Ελληνοβρετανικές σχέσεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==== Ελληνική ανεξαρτησία ====

 

Αρχικά, η επανάσταση αποδοκιμάσθηκε από όλα τα μέλη της [[Ιερά Συμμαχία|Ιερής Συμμαχίας]] στην οποία μετείχαν οι βρετανοί, μαζί με τις υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις της εποχής. Βαθμιαία, ωστόσο, οι Άγγλοι αντιλήφθηκαν ότι η δημιουργία ενός μικρού ναυτικού, ημιαυτόνομου ή και ανεξάρτητου κρατίδιου στο νοτιότερο άκρο της [[Βαλκανική Χερσόνησος|Χερσονήσου του Αίμου]], το οποίο θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα είδος δικού τους "[[Προτεκτοράτο|προτεκτοράτου]]" μπορούσε να αποτελέσει ανασχετικό εμπόδιο για την κάθοδο των Ρώσων προς το νότο<ref>{{Cite web |url=http://www.voros.gr/ist/ar1006.doc |title=''Για τη Διπλωματία του 1821'' |accessdate=2017-11-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130805043410/http://www.voros.gr/ist/ar1006.doc |archivedate=2013-08-05 |url-status=dead }}</ref>. Χαρακτηριστικό της αλλαγής νοοτροπίας της αγγλικής πολιτικής είναι και το γεγονότος πως πρώτοι οι άγγλοι χορήγησαν δάνειο στους επαναστάτες<ref>{{Cite web |url=http://www.pame.gr/istoria/neoteri-elliniki-istoria/daneio-elladas-1821.html |title=Τα δάνεια που πήρε η Ελλάδα το 1821 |accessdate=2017-11-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150509145653/http://www.pame.gr/istoria/neoteri-elliniki-istoria/daneio-elladas-1821.html |archivedate=2015-05-09 |url-status=dead }}</ref> Το [[εμπόριο]] και η [[ναυτιλία]] συνιστούσαν ανέκαθεν για τους Βρετανούς δραστηριότητες πρωταρχικής σημασίας και έτσι μπορεί να ερμηνευτεί σε μεγάλο βαθμό η σχετική εύνοια που εξεδήλωσαν κατά την πορεία της ελληνικής απελευθερωτικής προσπάθειας. Μάλιστα, η αναγνώριση του ναυτικού αποκλεισμού των επαναστατημένων Ελλήνων σε βάρος της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] από τον Βρετανό υπουργό των εξωτερικών [[Τζορτζ Κάνινγκ]] στα [[1825]]<ref>[http://pcentraco.dyndns.org/00_0070_e_library/10003/1010/09_documents/t09_k07.pdf ''Ο Ναυτικός Αγώνας 1821-1827'']{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref> υπήρξε η πρώτη επίσημη διεθνής διπλωματική κίνηση που αναγνώριζε το δίκαιο των μαχόμενων Ελλήνων και την υπόσταση ενός κρατικού μορφώματος υπό διαμόρφωση. Οι βρετανοί, έχοντας υπογράψει μυστική συμφωνία<ref>{{Cite web |url=http://www.ime.gr/chronos/12/gr/1821_1833/diethni/04.html |title=''"Από το σχέδιο των τριών τμημάτων στην Ιουλιανή συνθήκη"'' |accessdate=2017-11-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20180604140558/http://www.ime.gr/chronos/12/gr/1821_1833/diethni/04.html |archivedate=2018-06-04 |url-status=dead }}</ref> στο [[javascript:void(0)|Πρωτόκολλο του Λονδίνου]] με τις [[Γαλλία]] και [[Αυτοκρατορική Ρωσία|Ρωσία]] για μονομερή στρατιωτική ενέργεια, μετείχαν στην τριεθνή ναυτική δύναμη που κατατρόπωσε τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο στη [[Ναυμαχία του Ναυαρίνου]]<ref>{{Cite web |url=http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BD%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85 |title=''Ο Άγγλος ναύαρχος της αποφασιστικής Ναυμαχίας του Ναυαρίνου'' |accessdate=2017-11-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130429180123/http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BF-%CE%AC%CE%B3%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CE%B1%CF%8D%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BD%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%87%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85 |archivedate=2013-04-29 |url-status=dead }}</ref> ([[1827]]) και οδήγησε στην οριστική επικράτηση των επαναστατών σε βάρος των σουλτανικών δυνάμεων. Πολύ σημαντική ήταν και η ήττα που υπέστησαν οι Τούρκοι στη [[Ναυμαχία της Αγκάλης]] (νωρίτερα την ίδια χρονιά, στον κόλπο της [[Ιτέα Φωκίδος|Ιτέας]]) από τον βρετανό πλοίαρχο Χέιστινγκς (ελληνιστί "Άστυγξ"). Τεράστια αίσθηση στην ελληνική κοινή γνώμη έκανε η συνεισφορά Βρετανών φιλελλήνων στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, ιδίως του ρομαντικού ποιητή [[Λόρδος Βύρων|Λόρδου Βύρωνα]], ο οποίος πέθανε κατά την παραμονή του στο πολιορκημένο [[Μεσολόγγι]].