Partitio Terrarum Imperii Romaniae: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 41:
===Το μερίδιο της Βενετίας===
Η Βενετία τώρα κατάλαβε πως ήθελε τεράστιους πόρους για την κατάκτηση και οργάνωση του μεριδίου της, έτσι ζήτησε το έργο αυτό να το αναλάβουν ιδιώτες, που θα γίνουν υποτελείς της. Τότε ο Μάρκος Σανούδο, ανιψιός του Δανδόλου και δικαστικός στην Κωνσταντινούπολη, εξόπλισε 8 γαλέρες και αφού μάζεψε τυχοδιώκτες κατέλαβε 17 νησιά των Κυκλάδων. Μόνο η Νάξος αντιστάθηκε στον Σανούδο με τους Γενοβέζους (πειρατές) της. Ο Μάρκος έκαψε τις γαλέρες και έτσι οι σύντροφοί του αναγκάστηκαν να πολιορκήσουν το κάστρο που, έπειτα από 5 εβδομάδες, παραδόθηκε. Πιστός στις υποσχέσεις του, ο Σανούδο μοίρασε τα νησιά στους συντρόφους του: ο Μαρίνος Δάνδολος, ανιψιός του δόγη, πήρε την Άνδρο, ο Γιάκοπο Βαρότσι τη Σαντορίνη, οι αδελφοί Αντρέα και Ιερεμία Γκίζι την Τήνο και τη Μύκονο (επεκτάθηκαν και στις Σποράδες), ο Κουιρίνι την Αστυπάλαια, ο Λεονάρντο Φόσκολο την Ανάφη, οι Ντομένικο Μικέλι και Πιέτρο Ιουστινιάνι τη Σέριφο και την Κέα, ο Μάρκο Βενιέρι τα Κύθηρα, οι Βιάροι τα Αντικύθηρα. Ο Σανούλος κράτησε τη Νάξο, τη Σύρο, τη Μήλο, την Πάρο, την Κίμωλο. Η Λήμνος περιήλθε στους Ναβιγαγιόζι.
Την Κέρκυρα κατείχε ο Γενουάτης Λεόνε Βετράνο καπετάνιος (ή μάλλον πειρατής). Βενετικός στόλος κατέλαβε το νησί το 1205 και εγκατέστησε βάιλο, μόλις όμως ο στόλος έφυγε, ο Βετράνο και οι Κερκυραίοι ξεσηκώθηκαν. Το 1206 δεύτερος στόλος κατέλαβε το κάστρο των Κορυφών και σκότωσε τον Βετράνο. Το νησί δόθηκε σε 10 Βενετούς ευγενείς, με την υποχρέωση να συντηρούν τις οχυρώσεις και να πληρώνουν 500 κιλά μανουηλάτα. Οι άποικοι θα διατηρούσαν τη Ρωμαϊκή φορολογία και τα δικαιώματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Μάιο Ορσίνι έθεσε την Κεφαλληνία και τη Ζάκυνθο υπό την προστασία της Βενετίας, η οποία τον άφησε ανενόχλητο.
| |||