Ιαπωνικά εγκλήματα πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 102:
=== Χρήση χημικών όπλων ===
 
Σύμφωνα με τους ιστορικούς Γιοσιάκι Γιοσίμι και Κεντάρο Αγουάγια, κατά τη διάρκεια του [[Δεύτερος Σινοϊαπωνικός Πόλεμος|Β΄ Σινοϊαπωνικού Πολέμου]], όπλα αερίου, όπως το [[δακρυγόνο]], χρησιμοποιήθηκαν σποραδικά το 1937, αλλά στις αρχές του 1938 ο [[Αυτοκρατορικός Ιαπωνικός Στρατός]] έκανε πλήρη χρήση [[Φωσγένιο|φωσγενίου]], [[Χλώριο|χλωρίου]], [[Λεβισίτης|λεβισίτη]] και [[Χλωροπικρίνη|χλωροπικρίνης]], και από τα μέσα του 1939, το [[αέριο μουστάρδας]] χρησιμοποιήθηκε εναντίον των στρατευμάτων του [[Κουόμινταγκ]] και Κινέζων Κομμουνιστών.<ref>{{cite journal |last1=Tanaka |first1=Yuki |title=Poison Gas: The Story Japan Would Like to Forget |journal=Bulletin of the Atomic Scientists |volume=44 |issue=8 |year=2015 |pages=10–9 |doi=10.1080/00963402.1988.11456210|language=Αγγλικά }}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.japantimes.co.jp/news/2019/07/08/national/history/detailed-report-documents-japans-use-nerve-agents-second-sino-japanese-war/|title=Report documenting how Japan used chemical weapons during Second Sino-Japanese War found for first time|first=No|last=Author|date=8 Ιουλίου 2019|website=The Japan Times|language=Αγγλικά}}</ref>
 
Σύμφωνα με τους Γιοσίμι και Σέιγια Ματσούνο, ο αυτοκράτορας [[Χιροχίτο]] υπέγραψε εντολές που διευκρινίζουν τη χρήση χημικών όπλων στην Κίνα.<ref>Yoshimi and Matsuno, ''Dokugasusen kankei shiryô II, Kaisetsu'' 1997</ref> Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της [[Μάχη του Γουχάν|Μάχης του Γουχάν]] από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 1938, ο αυτοκράτορας ενέκρινε τη χρήση τοξικού αερίου σε 375 ξεχωριστές περιπτώσεις, παρά τις [[Συμβάσεις της Χάγης του 1899 και του 1907]], ''IV, 2 - Δήλωση σχετικά με την απαγόρευση της χρήσης βλημάτων με μοναδικό αντικείμενο την εξάπλωση ασφυκτικών δηλητηριωδών αερίων''<ref>{{cite web |title=Laws of War : Declaration on the Use of Projectiles the Object of Which is the Diffusion of Asphyxiating or Deleterious Gases; July 29, 1899 |url=http://avalon.law.yale.edu/19th_century/dec99-02.asp |publisher=Lillian Goldman Law Library |accessdate=23 Αυγούστου 2020|language=Αγγλικά}}</ref> και της Δήλωσης ΙΙ - ''Σύμβαση σχετικά με τους νόμους και τα έθιμα του χερσαίου πολέμου''.<ref>{{cite web |title=Treaties, States Parties and Commentaries |url=https://ihl-databases.icrc.org/ihl/385ec082b509e76c41256739003e636d/1d1726425f6955aec125641e0038bfd6 |publisher=International Committee of the Red Cross |accessdate=23 Αυγούστου 2020 |language=Αγγλικά}}</ref> Ένα ψήφισμα που ενέκρινε η [[Κοινωνία των Εθνών]] στις 14 Μαΐου 1938 καταδίκασε τη χρήση δηλητηριωδών αερίων από την Ιαπωνία.
 
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η [[Μάχη του Γιτσάνγκ]] τον Οκτώβριο του 1941, κατά τη διάρκεια της οποίας το 19ο Σύνταγμα Πυροβολικού βοήθησε την 13η Ταξιαρχία του Ιαπωνικός Ενδέκατου Στρατού εκτοξεύοντας 1.000 κίτρινες οβίδες αερίου (μουστάρδας) και 1.500 κόκκινες οβίδες (λεβισίτη) αερίου προς τις κινεζικές δυνάμεις. Η περιοχή ήταν γεμάτη με Κινέζους πολίτες που δεν μπορούσαν να εκκενώσουν. Περίπου 3.000 Κινέζοι στρατιώτες ήταν στην περιοχή και 1.600 επηρεάστηκαν. Η ιαπωνική αναφορά έγραφε ότι «η επίδραση του φυσικού αερίου φαίνεται σημαντική».<ref>Yuki Tanaka, ''Poison Gas, the Story Japan Would Like to Forget,'' Bulletin of the Atomic Scientists, Οκτώβριος 1988, σελ. 17</ref>
 
Το 2004, οι Γιοσίμι και Γιούκι Τανάκα ανακάλυψαν στο Εθνικό Αρχείο της Αυστραλίας έγγραφα που δείχνουν ότι το [[Κυανίδιο|κυανίδιο]] δοκιμάστηκε σε Αυστραλούς και Ολλανδούς κρατούμενους το Νοέμβριο του 1944 στις [[Νήσοι Κάι|Νήσους Κάι]] ([[Ινδονησία]]).<ref>{{cite web |title=Japan tested chemical weapon on Aussie POW: new evidence |url=https://www.japantimes.co.jp/news/2004/07/27/national/japan-tested-chemical-weapon-on-aussie-pow-new-evidence |publisher=The Japan Times |accessdate=23 Αυγούστου 2020 |language=Αγγλικά |date=27 Ιουλίου 2004}}</ref>
 
== Παραπομπές ==