601
επεξεργασίες
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Μετά από αντάρτικο, ο πρωθυπουργός της Ροδεσίας Ίαν Σμιθ, παραδέχτηκε τη διφυλετική δημοκρατία το 1978. Ωστόσο, μια προσωρινή κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Σμιθ και τον μετριοπαθή συνάδελφό του Αμπέλ Μουζορέβα, δεν κατάφερε να κατευνάσει του επικριτές στο εξωτερικό ή να σταματήσει την αιματοχυσία. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 1979, ο Μουζορέβα είχε αντικαταστήσει τον Σμιθ στην πρωθυπουργία και εξασφάλισε συμφωνία με τους μαχητικούς εθνικιστές, επιτρέποντας στη Ροδεσία να επιστρέψει σύντομα στην αποικιοκρατική κατάσταση εν αναμονή των εκλογών με καθολική ψηφοφορία. Επιτεύχθηκε τελικά διεθνώς αναγνωρισμένη ανεξαρτησία τον Απρίλιο του 1980. Η Ροδεσία μετονομάστηκε ταυτόχρονα σε [[Ζιμπάμπουε|Δημοκρατία της Ζιμπάμπουε]].
Μια εξ ολοκλήρου μεσόγεια περιοχή, η Ροδεσία συνορεύει με τη [[Νότια Αφρική]] προς τα νότια, με την [[Μπετσουαναλάνδη]] (αργότερα
==Ιστορικό==
Κατά τη διάρκεια των επόμενων τριών δεκαετιών, η νότια Ροδεσία γνώρισε έναν βαθμό οικονομικής επέκτασης και εκβιομηχάνισης σχεδόν απαράμιλλης στην υποσαχάρια Αφρική. Η φυσική αφθονία του ορυκτού πλούτου, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων κοιτασμάτων [[Χρώμιο|χρωμίου]] και [[Μαγγάνιο|μαγγανίου]], συνέβαλε στο υψηλό ποσοστό συμβατικής οικονομικής ανάπτυξης. Ωστόσο, οι περισσότερες αποικίες στην Αφρική, ακόμη και εκείνες που είναι πλούσιες σε φυσικούς πόρους, αντιμετώπισαν δυσκολίες στην επίτευξη παρόμοιων ρυθμών ανάπτυξης εξαιτίας της έλλειψης τεχνικών και διαχειριστικών δεξιοτήτων. Τα μικρά εναλλασσόμενα στελέχη αποικιακών υπαλλήλων που δεν είχαν τα κίνητρα να επενδύσουν τις ικανότητές τους στην τοπική οικονομία ήταν ανεπαρκή για να αντισταθμίσουν αυτό το μειονέκτημα. Η Νότια Ροδεσία είχε αρνηθεί το ζήτημα εισάγοντας εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό απευθείας από το εξωτερικό με τη μορφή του δυσανάλογα μεγάλου ευρωπαϊκού μεταναστευτικού και ομογενή πληθυσμού. Για παράδειγμα, το 1951 πάνω από το 90% των λευκών νότιων Ροδεσιανών ανήκε σε αυτό που η βρετανική κυβέρνηση ταξινόμησε ως «εξειδικευμένα επαγγέλματα». Αυτό οδήγησε στη δημιουργία μιας διαφοροποιημένης οικονομίας με ισχυρό μεταποιητικό τομέα και βιομηχανίες σιδήρου και χάλυβα. Καθώς ο λευκός πληθυσμός αυξήθηκε, το ίδιο συνέβη και με τις εισαγωγές κεφαλαίων, ιδίως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι σημαντικές επενδύσεις που πραγματοποίησαν οι ευρωπαίοι κάτοικοι στην οικονομία χρηματοδότησαν την ανάπτυξη των εξαγωγικών βιομηχανιών της Νότιας Ροδεσίας καθώς και την αναγκαία υποδομή για την περαιτέρω ενσωμάτωσή της στις διεθνείς αγορές.
Το 1953
[[Κατηγορία:Πρώην κράτη της Αφρικής]]
|