Αναρχοσυνδικαλισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 8374849 από τον 62.74.26.104 (Συζήτηση) τα ίδια
Ετικέτα: Αναίρεση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
 
== Βασικές αρχές ==
 
Οι βασικές αρχές του αναρχοσυνδικαλισμού είναι:
 
:1. Εργατική αλληλεγγύη
:2. Άμεση δράση
Γραμμή 35 ⟶ 33 :
 
== Ιστορικό και οργανώσεις ==
 
Ο αναρχοσυνδικαλισμός εμφανίστηκε ως διακριτή τάση του ελευθεριακού σοσιαλισμού κατά τις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ υπήρξε το επικρατέστερο αντικαπιταλιστικό ρεύμα του [[εργατικό κίνημα|εργατικού κινήματος]] μέχρι να υπερκεραστεί από τον γραφειοκρατικό [[λενινισμός|λενινισμό]] μετά την [[Οκτωβριανή επανάσταση]] του 1917. Μεγαλύτερες αναρχοσυνδικαλιστικές οργανώσεις ιστορικά υπήρξαν η γαλλική [[CGT]] («Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας») και η ισπανική [[Εθνική Συνομοσπονδία Εργατών (Ισπανία)|CNT]] («Εθνική Συνομοσπονδία Εργασίας») με εκατοντάδες χιλιάδες μέλη. Η πρώτη πέρασε στα χέρια των [[σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκρατών]] μετά το 1914, αντίθετα με τη CNT που έπαιξε πολύ ενεργό ρόλο στον αντιφασιστικό αγώνα κατά τον [[Ισπανικός Εμφύλιος|Ισπανικό Εμφύλιο]]. Κατά την [[Ισπανική Επανάσταση]] του 1936-1937, το αναρχοσυνδικαλιστικό πρόγραμμα εφαρμόστηκε σε μεγάλο βαθμό στην βιομηχανική περιοχή της [[Καταλονία]]ς ([[Βαρκελώνη]]) και στην αγροτική περιοχή της [[Αραγονία]]ς, οι οποίες ελέγχονταν από την CNT, η οποία την περίοδο εκείνη έφτανε η ίσως και να ξεπερνούσε τα 2.000.000 μέλη.
 
Γραμμή 41 ⟶ 38 :
 
== Ο Αναρχοσυνδικαλισμός στην Ελλάδα ==
 
Στην Ελλάδα εμφανίστηκε μία ομάδα αναρχοσυνδικαλιστών περί το 1918 και ήταν δεύτερη δύναμη στα πρώτα συνέδρια της ΓΣΕΕ. Η ομάδα αυτή με μέλη της μεταξύ άλλων τον [[Σταύρος Κουχτσόγλους|Σταύρο Κουχτσόγλου]] και τον [[Κώστας Σπέρας|Κώστα Σπέρα]] συμμετείχε στο ιδρυτικό συνέδριο της ΓΣΕΕ όπου υποστήριξε ότι η ομοσπονδία πρέπει να κρατηθεί μακριά από τα πολιτικά-κοινοβουλευτικά ζητήματα, και υποστήριξαν την ενασχόληση της μόνο με ταξικά εργατικά ζητήματα η οποία όμως μειοψήφησε.
 
Γραμμή 50 ⟶ 46 :
Το 2010 ιδρύθηκε η [http://www.rocinante.gr/ Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία - Ροσινάντε].Οι ρίζες της ανιχνεύονται στην ομότιτλη εφημερίδα,η οποία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 2009,έως και το 2016.Συγκροτείται τόσο σε τοπικό επίπεδο μέσω των περιφερειακών ενώσεων της(Αττικής,Κρήτης, Κεντρικής Μακεδονίας, Θράκης και Δυτικής Ελλάδας)όσο και κλαδικό μέσω των εργασιακών κλαδικών ενώσεων (Υγείας,ΜΜΕ, Εκπαίδευσης, Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνίων, Τεχνών και θεαμάτων, Κατασκευών, καθώς και Διεπαγγελματική Ένωση). Πραγματοποιεί τακτικά πανελλαδικές συνδιασκέψεις και λειτουργεί στην βάση ενός φεντεραλιστικού,ομοσπονδιακού μοντέλου οργάνωσης. Τα μέλη της αναπτύσουν συνδικαλιστική δράση μέσω της συμμετοχής τους σε κλαδικά εργατικά σωματεία, ενώ παρεμβαίνουν στο κοινωνικό κίνημα είτε μέσα από δομές της οργάνωσης (π.χ Ομάδα Γυναικών) είτε συμμετέχοντας σε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες/στριες(π.χ κατάληψη City Plaza) καθώς και άλλες,ενάντια στην κρατική καταστολή,τον εθνικισμό και τον ρατσισμό,την καταστροφή του περιβάλλοντος,τον σεξισμό κ.α
 
Αποτελεί διεθνιστική οργάνωση, συνεπώς αντιλαμβάνεται την κοινότητα των συμφερόντων της εργατικής τάξης ως ένα παγκόσμιας εμβέλειας ζήτημα. Για αυτό το λογολόγο διατηρεί σχέσεις και επαφή με οργανώσεις του αναρχοσυνδικαλιστικού ρεύματος από άλλες χώρες.
 
Οι εκδόσεις της,τα "Καινά Δαιμόνια" έχουν κυκλοφορήσει αρκετούς τίτλους βιβλίων σχετικά με τον αναρχοσυνδικαλισμό και τις ελευθεριακές ιδέες, αλλά και την ομότιτλη θεωρητική επιθεώρηση. Από τον Δεκέμβριο του 2014 μέχρι τον Ιανουάριο του 2020, το τμήμα Εκδόσεων και Θεωρητικής τεκμηρίωσης, έχει επιμεληθεί 6 τεύχη των "Καινών Δαιμονίων".
 
== Κριτική ==
 
Ο αναρχοσυνδικαλισμός έχει δεχθεί κατά καιρούς ποικιλόμορφη κριτική. Κάποιοι{{πηγή}}αναρχοκομμουνιστές ασκούν κριτική{{πηγή}} στον αναρχοσυνδικαλισμό ως ασυνεπή απέναντι στον αναρχισμό, καθώς θεωρούν πως τα εργατικά σωματεία αποτελούν θεσμό του καπιταλισμού και είναι ιεραρχικά οργανωμένα. Ορισμένοι{{πηγή}} [[μετααριστερός αναρχισμός|μετααριστεροί]] συγγραφείς, κυρίως lifestyle όπως ο [[Μπομπ Μπλακ]], υποστηρίζουν{{πηγή}} πως μια αναρχοσυνδικαλιστική επανάσταση θα αφήσει πίσω της καταπιεστικά κοινωνικά συστήματα (π.χ. την υποχρεωτική ατομική εργασία στο όνομα του κοινωνικού συμφέροντος) και ότι τα εργατικά συνδικάτα, στα οποία υποτίθεται πως θα βασιστεί η μετεπαναστατική δόμηση της κοινωνίας, ουσιαστικά θα καταλήξουν να αναπαράγουν τις κρατικές λειτουργίες. Επίσης κάποιοι χρεώνουν στον αναρχοσυνδικαλισμό τη συμμετοχή της CNT στη ρεπουμπλικανική κυβέρνηση της Μαδρίτης κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου, ενώ κριτική ασκείται και στη συμμετοχή αναρχοσυνδικαλιστών σε διαπραγματεύσεις των συνδικάτων με το κράτος και τους εργοδότες.
 
Γραμμή 61 ⟶ 56 :
 
== Πηγές ==
* ''Αναρχοσυνδικαλισμός'' (''[http://www.spunk.org/library/writers/rocker/sp001495/rocker_as1.html Anarchosyndicalism]''), Ρούντολφ Ρόκερ.
 
* ''Αναρχοσυνδικαλισμός'' (''[http://www.spunk.org/library/writers/rocker/sp001495/rocker_as1.html Anarchosyndicalism]''), Ρούντολφ Ρόκερ.
*
== Δείτε επίσης ==
* [[Γενική απεργία]]
Γραμμή 94 ⟶ 88 :
* [http://www.retailworker.com IWW Retail Worker]
* [https://web.archive.org/web/20040926053004/http://www.anarchosyndicalism.net/ Αναρχοσυνδικαλισμός 101]
 
 
{{Authority control}}