Λαδίσλαος Ουνυάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{πληροφορίες προσώπου}} Ο '''Λαδίσλαος''', ουγγρ. László Hunyadi (1432 - 16 Μαρτίου 1457) από τον Οίκος του Ου...
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
 
Ο '''Λαδίσλαος''', ουγγρ. László Hunyadi (1432 - 16 Μαρτίου 1457) από τον [[Οίκος του Ουνυάδη|Οίκο του Ουνυάδη]] ήταν ευγενής της Ουγγαρίας. Έγινε μπάνος της Κροατίας και Δαλματίας και ''κύριος των βασιλικών ίππων''.
 
==Βιογραφία==
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Ιωάννης Ουνυάδης|Ιωάννη]] του ''Πρεσβύτερου'', βοϊβόδα της Τρανσυλβανίας και μετά αντιβασιλιά της Ουγγαρίας και της [[Ελισάβετ Σιλάγκυι]], κόρης του Λαδίσλαου κόμη Σιλάγκυι. Νεότερος αδελφός του ήταν ο [[Ματθίας Κορβίνος]], μετέπειτα βασιλιάς της Ουγγαρίας.
 
ΣεΑπό πολύ μικρή ηλικία συνόδευσε τον πατέρα του στις εκστρατείες του. Έπειτα από τη μάχη του Κόσοβο (1448) έμεινε για λίγο χρόνο ως όμηρος για τον πατέρα του στα χέρια του [[Γεώργιος Μπράνκοβιτς|Γεωργίου Μπράνκοβιτς]] (1427-56), δεσπότη της Σερβίας. Το 1452 ήταν μέλος της αντιπροσωπίας, που πήγε στη Βιέννη για να λάβει πίσωφέρει τον Ούγγρο βασιλιά [[Λαδίσλαος Ε΄ της Ουγγαρίας|Λαδίσλαο Ε΄]]. Το 1453 ήταν ήδη μπάν(ος) της Κροατίας και της Δαλματίας. Στη συνέλευση (dieta) της Βούδας (1455) παραιτήθηκε από όλα τα αξιώματά του, εξαιτίας των κατηγοριών του [[Ούλριχ Β΄του Τσέλιε|Ούλριχ Β΄]] κόμη του Τσέλιε και άλλων εχθρών του Οίκου του· τελικά συμφιλιώθηκε μαζί του και μνηστεύθηκε τη Μαρία, κόρη του Λαδίσλαου Γκαραί παλατινού (κόμη) της Ουγγαρίας.
 
Έπειτα από το τέλος του πατέρα του το 1456, κατηγορήθηκε από τον εχθρό του Ούλριχ Β΄ (τώρα γενικό διοικητή της Ουγγαρίας με σημαντική ισχύ) ως υπεύθυνος για τα χρέη, που φέρεται να έκανε ο πρεσβύτερος Ουνυάδης στο κράτος, αλλά υπερασπίστηκε τον εαυτό του ικανά στη συνέλευση του Φούτακ (Οκτώβριος 1456),. πουΈτσι ο Ούλριχ Β΄ προσποιήθηκε συμφιλίωση, υποσχόμενος να προστατεύσει τους Ουνυάδη σε περίπτωση που πρώτα θα παρέδιδαν όλα τα βασιλικά κάστρα, που τους είχαν εμπιστευτεί. Αρχή θα γινόταν με το κάστρο Ναντορφεχερβάρ (τώρα στο Βελιγράδι), του οποίου ο Ουνυάδης ήταν διοικητής. Αν και αναγνώρισε τον ΛΑδίσλαο Ε΄ και τον Ούλριχ Β΄, ο Ουνυάδης εξαίρεσε τον στρατό του από μισθοφόρους. Το επόμενο πρωί (9 Νοεμβρίου 1456) ο Ούλριχ Β΄ σκοτώθηκε από άνδρες του Ουνυάδη υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Αργότερα ο Ουνυάδης υπηρέτησε ως ''κύριος των βασιλικών ίππων'' (ουγγρ.: lovászmester) ως το τέλος του.
 
Ο τρομοκρατημένος 12ετής Λαδίσλαος Ε΄ συγχώρησε τον Ουνυάδη και σε μία επόεμνηεπόμενη συνομιλία με τη μητέρα του στο Τεμεσβάρ ορκίστηκε ότι θα προστάτευε όλη την οικογένεια. Ως εχέγγυο της ειλικρίνειάς του, διόρισε τον Ουνυάδη κύριο του θησαυροφυλακίου και γενικό διοικητή του βασιλείου. Μη υποπτευόμενος κακό, ο Ουνυάδης συνόδευσε τον βασιλιά στη Βούδα. Μόλις όμως έφθασε εκεί, συνελήφθη με την κατηγορία ότι συνωμοτούσε εναντίον του βασιλιά και καταδικάστηκε σε θάνατο, χωρίς την τήρηση νομικών διατυπώσεων. Αποκεφαλίστηκε στις 16 Μαρτίου 1457, 26 ετών.
 
Είναι ο πρωταγωνιστής στην όπερα ''Ουνυάδη Λαζλό'' του Φερέντς Έρκελ.