Δυναστεία Τσινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αρχή επιμέλειας
επιμέλεια, μικροεπέκταση
Γραμμή 1:
{{πηγές|22|03|2015}}
{{Δυναστείες της Κίνας}}
{{γεωγραφική οντότητα}}
{{άλλεςχρήσεις4|δυναστεία των Τσινγκ|τη δυναστεία των Τσιν|δυναστεία Τσιν}}
[[File:Empire of the Great Qing (orthographic projection).svg|thumb|Η Δυναστεία Τσινγκ]]
[[File:Flag of China (1889–1912).svg|thumb|Η σημαία της Δυναστείας Τσινγκ]]
Η '''Δυναστεία Τσινγκ''' επίσης γνωστή ως '''Δυναστεία Μαντσού''', ήταν η τελευταία αυτοκρατορική δυναστεία της [[Κίνα]]ς, η οποία εξουσίαζε την περίοδο [[1644]] - [[1912]] (με μία σύντομη, άκαρπη αποκατάσταση το 1917). Είχε προηγηθεί η [[δυναστεία Μινγκ]] και ακολουθεί το αστικό δημοκρατικό καθεστώς του [[Σουν Γιατ-Σεν|Σουν Γιατ Σεν]].
 
Η δυναστεία ιδρύθηκε από τη φυλή [[Αϊσίν Γκιόρο]] της εθνότητας των [[Μαντσού]] σε αυτό που είναι σήμερα η βορειοανατολική Κίνα (γνωστή και ως [[Μαντζουρία]]). Ξεκινώντας το 1644 εγκαθίδρυσε την εξουσία της στην Κίνα και τις γύρω περιοχές, για την ίδρυση της αυτοκρατορίας των Μεγάλων Τσινγκ (απλοποιημένα κινέζικα: 大 清 国, Παραδοσιακά κινέζικα: 大 国 清, πινγίν: Da Qing Guo, Ουέιντ-Τζάιλς: Tα Τσινγκ Kουό, ή απλουστευμένα κινέζικα: 大帝国清, παραδοσιακά κινέζικα: 大帝国清, πινγίν: Da Qing Di Guo, Ουέιντ-Τζάιλς: Τα Τσίνγκ Τι Kουό). Η πλήρης ειρήνευση της Κίνας ολοκληρώθηκε γύρω στο [[1683]] από τον [[Αυτοκράτορας Κανγκσί|αυτοκράτορα Κανγκσί]].
Γραμμή 11 ⟶ 9 :
Αρχικά καθιερώθηκε ως Ύστερη Δυναστεία Τζιν (απλοποιημένα κινέζικα: 后金, Παραδοσιακά κινέζικα: 后金, πινγίν: Χόου Τσιν) το 1616. Άλλαξε την επωνυμία της σε «Τσινγκ» (που σημαίνει «καθαρός» ή «διαφανής») το 1636. Το 1644 το [[Πεκίνο]] κατακτήθηκε από μια συμμαχία των επαναστατικών δυνάμεων υπό την ηγεσία του Λι Ζιτσένγκ, ενός ηγέτης ελάσσονος σημασίας των Μινγκ που ήταν επικεφαλής της εξέγερσης των αγροτών. Ο τελευταίος αυτοκράτορας των Μινγκ Τσονγκτσέν αυτοκτόνησε όταν η πόλη έπεσε, σηματοδοτώντας το επίσημο τέλος της δυναστείας των Μινγκ. Στη συνέχεια οι Μαντσού συμμάχησαν με το στρατηγό της δυναστείας Μινγκ, Γου Σανγκούι. Ανέλαβε τον έλεγχο του Πεκίνου και κατέλυσε τη βραχύβια δυναστεία Σουν Λι.
 
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της δυναστείας των Τσινγκ ενσωματώθηκε ιδιαίτερα με την κινεζική κουλτούρα. Η δυναστεία έφτασε τηνστο κορύφωσήαπόγειό της τον 18ο αιώνα, στη διάρκεια της οποίας τόσο η επικράτεια όσο και ο πληθυσμός αυξήθηκαν. Ωστόσο, η στρατιωτική της δύναμη αποδυναμώθηκε μετά την [[εξέγερση των Ταϊπίνγκ]], καθώς και την ήττα στους πολέμους του οπίου με τους Ευρωπαίους,. καιΤον 19ο αιώνα η Δυναστεία Τσινγκ έχασε εδάφη υπέρ άλλων χωρών. Λόγω αυτών των αποδυναμώσεων, η Δυναστεία Τσινγκ παράκμασε μετά τα μέσα του 19ου αιώνα. Η δυναστεία Τσινγκ ανατράπηκε μετά τη Επανάσταση ΞινχάιΣινχάι, όταν η χήρα αυτοκράτειρα Λονγκγιού παραιτήθηκε για λογαριασμό του τελευταίου αυτοκράτορα, [[Που γι]], στις [[12 Φεβρουαρίου]] [[1912]]. Αυτό το γεγονός τελείωσε την χιλιετή δυναστική ιστορία της Κίνας, αλλά ξεκίνησε μια μακρά περίοδο εμφύλιων αναταραχών, οι οποίες τελείωσαν με την μεταφορά της Δημοκρατίας της Κίνας στην Ταϊβάν και την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, η οποία πλέον αποτελεί μεγάλη δύναμη.
{{Δυναστείες της Κίνας}}