Χρήστης:Mikedelis/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 115:
== Ενσωμάτωση ==
[[File:Al-Khandaq Street, Aleppo (03).jpg|thumb|right|Η παλιά χριστιανική συνοικία του [[Χαλέπι]]ου]]
Οι σύριοι χριστιανοί συμμετέχουν σε κάθε τομέα της καθημερινής ζωής στην χώρα και είναι περισσότερο εύποροι και [[εκπαίδευση|μορφωμένοι]] από άλλες θρησκευτικές ομάδες.<ref name="rozenbergquarterly.com"/> Ακολουθώντας το παράδειγμα του [[Απόστολος Παύλος|Αποστόλου Παύλου]], που κήρυττε στην αγορά, οι σύριοι χριστιανοί συμμετέχουν στο εμπόριο, καθώς και στην ακαδημαϊκή ζωή, στις επιστήμες, τις τέχνες και την πολιτική. Πολλοί χριστιανοί της Συρίας είναι διευθυντές του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, ενώ ορισμένοι είναι τοπικοί διαχειριστές, μέλη του Κοινοβουλίου και υπουργοί της κυβέρνησης. Ένας μικρός αριθμός είναι επίσης αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων της Συρίας. Κατά τις [[Αραβοϊσραηλινή σύγκρουση|Αραβοϊσραηλινές συγκρούσεις]] του 20ου αιώνα προτίμησαν να πολεμήσουν μαζί με τους μουσουλμάνους συμπατριώτες τους ενάντια στις [[
== Διαχωρισμός ==
Οι σύριοι χριστιανοί είναι περισσότερο [[Αστικοποίηση|αστικοποιημένοι]] από τους μουσουλμάνους, με την πλειοψηφία τους να κατοικεί σε μεγάλες πόλεις όπως το [[Χαλέπι]], η [[Χάμα]] και η [[Λαττάκεια]]. Οι χριστιανοί της Συρίας έχουν τα δικά τους αστικά δικαστήρια τα οποία παίρνουν αποφάσεις πάνω σε θέματα, όπως ο γάμος, το διαζύγιο και η κληρονομιά σύμφωνα με τις διδαχές της [[Βίβλος|Βίβλου]].
Το σύνταγμα της Συρίας υποδηλώνει ότι ο [[Πρόεδρος της Συρίας|πρόεδρος της χώρας]] πρέπει υποχρεωτικά να είναι μουσουλμάνος. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της λαϊκής απαίτησης κατά τη σύνταξη του συντάγματος. Ωστόσο, η Συρία δεν αναγνωρίζει κρατική θρησκεία.
Στις 31 Ιανουαρίου 1973, ο πρόεδρος [[Χαφέζ αλ Άσαντ]] έθεσε σε εφαρμογή το νέο σύνταγμα, αφού πήρε την εξουσία μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1970, κάτι που οδήγησε σε εθνική κρίση. Σε αντίθεση με το προηγούμενο σύνταγμα, το νέο δεν απαιτούσε ο πρόεδρος της Συρίας να ακολουθεί την ισλαμική πίστη. Ως αντίδραση, βίαιες αναταραχές ξέσπασαν στην [[Χάμα]], την [[Χομς]] και το Χαλέπι, οργανωμένες από την [[Μουσουλμανική Αδελφότητα]] και τους [[ουλεμάς|ουλεμάδες]]. Κατηγόρησαν τον Άσαντ ως «εχθρό του Αλλάχ» και κήρυξαν [[Τζιχάντ]] εναντίον του.ref>{{Cite book|title=Middle Eastern Leaders and Islam: A Precarious Equilibrium|last=Alianak|first=Sonia|publisher=Peter Lang|year=2007|isbn=978-0-8204-6924-9|page=55}}</ref> Ως αποτέλεσμα, το αμφιλεγόμενο άρθρο του συντάγματος ανακλήθηκε.
| |||