Φασματοσκοπία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Φασματοσκοπία έχει ως προέλευσή της το περίφημο εκείνο πείραμα του [[Ισαάκ Νεύτων|Νεύτωνα]] που πρώτος το [[1668]] πέτυχε να λάβει φάσμα του Ηλιακού φωτός με παρεμβολή ενός διαφανούς πρίσματος στη πορεία λεπτής [[φωτεινή δέσμη|φωτεινής δέσμης]]. Με αυτό τον τρόπο έλαβε δηλαδή μια πολύχρωμη επιμήκη δέσμη που αποτελούνταν κατά σειρά τα [[χρώμα]]τα: [[κόκκινο]], [[πορτοκαλί]], [[κίτρινο]], [[πράσινο]], [[μπλε]] και [[ιώδες]]. Από το πείραμα εκείνο παρεμβάλλοντας στη σειρά και δεύτερο ισότροπο πρίσμα και διαπιστώνοντας πως κάθε μια μονοχρωματική αναδυόμενη δέσμη δεν αναλύεται συμπέρανε τα ακόλουθα:

:1. Οι φωτεινές ακτίνες διαφόρων χρωμάτων (δηλαδή συχνοτήτων) υφίστατναι διαφορετική [[διάθλαση]] εξατρώμενη από το μήκος κύματος (ή συχνότητα).

:3. Οι ακτίνες που δεν αναλύονται περισσότερο από το διαφανές [[πρίσμα (οπτική)|πρίσμα]] αποτελούνται από μονοχρωματική ακτινοβολία.

* Σήμερα γνωρίζουμε ότι το [[φως]] είναι ημιτονοειδής παλμική κίνηση που χαρακτηρίζεται από το [[μήκος κύματος]] αυτής.