Νικηταράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
οικογένεια Νικηταρά |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 38:
Γεννήθηκε το [[1782]] στο χωριό Μεγάλη Αναστασίτσα των [[Πισινά Χωριά του Μυστρά|Πισινών Χωριών του Μυστρά]] (σημερινή [[Νέδουσα Μεσσηνίας]], στους πρόποδες του [[Ταΰγετος|Ταϋγέτου]], 25 χλμ από την πόλη της [[Καλαμάτα]]ς, όπως μας διηγείται ο ίδιος στα απομνημονεύματά του που κατέγραψε ο Γ. Τερτσέτης <ref name="ReferenceA">Μπίκος Πέτρος: Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, εκδόσεις Στρατίκη, Αθήνα, 1996</ref>. Στη σελ. 1 αναφέρει: ''Εγεννήθηκα εις ένα χωριό Μεγάλη Αναστασίτσα αποδώθε από του Μυστρά προς την Καλαμάτα. Ο προπάππος μου ήτον Προεστός και ο πατέρας μου έφυγε δεκαέξι χρόνων και επήγε με τα στρατεύματα τα Ρούσικα στην Πάρο και ήτον πολεμικός. Τον εσκότωσαν εις την Μονεμβασιά μαζί με έναν αδελφό και μ' εναν κουνιάδο μου. Από ένδεκα χρόνων, μαζί με τον πατέρα μου, έσερνα άρματα. Ετουφέκισα ένα Τούρκο στο Λεοντάρι.''
Διωγμένος και επικηρυγμένος ο πατέρας του από την Μεγάλη Αναστάσοβα (καθώς ήταν πολεμικός - από τους Τούρκους, σε ηλικία 16 χρονών πολέμησε στην [[Πάρος|Πάρο]] με Ρώσικα στρατεύματα){{πηγή}} βρήκε καταφύγιο στο νεοσύστατο τότε μικρό συνοικισμό του Λεονταρίου σημερινό χωριό "Τουρκολέκα" Μεγαλόπολης. Εκεί γεννήθηκε ο γιος του Γιάννης ([[1805]]) και αδελφός του Νικηταρά όπου θανατώθηκε βάναυσα από τους Τούρκους το 1816 μαζί με τον γερο-Σταματέλο
Το [[1816]], κατά τον ανηλεή διωγμό των κλεφταρματολών της Πελοποννήσου, ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους και ο Νικηταράς ακολούθησε τον θείο του Κολοκοτρώνη στα Επτάνησα, όπου εντάχθηκε στα Ρωσικά τάγματα και μετέβη στην Ιταλία για να πολεμήσει κατά του στρατού του Ναπολέοντα. Στη συνέχεια επέστρεψε στα Επτάνησα και υπηρέτησε τους Γάλλους, οι οποίοι στο μεταξύ τα είχαν καταλάβει με τη συνθήκη του Τίλσιτ. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]]. Συντηρούσε δικό του σώμα ενόπλων με άνδρες που προέρχονταν από διάφορα μέρη της [[Ελλάδα]]ς.
Γραμμή 54:
==Στο κόμμα των Ναπαίων (Ρωσόφιλων)==
Επί [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] και [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] ανήκε στο Κόμμα των Ναπαίων (Ρωσόφιλων). Η Ελληνική Κυβέρνηση, φοβούμενη ότι το ρωσόφιλο Κόμμα επεδίωκε να αντικαταστήσει τον Βασιλιά Όθωνα με κάποιον [[Ρωσία|Ρώσο]] Πρίγκιπα, συνέλαβε το Νικηταρά το 1839 και τον καταδίκασε, σε ενάμιση χρόνο φυλάκιση, την οποία εξέτισε στις φυλακές της Αίγινας. Ο Νικηταράς είχε εμπλακεί σε [[συνωμοσία των ναπαίων|συνωμοσία]] εναντίον του Όθωνα, και είχε προδοθεί η δράση των συνωμοτών από πρώην μέλος. Στην επακόλουθη δίκη που ακολούθησε δεν προσκομίστηκαν, αφού είχαν προλάβει να τα καταστρέψουν, ενοχοποιητικά στοιχεία τα οποία να μπορούσαν να αποδείξουν έστω
Όταν αποφυλακίστηκε ο Νικηταράς, η υγεία του ήταν εξασθενημένη από τα βασανιστήρια που υπέστη κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του. Έπασχε από ζάχαρο χωρίς να το γνωρίζει, με αποτέλεσμα να χάσει σε μεγάλο βαθμό την όρασή του. Του χορηγήθηκε "άδεια επαιτείας", στον χώρο όπου υπάρχει σήμερα ο ναός της Ευαγγελίστριας, κάθε Παρασκευή. Το 1843, όταν ο Βασιλιάς Όθωνας αναγκάστηκε να δώσει Σύνταγμα στην Ελλάδα του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστράτηγου μαζί με μία πενιχρή σύνταξη.{{πηγή}} Απεβίωσε στις 25 Σεπτεμβρίου 1849 σε ηλικία 67 ετών.<ref>στο: Η μηχανή του Χρόνου, Ήρωες του 1821 - Η αχαριστία της πολιτείας</ref> Τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί δίπλα από το Θείο του Θ. Κολοκοτρώνη στο Ά Νεκροταφείο Αθηνών.<ref>στο: Η μηχανή του Χρόνου, Ήρωες του 1821 - Η αχαριστία της πολιτείας</ref>
| |||