Εκκλησία της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Εξωτερικοί σύνδεσμοι: Προσθήκη προτύπου |
|||
Γραμμή 28:
== Ιστορική αναφορά ==
Ο [[εκχριστιανισμός]] της Αγγλικών Νήσων πραγματοποιήθηκε περίπου τον [[3ος αιώνας|3ο αιώνα]]. Η Εκκλησία της Αγγλίας παρέμεινε υπό τον έλεγχο του Πάπα της Ρώμης μέχρι [[1534]] οπότε ο βασιλιάς της Αγγλίας [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκος Η΄]] αποφάσισε τον διαχωρισμό της. Υπήρχαν προγενέστερα θεολογικά κινήματα που επιθυμούσαν τον διαχωρισμό της Εκκλησίας της Αγγλίας από την Καθολική εκκλησία. Τα κινήματα αυτά όμως απέκτησαν πολιτική υποστήριξη όταν ο Ερρίκος θέλησε να ακυρώσει τον γάμο του με την [[Αικατερίνη της Αραγονίας]] ώστε να μπορέσει να παντρευτεί την [[Άννα Μπολέιν]]. Ο [[Πάπας Κλήμης Ζ΄]] αρνήθηκε να ακυρώσει τον γάμο και έτσι ο Ερρίκος αποφάσισε να αναλάβει την κεφαλή της Εκκλησίας της Αγγλίας. [[Αφορισμός|Αφορίστηκε]] από τον [[Πάπας Παύλος Γ΄|Πάπα Παύλο Γ΄]].
==Δόγμα και πρακτική==
Το [[κανονικό δίκαιο]] της Εκκλησίας της Αγγλίας αναγνωρίζει τις [[Βίβλος|χριστιανικές γραφές]] ως πηγή του δόγματός της. Επιπλέον, αναγνωρίζει το δόγμα που προέρχεται από τις διδασκαλίες των [[Εκκλησιαστικοί Πατέρες|Πατέρων της Εκκλησίας]] και των [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικών Συνόδων]] (καθώς και των [[Οικουμενικά Σύμβολα|Οικουμενικών Συμβόλων]]), στο βαθμό που συμφωνούν με τις γραφές. Αυτό το δόγμα εκφράζεται στα [[Τριάντα Εννέα Άρθρα της Θρησκείας]], στο [[Βιβλίο της Κοινής Προσευχής]] και στο Τακτικό που περιέχει τις τελετές για τη χειροτόνηση των διακόνων, των ιερέων και των επισκόπων.<ref name="CanonA5">Canon A5. [http://www.cofe.anglican.org/about/churchlawlegis/canons/church.pdf Canons of the Church of England] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090325141800/http://www.cofe.anglican.org/about/churchlawlegis/canons/church.pdf |date=25 March 2009 }}.</ref> Σε αντίθεση με άλλες παραδόσεις, η Εκκλησία της Αγγλίας δεν έχει κανέναν θεολόγο ο οποίος να μπορεί να θεωρηθεί ιδρυτής της. Ωστόσο, η επίκληση του [[Ρίτσαρντ Χούκερ]] στις γραφές, την εκκλησιαστική παράδοση και τον λόγο, ως πηγές εξουσίας, συνεχίζει να αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, την αγγλικανική ταυτότητα.<ref name="EncRelg349-350">Massey H. Shepherd, Jr. and Dale B. Martin, "Anglicanism" in ''Encyclopedia of Religion'', vol. 1, 2nd. ed., edited by Lindsay Jones (Detroit:Macmillan Reference USA, 2005), pp. 349–350.</ref>
Ο δογματικός χαρακτήρας της Εκκλησίας της Αγγλίας σήμερα είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα του Ελισαβετιανού Διακανονισμού, ο οποίος προσπάθησε να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη μέση οδό μεταξύ του Ρωμαιοκαθολικισμού και του Προτεσταντισμού. Η Εκκλησία της Αγγλίας αναγνωρίζει την αρχή της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης, σύμφωνα με την οποία οι γραφές περιέχουν όλα τα πράγματα που είναι απαραίτητα για τη σωτηρία και είναι ο τελικός κριτής για δογματικά ζητήματα. Τα Τριάντα Εννέα Άρθρα είναι η μόνη επίσημη ομολογιακή δήλωση της Εκκλησίας. Αν και δεν είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα δόγματος, τα Άρθρα επισημαίνουν τα σημεία συμφωνίας με τις λουθηρανικές και μεταρρυθμιστικές θέσεις, ενώ διαφοροποιούν τον Αγγλικανισμό από τον Ρωμαιοκαθολικισμό και τον Αναβαπτισμό.<ref name="EncRelg349-350"/>
== Παραπομπές ==
| |||