Υπόθεση Πατσίφικο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ενημέρωση νεκρού συνδέσμου |
|||
Γραμμή 11:
==Ο πρωταγωνιστής==
Ο '''Δαυίδ''' ή '''Νταβίντ''' '''Πατσίφικο''' ήταν Ισπανοεβραίος ή Πορτογαλοεβραίος ([[Γιβραλτάρ]] [[1784]]-[[1854]] [[Λονδίνο]]) τυχοδιώκτης, που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το [[1836]] ως Πρόξενος της [[Πορτογαλία]]ς στην [[Αθήνα]] από το [[1836]] ως το [[1842]], οπότε και παύθηκε συνεπεία καταχρήσεων.<ref name="auto1">Γιάννης Καιροφύλας, ''Η ιστορία της συνοικίας του Ψυρή'', εκδ. Φιλιππότη, Αθήνα 2000, σελ. 102</ref><ref>[
Διαμένοντας τότε επί της οδού Καραϊσκάκη, της συνοικίας [[Ψυρρή]] (Αθήνα), έγινε παραίτιος οχλοκρατικού επεισοδίου σε βάρος του, λόγω ασέβειας που επέδειξε κατά την εκφορά του επιταφίου του Ιερού Ναού Αγίου Φιλίππου και του επακόλουθου εθίμου της καύσης ομοιώματος του [[Ιούδας Ισκαριώτης|Ιούδα]]. Συγκεκριμένα το έτος εκείνο ([[1849|1847]]) πρωτοαπαγορεύθηκε το έθιμο αυτό μετά την εκφορά του Επιταφίου, τουλάχιστον στην Αθήνα, λόγω της έκτακτης τότε επίσημης επίσκεψης του Γάλλου τραπεζίτη [[Ρότσιλντ]]. Έτσι, ο αθηναϊκός λαός ανέβαλε τη τέλεση του εθίμου για την Δευτέρα του Πάσχα, στην πλατεία Ηρώων (στου Ψυρρή). Όταν, όμως, επενέβη η αστυνομία και ακολούθησαν ταραχές, διερχόμενο το πλήθος προ της οικίας του Πατσίφικο, είτε προκαλούμενο από τον ίδιο είτε θεωρώντας τον ως υπαίτιο της απαγόρευσης, επιτέθηκε στην οικία του προκαλώντας καταστροφές, ο ίδιος δε μόλις που διασώθηκε από τη μανία του πλήθους και κατέφυγε στη αγγλική πρεσβεία, έχοντας πρόσφατα αποκτήσει την αγγλική υπηκοότητα.<ref name=auto1 /> Ιδιαίτερα άξιο προσοχής είναι ότι αμέσως το πρωί της επομένης του συμβάντος ο τότε Άγγλος πρεσβευτής Σερ Έντμοντ Λάιονς προέβη σε [[διάβημα]] προς το ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών για την καταβολή αποζημίωσης στον θιγέντα με το αστρονομικό για τα τότε δεδομένα ποσό των 886.736 δραχμών και 57 λεπτών. Τότε η ελληνική κυβέρνηση βεβαίως αρνήθηκε θεωρώντας ότι το θέμα ανήκει στη Δικαιοσύνη.
|