Άγιος Βασίλειος Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι πρώτοι κάτοικοί του κατάγονταν από τα [[Γουναριάνικα Αχαΐας|Γουναριάνικα]] (έναν από τους [[Χωριά της Νωνάκριδος|οικισμούς της περιοχής της Νωνάκριδας]]). Οι κάτοικοι κατέβηκαν και εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του Ρίου στο δεύτερο μισό του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]]. Μετέφεραν από τη [[Δήμος Νωνάκριδος|Νωνάκριδα]] την εικόνα της [[Αγία Κυριακή η ΧριστιανήΜεγαλομάρτυς|Αγίας Κυριακής]] και έχτισαν την εκκλησία του [[Βασίλειος Καισαρείας|Αγίου Βασιλείου]] από όπου πήρε το όνομα το χωριό, που αρχικά ονομαζόταν '''Γουναριάνικα'''. Ως ιδρυτής του χωριού φέρεται ο [[γιατρός]] Φαίδωνας Διαμαντόπουλος, το όνομα του οποίου φέρει η ομώνυμη κεντρική πλατεία όπου στεγάζεται και το σημερινό κοινοτικό γραφείο. Από τις αφηγήσεις των παλαιών κατοίκων, ο προαναφερόμενος είχε συγγενική σχέση (γαμπρός) με τον [[Νικόλαος Χριστοδούλου|Νικόλαο Σολιώτη]], οπλαρχηγό της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του 1821]] πού δρούσε στην περιοχή των [[Κλουκίνες|Κλουκινών]], όπως αλλιώς ονομαζόταν η ευρύτερη περιοχή της Νωνάκριδος<ref>Ανηφορίζοντας προς την σημερινή [[Ζαρούχλα Αχαΐας|Ζαρούχλα]] και λίγο πριν το χωριό [[Αγρίδι Αιγιαλείας|Αγρίδι]] στα αριστερά μας υπάρχει Τύμβος αφιερωμένος στον οπλαρχηγό Ν. Σολιώτη κάνοντας μνεία στην πρώτη επαναστατική πράξη κατά των [[Οθωμανοί|Τούρκων]] στις [[14 Μαρτίου]] του [[1821]]. Μέχρι πρόσφατα ([[19841971]]) τα Γουναριάνικα εξακολουθούσαν να υπάρχουν ως οικισμός της [[ΠεριστέραΜεσορρούγι ΚαλαβρύτωνΑχαΐας|ΠεριστέραςΜεσορρουγίου]]. Η νεότερη εκκλησία (η παλαιότερη είχε καεί από τους Τούρκους), η οποία κτίστηκε με δωρεές από μετοικίσαντες κατοίκους του Αγίου Βασιλείου, των Καμαρών, και της Ροδοδάφνης, εξακολουθεί να «λειτουργείται», στις [[7 Ιουλίου]] Εορτή της Μεγαλομάρτυρος Κυριακής, έθιμο, το οποίο ακολουθείται και στον σημερινό Άγιο Βασίλειο με αντίστοιχο «πανηγύρι».</ref>.