Μετάφραση των Εβδομήκοντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.1 |
|||
Γραμμή 2:
{{βιβλίο}}
[[Αρχείο:Codex sinaticus (The S.S. Teacher's Edition-The Holy Bible - Plate XXII).jpg|thumb|150px|Απόσπασμα ([[Εσθήρ (βιβλίο)|Εσθήρ]] 2:3-8) από τον [[Σιναϊτικός Κώδικας|Σιναϊτικό Κώδικα]], του 4ου αιώνα [[μ.Χ.]].]]
Η '''Μετάφραση των Εβδομήκοντα''' αποτελεί τη σπουδαιότερη από τις πρώτες [[Μετάφραση|μεταφράσεις]] της [[Παλαιά Διαθήκη|''Παλαιάς Διαθήκης'']] και την πρώτη, στην ουσία, γραπτή μετάφραση από την [[εβραϊκή γλώσσα|εβραϊκή]] στην [[ελληνιστική κοινή]] γλώσσα. Η μετάφραση έγινε τον 3ο αιώνα π.Χ. από 72 διγλωσσους [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαίους]] και μεταγενέστερα περιέλαβε επιπλέον βιβλία, πέρα από αυτά που ανήκουν στον [[Βιβλικός κανόνας#Ιουδαϊκός κανόνας|Ιουδαϊκό Βιβλικό κανόνα]] (''[[Τανάκ]]''). Μερικά [[ταργκούμ]] που αποτελούσαν μεταφράσεις ή παραφράσεις των Εβραϊκών Γραφών στην αραμαϊκή έγιναν επίσης εκείνη την εποχή.
Συμβολίζεται στην ελληνική βιβλιογραφία ως '''Ο'''' (ο αριθμός εβδομήντα στον αλφαβητικό τρόπο αρίθμησης, δηλαδή «κατά τους εβδομήκοντα» απλοποιηση για να ειναι ευμνημονευτος ο αριθμος, αντι Οβ) και στην αγγλική βιβλιογραφία ως '''LXX''' (ο αριθμός εβδομήντα στον λατινικό τρόπο αρίθμησης, ή αλλιώς ''Septuaginta'').
== Ιστορική αναδρομή ==
Σύμφωνα με την παράδοση, 72 Ιουδαίοι λόγιοι της [[Αρχαία Αλεξάνδρεια|Αλεξάνδρειας]] της Αιγύπτου άρχισαν το έργο της μετάφρασης αυτής περίπου το 280 π.Χ. Αργότερα και χάριν συντομίας καθιερώθηκε ο αριθμός 70, κι έτσι προέκυψε η ονομασία ''Μετάφραση των Εβδομήκοντα''. Προφανώς, η μετάφραση αυτή ολοκληρώθηκε μέσα
== Διαφύλαξη της Μετάφρασης ως τη σύγχρονη εποχή ==
Γραμμή 17:
{{Αγία Γραφή}}
{{Κύριο|Βιβλικός κανόνας}}
Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα περιλαμβάνει κάποια επιπρόσθετα βιβλία και προσθήκες ως προς το παραδοσιακό εβραϊκό κείμενο (''[[Τανάκ]]''). Αυτά περιγράφονται μεταξύ των Χριστιανών ως ''[[απόκρυφα]]'' (από τους [[Προτεσταντισμός|Προτεστάντες]]) ή ''[[δευτεροκανονικά]]'' (από τους [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξους]] και [[Ρώμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρώμαιοκαθολικούς]]). Kατά τον Ιουδαϊσμό και κατά άλλες χριστιανικές ομολογίες , θεωρούνται ότι δεν είναι θεόπνευστα, σε αντίθεση με την Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία όπου θεωρούνται ισόκυρα<ref>
* "Δευτεροκανονικά ή αναγινωσκόμενα καλούνται εν τη Ορθοδόξω εκκλησία τα εκ του παλαιστίνου μεν κανόνος ελλείποντα, εν τω αλεξανδρινώ όμως περιλαμβανόμενα, κανονικά βιβλία και τεμάχια" (Αθανασίου Π. Χαστούπη, ''Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην'', εν Αθήναις 1986, σελ. 434)
* "η αδιαίρετη χριστιανική Εκκλησία, κάνοντας χρήση και των δευτεροκανονικών, εξέφραζε την πίστη της στην ισοτιμία τους με τα πρωτοκανονικά...Αυτό βεβαιώνεται και από το γεγονός ότι στη Μετάφραση των Ο' τα βιβλία αυτά δεν επέχουν θέση παραρτήματος, ώστε να σχηματίζεται η εντύπωση ότι βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα, αλλά τοποθετούνται αδιακρίτως μεταξύ των πρωτοκανονικών. Και τούτο διότι, ως ισότιμα και ισόκυρα με τα πρωτοκανονικά, των οποίων τις θείες αλήθειες συμπληρώνουν, περιλαμβάνονται, όπως και εκείνα, στις πηγές της θεολογίας της Π. Διαθήκης." (Σταύρου Ε. Καλαντζάκη, ''Εισαγωγή στην Παλαιά Διαθήκη'', Πουρναράς, Θεσ/νίκη 2006, σελ. 125-126)
| |||