Ελευθεριακός κοινοτισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

'''Ελευθεριακός κοινοτισμόςδημοτισμός''' είναι ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε από τον [[ελευθεριακός σοσιαλισμός|ελευθεριακό σοσιαλιστή]] [[Μάρεϊ Μπούκτσιν]] για να περιγράψει μία αντιεξουσιαστική [[κοινωνία]] χωρίς [[κράτος]] ή [[ελεύθερη αγορά]], στηριγμένη σε μία [[συνομοσπονδία]] αυτόνομων [[κοινότητα|κοινοτήτων]], αυτοοργανούμενων και αυτοδιοικούμενων μέσω [[άμεση δημοκρατία|αμεσοδημοκρατικών]] συνελεύσεων στη βάση των αρχών της αμοιβαιότητας, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. Η [[οικονομία]] στον ελευθεριακό κοινοτισμόδημοτισμό βασίζεται στον εθελοντικό [[συνεταιρισμός|συνεταιρισμό]] με συλλογική διαχείριση των φυσικών πόρων, όπου οι παραγωγικές σχέσεις έχουν αντικατασταθεί από [[ηθική|ηθικές]] αρχές οι οποίες καθοδηγούν αυτόματα την κατανομή των πόρων. Αυτό είναι εφικτό χάρη στο εγγενές απελευθερωτικό δυναμικό της [[τεχνολογία|τεχνολογίας]], η οποία κατά τον Μπούκτσιν έχει πρακτικά οδηγήσει ήδη την ανθρώπινη κοινωνία στο κατώφλι της κατάργησης της [[σπάνη|σπάνης]] των υλικών αγαθών λόγω της ολοένα αυξανόμενης [[παραγωγικότητα|παραγωγικότητας]]. Η εν λόγω αντίληψη παρουσιάζει ομοιότητες με τη [[μαρξισμός|μαρξιστική]] αντίληψη για την [[κομμουνισμός|κομμουνιστική]] κοινωνία αλλά, σε πλήρη αντίθεση με τον μαρξισμό, στις ηθικές αρχές της οικονομίας του ελευθεριακού κοινοτισμούδημοτισμού συμπεριλαμβάνεται η άρνηση της [[οικονομική ανάπτυξη|οικονομικής ανάπτυξης]] ως αυτοσκοπού, λόγω της καταστρεπτικής της επίδρασης στο φυσικό [[περιβάλλον]].

Ο ελευθεριακός κοινοτισμόςδημοτισμός πατά στην παράδοση του ''κοινωνικού [[αναρχισμός|αναρχισμού]]'' (π.χ. [[αναρχοκομμουνισμός]]), συνθέτοντάς τον με ορισμένα στοιχεία του μαρξισμού. Πέρα από τη θεώρηση της ιδεατής κοινωνίας ως ενός κόσμου χωρίς έλλειψη καταναλωτικών αγαθών λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης, ένα άλλο τέτοιο στοιχείο είναι ο '''διαλεκτικός νατουραλισμός''', με τον οποίον ο Μπούκτσιν αντικαθιστά τον [[διαλεκτικός υλισμός|διαλεκτικό υλισμό]] του Μαρξ. Σε αντίθεση με τον τελευταίο, ο οποίος προδιέγραφε μία [[ντετερμινισμός|ντετερμινιστική]] πορεία της ανθρώπινης [[Ιστορία|Ιστορίας]] προς την «πρόοδο», τη μεγαλύτερη ανάπτυξη των παραγωγικών συντελεστών και, τελικά, προς τον κομμουνισμό, στον διαλεκτικό νατουραλισμό αυτός ο αυστηρός ντετερμινισμός αντικαθίσταται με μία απλή «κατευθυντικότητα», μία φυσική τάση της Ιστορίας προς την πρόοδο, τη [[δημοκρατία]] και την [[οικολογία|οικολογική]] αρμονία. Η [[εξέλιξη]] αυτή μπορεί να διακοπεί από διάφορους παράγοντες, αλλά είναι πάντα υπαρκτή ως τάση λόγω μίας θεμελιώδους, εγγενούς διεργασίας [[αυτοοργάνωση|αυτοοργάνωσης]] η οποία αναδύεται από την αλληλεπιδραστικότητα της [[ύλη|ύλης]] και οδηγεί σε αδιάκοπη, σταδιακή αύξηση της [[επιστήμη συστημάτων|πολυπλοκότητας]] και της υποκειμενικότητας. Η εν λόγω διεργασία απαντάται στο [[φυσική|φυσικό]], στο [[βιολογία|βιολογικό]] και στο κοινωνικό πεδίο ύπαρξης, με μία σταδιακή εξελικτική συνέχεια να υπάρχει μεταξύ τους: η κοινωνική εξέλιξη, τείνοντας να οδηγεί σε μια αυτοκατευθυνόμενη δραστηριότητα προς αυξανόμενη ορθολογικότητα και ελευθερία, αποτελεί διαφοροποιημένη προέκταση της φυσικής εξέλιξης.

Ο ελευθεριακός κοινοτισμόςδημοτισμός περίπου ταυτίζεται με τον όρο [[κομμουναλισμός]], όπως τον χρησιμοποιεί ο Μπούκτσιν, ενώ σχετίζεται στενά με την [[κοινωνική οικολογία]] η οποία αναδύθηκε μέσα από τα [[νέα κοινωνικά κινήματα]] της δεκαετίας του 1960 και της οποίας ο Μπούκτσιν αποτελεί τον σημαντικότερο ίσως θεωρητικό υποστηρικτή.