Λάμπρος Κατσώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Παρά την άσχημη αυτή τροπή τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1792]] ο Λ. Κατσώνης κατέπλευσε στο [[Πόρτο Κάγιο]], του οποίου το λιμάνι άρχισε να οχυρώνει μαζί με τον [[Ανδρέας Ανδρούτσος|Ανδρούτσο]]. Όμως η [[Γαλλία]], φοβούμενη για τα εμπορικά της συμφέροντα, αφού από την περιοχή περνούσαν αρκετά γαλλικά εμπορικά πλοία, δύο γαλλικά πολεμικά μονόκροτα με τη συνεργασία 30 Τουρκικών πλοίων επιτέθηκαν κατά του στόλου του Κατσώνη τον Ιούνιο του [[1792]]. Μετά από τρεις μέρες αντίσταση και δεινή σφαγή όσοι αποβιβάζονταν από τους πολεμίους αφού είχε σχεδόν χάσει τη μάχη, με δώδεκα συντρόφους του διέπλευσε στα [[Κύθηρα]], έπειτα με την προτροπή του Ηγεμόνα της Μάνης Τζανέτου Γρηγοράκη απέπλευσε για την [[Ιθάκη]], όπου μέσω [[Πάργα]]ς στη συνέχεια επέστρεψε στη [[Ρωσία]] και συγκεκριμένα στην [[Αγία Πετρούπολη]], όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα με την οικογένεια του. Εκεί αν και δεν έτυχε εκ μέρους της Αυτοκράτειρας ευμενούς υποδοχής στη συνέχεια έχαιρε της εκτίμησής της, παρευρισκόμενος στις επίσημες δεξιώσεις. To [[1798]] του αναγνωρίστηκε ο βαθμός του συνταγματάρχη. Εξαιτίας όμως της κόντρας του με τον υπουργό των ναυτικών Μορντβίνοβ δεν κατάφερε να πάρει τιμητικά προαγωγή και να ανέλθει στον βαθμό του στρατηγού. Παραιτήθηκε από τον ρωσικό στρατό το [[1802]]. Από το [[1798]] είχε εγκατασταθεί στην [[Κριμαία]], σε κτήμα που του δώρισε η αυτοκράτειρα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β΄]] έκτασης 22.000 εκταρίων, το οποίο και ονόμασε ''Λιβαδειά''.