καμία σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
|
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Χριστόφορος Περραιβός''' ήταν Έλληνας στρατιωτικός, πολιτικός, αγωνιστής του εικοσιένα, δάσκαλος, στιχουργός και συγγραφέας πολεμικών απομνημονευμάτων. Στενός συνεργάτης του [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Βελεστινλή (Φεραίου)]], μέλος της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρείας]] από το [[1817]], εθναπόστολος στην κυριολεξία διατρέχει
Άνθρωπος της δράσης, τον βρίσκουμε δίπλα στον [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο]] στη [[μάχη του Πέτα]]. Πήρε μέρος στην [[Β΄ Εθνοσυνέλευση Άστρους]], το [[1823]]. Οι παλιοί αγώνες του από τον καιρό του Ρήγα, ο ρόλος του στη [[Φιλική Εταιρεία]], η δράση του στο Μωριά και το [[Σούλι]] τον έκαμαν γνωστό με φήμη έξοχη σ΄ όλην την Ελλάδα. Οι πολέμαρχοι της Ανατολικής Ελλάδας τον κάλεσαν μ΄ επιμονή ν΄αναλάβει το πολεμικό Υπουργείο και να διευθύνει τα πολεμικά πράγματα στον τόπο τους.
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε το [[1773]] στους [[Παλαιοί Πόροι|Παλαιούς Πόρους]] (παλ. ''Πούρλες'') της [[Νομός Πιερίας|Πιερίας]]<ref>[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/61080 Πανδέκτης, Χριστόφορος Περραιβός]</ref><ref>[http://www.scribd.com/doc/29028308/H-%CE%9B%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%91-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%97-%CE%98%CE%95%CE%A3%CE%A3%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91-%CE%A4%CE%9F%CE%9C%CE%9F%CE%A3-%CE%94%CE%842-%CE%A4%CE%9F%CE%A5-%CE%9A%CE%A9%CE%9D-%CE%91-%CE%9F%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%9F%CE%A5-%CE%9A%CE%95%CE%99%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%91-%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%97%CE%93%CE%97%CE%A4%CE%A9%CE%9D-1400-1881 Η Λάρισα και η Θεσσαλική ιστορία, τόμος Δ΄2, Κείμενα Περιηγητών 1400-1881, Κωνσταντίνος Οικονόμου]</ref>. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας του ήταν Χατζηβασιλείου που το έκαμε Περραιβός από την αρχαία ονομασία της πόλεως που
<blockquote><div lang="grc" style="font-family: Palatino Linotype;"> ''«Ο Χριστόφορος Περραιβός είναι ο ζωντανός κρίκος που ενώνει δυο περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας: της προδρομικής του [[Ρήγας Βελεστινλής|Ρήγα]] και της επαναστατικής των χρόνων της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής]]. Η πρώτη ρίχνει το σπόρο, ζυμώνει ιδέες, ανοίγει δρόμους, η δεύτερη οργανώνει, συγκροτεί δυνάμεις, καθορίζει πορεία, προβαίνει στην άμεση επαναστατική πράξη».<br>
Γιώργης Λαμπρινός, Μορφές του Εικοσιένα<ref> [[Γιώργης Λαμπρινός]], Μορφές του Εικοσιένα σ. 235, εκδόσεις «Μπάυρον, 1973<sup>5η</sup></ref> </div>
Το [[1793]] σπούδασε στην ακμάζουσα τότε [[Λύκειο του Βουκουρεστίου | ελληνική Σχολή του Βουκουρεστίου]] και το [[1796]] στη [[Βιέννη]], προκειμένου να σπουδάσει [[ιατρική]]. Στη Βιέννη συνάντησε τον [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Βελεστινλή]], έγινε οπαδός του και έκτοτε συνεχής σύντροφός του. Όταν από προδοσία οι [[Αυστρία|Αυστριακοί]] ανακάλυψαν τα επαναστατικά σχέδια του Ρήγα Φεραίου (17 Δεκεμβρίου 1797), συνέλαβαν και τον Περραιβό, ο οποίος όμως αφέθηκε ελεύθερος, αφού ο Ρήγας τον κάλυψε (Δεν διασταυρώνεται από πουθενά. Όλοι τους οι υπόλοιποι βασανίστηκαν και θανατώθηκαν, πλην Περραιβού. Ο μόνος διασωθείς, ο οποίος και συνέγραψε την εκδοχή του!) λέγοντας στις αυστριακές αρχές που τους συνέλαβαν ότι τον γνώρισε καθ΄οδόν και ότι έρχονταν στην Τεργέστη για να σπουδάσει ιατρική.
Οι Γάλλοι εκτιμώντας τα οργανωτικά αλλά και τα συνωμοτικά του προσόντα του εμπιστεύτηκαν πολλές δύσκολες αποστολές σε διεργασίες.
Παρά ταύτα ο Χ. Περραιβός, τόσο στην Επτάνησο όσο και στη Βενετία, πολλές φορές καταδιώχθηκε ως συνωμότης, κατορθώνοντας όμως κάθε φορά να μένει εκτός φυλακών. Το 1817 μετά την ήττα του [[Ναπολέων|Ναπολέοντα]] όπου η γαλλική πολιτική ήταν πλέον ανίσχυρη προς την [[Ιερά Συμμαχία]], πήγε στην [[Αγία Πετρούπολη]] όπου και διερχόμενος από την [[Οδησσός|Οδησσό]] συναντήθηκε με τους αρχηγούς της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρείας]] [[Νικόλαος Σκουφάς|Σκουφά]], [[Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος|Αναγνωστόπουλο]], [[Αθανάσιος Τσακάλωφ|Τσακάλωφ]] και [[Αντώνιος Κομιζόπουλος|Αντ. Κομιζόπουλο]] και έγινε μέλος της.
| |||