμόπουλου, εκδόσεις: Παπαδήμα, Αθήνα 2008, ISBN 9789602060773.