Ταλμούδ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Ιουδαϊσμός}}
[[File:Babylonischer_Talmud_-_Titelblatt_der_Wilnaer_Ausgabe_(1880_-_1886).jpg|thumb|Το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, έκδοση του Βίλνιους (1880-1886)]]
Το '''Ταλμούδ''' (εβρ. תַּלְמוּד ''''talmūd'''') είναι το βασικό κείμενο του ραββινικού [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμού]] και αποτελεί την κύρια πηγή τού σύγχρονου εβραϊκού θρησκευτικού νόμου, της ''χαλακά'' (''halakha''), καθώς και της εβραϊκής θεολογίας<ref>Neusner Jacob, 1970: ''The Formation of the Babylonian Talmud'' (Studia post-biblica; 17). Leiden: Brill, σ. ix.</ref>. Το Ταλμούδ σημαίνει στα εβραϊκά «διδασκαλία» ή «μελέτη».<ref>{{Cite book|title=Συγκριτική Θρησκειολογία|first=Μάριος|last=Μπέγζος|publisher=Εκδόσεις Γρηγόρη|isbn=978-960-333-702-7|year=2011|location=Αθήνα|page=124-131|quote=}}</ref> Ώς τη σύγχρονη εποχή, σε όλες σχεδόν τις εβραϊκές κοινότητες το Ταλμούδ υπήρξε κέντρο τής εβραϊκής ζωής και θεμελιώδες στοιχείο τής εβραϊκής σκέψης· συνήθως εθεωρείτο οδηγός για την καθημερινή ζωή των απανταχού Εβραίων.
 
Γραμμή 12 ⟶ 11 :
 
== Τα δύο Ταλμούδ ==
[[File:Babylonischer_Talmud_-_Titelblatt_der_Wilnaer_Ausgabe_(1880_-_1886).jpg|thumb|Το Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, έκδοση του Βίλνιους (1880-1886)]]
 
Μετά την καταστροφή του Ναού το 70 μ.Χ., οι ραββίνοι της [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]]ς συγκέντρωσαν κάποιες προφορικές διδασκαλίες σε ένα πρώτο κείμενο. Καθώς όμως αύξανε ο διωγμός των Ιουδαίων της Παλαιστίνης, που συνοδευόταν από άνοδο του χριστιανισμού σε πολιτική δύναμη, το κέντρο της Ταλμουδικής ανάπτυξης μετακινήθηκε στη [[Βαβυλώνα]], που βρισκόταν σε ασφάλεια έξω από τα όρια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Έτσι πραγματοποιήθηκε η παραγωγή δύο ''Ταλμούδ'', σε δύο αυτοτελείς μορφές-παραλλαγές:
 
Γραμμή 20 ⟶ 19 :
 
== Μισνά ==
 
Το '''Μισνά''' είναι συλλογή προφορικών κατά βάση νόμων, η οποία αποδίδεται σε περίπου 120 νομοδιδασκάλους, που συμπληρώνουν και υπομνηματίζουν τους γραπτούς νόμους. Η κωδικοποίησή του ολοκληρώθηκε γύρω στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ. Κάθε διδασκαλία που δεν περιλαμβάνεται στη ''Μισνά'' ονομάστηκε '''''Μπεραϊθά''''' («εκτός») και δηλώνει τους προφορικούς νόμους που έμειναν εκτός ''Μισνά''. Και τα δύο Ταλμούδ περιέχουν ύλη που επιχειρεί να συμπληρώσει και να διασαφήσει διατάξεις και πραγματείες τού Μισνά. Βασίζονται στην πεποίθηση ότι στο όρος [[Σινά]] δόθηκε, μαζί με την [[Τορά]], και ο προφορικός νόμος, καθώς και οδηγίες για τη σύνταξή του<ref>J. Neusner, 1993: 'Talmud', στο ''The Oxford companion to the Bible'' (B. Metzger & M. Coogan, eds.), p. 731.</ref>.
 
== Γκεμαρά ==
 
Η '''Γκεμαρά''' είναι ένα είδος υπομνήματος στη ''Μισνά''. Καθώς στην πορεία του χρόνου έγινε κατανοητό πως η ''Μισνά'' δεν ήταν αρκετή για να καλύψει τις μεταβαλλόμενες καταστάσεις, που απαιτούσαν περαιτέρω επεξεργασία και ερμηνεία, αυτό έγινε στο δεύτερο τμήμα του Ταλμούδ, που λέγεται ''Γκεμαρά''.
 
== Η ιστορική εξέλιξη του Ταλμούδ ==
 
Στον [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ματθαίο]] και στον [[Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον|Λουκά]] συναντάμε συχνά την έκφραση ''"Γραμματείς και Φαρισαίοι"'', ενώ είναι γνωστό πως οι περισσότεροι από τους ''γραμματείς'' ανήκαν στην ομάδα των Φαρισαίων. Βεβαίως, η διάκριση στην έκφραση αυτή αφορά τους καθ' ύλην αρμόδιους εξηγητές του Νόμου, τους οποίους διαχωρίζει από τους υπολοίπους.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ταλμούδ"