Λεκιθίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η λεκιθίνη μπορεί να εξαχθεί εύκολα χημικά, χρησιμοποιώντας διαλύτες όπως το [[εξάνιο]], η [[αιθανόλη]], η [[ακετόνη]], αιθέρας πετρελαίου ή το [[βενζένιο]]. Η εξαγωγή μπορεί να γίνει και μηχανικώς. Συνήθως προέρχεται από κρόκους αυγών, θαλάσσιες πηγές, [[σόγια]],<ref name="WebMD on lecithin 2019">{{cite web | title=Lecithin: Uses, Side Effects, Interactions, Dosage, and Warning | website=WebMD | date=2019-01-30 | url=https://www.webmd.com/vitamins/ai/ingredientmono-966/lecithin | access-date=2019-06-18}}</ref> γάλα, σπόρους βαμβακιού και [[κανόλα]]ς και το [[ηλιέλαιο]]. Έχει χαμηλή διαλυτότητα στο νερό όμως είναι άριστος [[γαλακτοποιητής]]. Σε διαλύματα νερού, τα φωσφολιπίδια μπορούν να σχηματίσουν [[λιπόσωμα|λιποσώματα]], δίφυλλα στρώματα, [[μικύλλιο|μικύλλια]] ή μεμβράνες, ανάλογα με την ενυδάτωση και τη θερμοκρασία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός επιφανιοδραστικού παράγοντα που ταξινομείται ως αμφίφιλο. Η λεκιθίνη πωλείται ως [[πρόσθετα τροφίμων|πρόσθετουπρόσθετο τροφίμουτροφίμων]] ή [[συμπλήρωμα διατροφής]]. Στη μαγειρική χρησιμοποιείται ως γαλακτοματοποιητής και ως αντικολλητική ουσία.