Νίκος Δημητράτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 20:
Η φιλοβασιλική κυβέρνηση της [[Ηνωμένη Αντιπολίτευσις|Ηνωμένης Αντιπολίτευσης]], που προήλθε από τις εκλογές της 1ης Νοέμβρη του 1920, το Νοέμβριο του 1921 θα προβεί σε φυλακίσεις των ηγετικών στελεχών του [[ΣΕΚΕ]] και της διεύθυνσης του [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]], για «τη διάδοση ηττοπαθών συνθημάτων». Έτσι ο Ν. Δημητράτος μαζί με πολλά ηγετικά στελέχη το Νοέμβριο του 1921 θα κλειστούν στις φυλακές Συγγρού. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την απορρύθμιση του κόμματος, μια συνεχή διαδοχή στην ηγεσία του και την αναβολή της οριστικής ένταξης του ΣΕΚΕ στην Κομμουνιστική Διεθνή.
Εντούτοις, οι σκληρές διώξεις εις βάρος των μελών του ΣΕΚΕ ώθησαν τον Νίκο Δημητράτο, από τη μία να καταγγείλει την αστική τάξη της χώρας ως εγκληματική και υποτακτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων<ref>Στο ίδιο σελ.126-127</ref>, αλλά από την άλλη να υποστηρίξει τη θέση της «'''μακράς νομίμου υπάρξεως'''», με τη μετατροπή του σε [[Ρεφορμισμός|μεταρρυθμιστικό]] κόμμα, εγκαταλείποντας τον επαναστατικό προσανατολισμό του κόμματος και τη γραμμή της μπολσεβικοποίησης και προσχωρώντας σε [[Σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκρατικές]] θέσεις, υποστηρίζοντας ακόμα και τη συνεργασία με τα αστικά κόμματα<ref>Λ. Μπόλαρης (2008), σελ.74</ref>. Το κόμμα, υποστηρίζει, «έχει ανάγκη μακράς νομίμου υπάρξεως, εφόσον διανύει περίοδον οργανώσεως και προπαγάνδας, και υπό το πνεύμα τούτο πρέπει να εννοούνται και να εφαρμόζονται οι αποφάσεις της Γ΄ Διεθνούς στην Ελλάδα»<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' Τόμος (2012), σελ.127</ref>. Toν Φεβρουάριο του [[1922]] στη θέση του Γενικού Γραμματέα τον αντικατέστησε ο [[Γιάνης Κορδάτος|Γιάννης Κορδάτος]].
== Η διαγραφή του από το κόμμα ==
| |||