Μακεδονία (αρχαίο βασίλειο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Από τον Περδίκκα Α΄ μέχρι τον Φίλιππο Β΄: Διορθώθηκε εκφραστική ανακρίβεια Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
αρχεγονική ιστορική άποψη |
||
Γραμμή 63:
Η άνοδος της Μακεδονίας, από ένα μικρό βασίλειο στο περιθώριο των υποθέσεων των τυπικών ελληνικών [[Πόλις|πόλεων-κρατών]] σε ένα που κατέληξε να εξουσιάζει την τύχη ολόκληρου του Ελληνιστικού κόσμου, συνέβη επί της βασιλείας του [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Β΄]]. Με τον καινοτόμο μακεδονικό στρατό, νίκησε τις παλιές δυνάμεις της [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνας]] και της [[Αρχαία Θήβα|Θήβας]] στην αποφασιστική Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) και τις υπέταξε ενώ διατηρούσε υπό έλεγχο τη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]. Ο γιος του [[Αλέξανδρος ο Μέγας]] συνέχισε την προσπάθεια του πατέρα του να διοικήσει όλη την Ελλάδα μέσω της [[Συνέδριο Κορίνθου|ομοσπονδίας των ελληνικών κρατών]], κατόρθωμα που τελικά επιτεύχθηκε μετά την [[Πολιορκία των Θηβών|καταστροφή της επαναστατημένης Θήβας]]. Ο νεαρός Αλέξανδρος ήταν τότε έτοιμος να ηγηθεί αυτής της δύναμης, όπως ο ίδιος φιλοδοξούσε, σε μια μεγάλη εκστρατεία κατά της [[Οίκος των Αχαιμενιδών|Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών]], σε αντίποινα για την [[Περσικοί Πόλεμοι|εισβολή της στην Ελλάδα]] τον 5ο αιώνα π.Χ.<ref>{{harvnb|Sprawski|2010|pp=135–138}}; {{harvnb|Olbrycht|2010|pp=342–345}}</ref>
Στους πολέμους του Μεγάλου Αλεξάνδρου που ακολούθησαν, κατάφερε τελικά να κατακτήσει έκταση που εκτεινόταν μέχρι τον [[Ινδός ποταμός|Ινδό Ποταμό]]. Για μια σύντομη περίοδο η [[Μακεδονική Αυτοκρατορία]] του ήταν η ισχυρότερη στον δυτικό κόσμο, το καθοριστικότερο ελληνιστικό κράτος, εγκαινιάζοντας τη μετάβαση στη νέα αυτή περίοδο του [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαίου ελληνικού πολιτισμού]]. Στις νεοκατακτημένες χώρες άνθησαν οι ελληνικές τέχνες και τα γράμματα και στον αρχαίο κόσμο διαδόθηκαν οι πρόοδοι στη φιλοσοφία και στην επιστήμη. Σημαντικότερη ήταν η συνεισφορά του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]], δάσκαλου του Αλεξάνδρου, του οποίου οι διδασκαλίες επιβίωσαν πολλούς αιώνες μετά το θάνατό του. Κατά τον ιστορικό [[Αζάρ Γκατ]], η αρχαία Μακεδονία ήταν το πρώτο ευρωπαϊκό εθνικό κράτος.<ref>[https://library.oapen.org/bitstream/handle/20.500.12657/32744/606242.pdf?sequence=1 Azar Gat, "Premodern Nations, National Identities, National Sentiments and National Solidarity", στο Lotte Jensen (ed.), The Roots of Nationalism, Amsterdam University Press, 2016, σ. 35.]</ref>
Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., τους πολέμους των Διαδόχων που ακολούθησαν και το διαμελισμό της βραχύβιας αυτοκρατορίας του, η κυρίως Μακεδονία συνέχισε ως ελληνικό πολιτισμικό και πολιτικό κέντρο στην περιοχή της Μεσογείου, μαζί με την [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Αίγυπτο των Πτολεμαίων]], την [[Αυτοκρατορία των Σελευκιδών]] και του [[Δυναστεία των Ατταλιδών|βασιλείου των Ατταλιδών]]. Σημαντικές πόλεις, όπως η [[Αρχαία Πέλλα|Πέλλα]], η [[Αρχαία Πύδνα|Πύδνα]] και η [[Αμφίπολη]] ενεπλάκησαν σε ανταγωνισμούς για τον έλεγχο της περιοχής και νέες πόλεις ιδρύθηκαν, όπως η [[Θεσσαλονίκη]] από τον σφετεριστή [[Κάσσανδρος|Κάσσανδρο]].<ref>{{harvnb|Adams|2010|p=215}}.</ref> Η μείωση της μακεδονικής επιρροής άρχισε με την άνοδο της [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρώμης]], μέχρι την τελική της υποταγή κατά τον [[Μακεδονικοί Πόλεμοι|Β΄ Μακεδονικό Πόλεμο]].
| |||